Voorgelogen (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 9

Ondanks dat ze het niet wilde toegeven was ze blij dat het eindelijk woensdag was. Al was ze zondagavond pas bij Wolfs vertrokken, ze was blij dat ze hem weer zou zien. Zoals afgesproken zou ze bij hem en Fleur gaan eten vanavond en ze keek er enorm naar uit. Ook al hadden ze elke dag contact gehad via de app, toch was het anders om hem weer in levende lijve te zien. Evenals ze weer met Fleur kon knuffelen en haar enthousiaste verhalen mocht aanhoren over wat ze op school had gedaan. Toch lichtelijk gespannen drukte ze de bel in. Gezonde spanning was om hem weer te zien. Hij zouden ze zich tegenover elkaar gedragen? Moest ze hem een kus op zijn wang geven of gewoon op zijn mond? Allemaal vragen in haar hoofd waar ze zich druk om maakte. Iets dat absoluut onnodig was want vanaf het moment dat de deur openging ging alles van zelf.
'Papa is Eva' hoorde ze Fleur van achter de deur terwijl ze door het raampje keek. Een grote glimlach verscheen op het gezicht van het meisje toen Eva naar haar zwaaide. Even later kwam ook Wolfs eraan om de deur open te doen waarna Fleur gelijk op Eva afstormde.
'He grote meid' tilde Eva haar op om haar een dikke knuffel te geven toen het meisje haar armpjes om haar nek heen sloeg.
'Ze zat al de hele tijd te stuiteren, wanneer komt Eva nou' lachte Wolfs om het enthousiasme van zijn dochter. Hij was vooral blij dat Fleur het zo goed op leek te pikken en ook zij het goed met Eva kon vinden ook al was alles nog heel pril.
'Heb je me zo gemist' keek Eva verrast naar het meisje die ijverig knikte. 'Ik heb jou ook gemist' drukte ze een kus op haar wang waarna ze haar weer op de grond zette. 'Kom gaan we naar binnen' spoorde ze het meisje aan zodat ze haar naar binnen kon volgen terwijl Wolfs nog altijd de deur openhield.
'He' glimlachte ze naar hem toen ze naar binnen stapte.
'He' glimlachte hij terug waarna hij naar voren boog om een kus op haar lippen te drukken.
'Ik heb jou ook gemist' grijnsde hij uitdagend.
'Het zal vast' drukte zij nu een kus op zijn lippen waarna ze doorliep verder naar binnen toe.
'Niet zo gemeen he jij' kwam hij lachend achter haar aan de kamer binnen waarna hij zijn armen om haar heen sloeg om haar deze keer uitgebreid te kussen terwijl zijn handen om haar billen rustte en zij haar armen om zijn nek heen sloeg.
'Ah bah niet kussen' joelde Fleur luid die van de bank af sprong om haar vader van Eva af te trekken. Ze vond het maar een beetje gek dat haar vader en Eva zolang met elkaar kuste en daarnaast wilde zij ook wel wat aandacht.
'Jij wil zelf met papa kussen he' greep Wolfs haar vast om haar te kietelen waarna hij allemaal kusjes op haar hele gezicht drukte.
'Nee papa prikt' schaterde de kleuter het uit tot groot genoegen van Eva die ervan genoot hoe Wolfs en zijn dochter met elkaar omgingen.
'Wil je dan kusjes van Eva' stortte Eva zich ook op het meisje die nog altijd werd vastgehouden door haar vader.
'Ja' jubelde ze uitgelaten waarna Eva haar lippen op het hoofd van de kleuter drukte waarna haar wang, neus en elk ander stukje volgde terwijl Fleur het opnieuw uitschaterde.
'Gek kind ben je' zette Wolfs haar terug op de grond.
'Van wie zal ze dat nou hebben he, dat gekke kind lijkt op haar vader' grijnsde Eva naar hem.
'Ja toe maar. Wacht maar tot ze weg is' stak hij dreigend terwijl hij zijn lach niet in kon houden zijn vinger naar haar uit als waarschuwing.
'Ik word al bang meneer Wolfs' sloeg ze opnieuw haar armen om hem heen waarna ze hem diep in zijn ogen aankeek terwijl hij zijn lippen al getuit had voor een kus die niet kwam.
'Mag niet van je dochter. Dat is vies' schudde ze lachend haar hoofd nadat hij haar probeerde te kussen.
'Ik weet nog wel iets veel viezers in haar ogen maar wat wij nog lekkerder vinden' wimpelde hij met zijn wenkbrauwen.
'Gedraag je' gaf Eva hem lachend een mep. 'Volgens mij was jij aan het koken' haalde ze vervolgens haar neus op.
'Oeps' liet hij haar spontaan los waarna hij naar de keuken beende.
'Wat kijk je' plofte Eva ondertussen naast Fleur op de bank.
'Bambi' antwoordde de kleuter afwezig. Verbazingwekkend hoe snel ze weer helemaal in haar film zat. 'Zo zielig he als hij is zijn mama kwijt' sprak ze toch verder.
'Dat is heel zielig' beaamde Eva terwijl ze eigenlijk niet wist wat de kleuter bedoelde.
Zij kon zich immers niet herinneren dat ze ooit een film had gekeken als klein meisje.
'Maar hij hebt net zo'n stoere papa als ik' was ze nu ineens opgewekt.
'Jij hebt een hele stoere papa' trok ze het meisje dicht tegen zich aan. Zo'n klein meisje die waarschijnlijk ook al het nodige had meegemaakt. Het zou nooit wennen en maakte alleen maar steeds opnieuw die pijn bij haar eigen los als ze het verdriet zag van een kind. Het verdriet om haar jeugd, en het gemis van haar moeder dat ze nooit verwerkt had. Maar zij hield zich groot om het leed van andere te verzachten en zij wilde dat dit meisje wel een gelukkige jeugd had en ze zou er altijd voor haar zijn. Ongeacht of het wel of niet wat werd tussen haar en Wolfs. De man waar ze zo verliefd op was.

'Het was lekker' kon Eva niet anders dan toegeven nadat ze haar bord leeg had gegeten. Ook al wist ze niet precies wat het was geweest, lekker was het zeker.
'Blijf je hier' sloeg Wolfs zijn armen van achter om haar heen terwijl hij achter haar stond en zijn lippen in haar nek drukte.
'Ik ga straks naar huis' schudde ze haar hoofd. Ze moest morgen ook gewoon weer werken en wilde goed slapen. En daarbij wilde ze ook niet te hard van stapel lopen door steeds bij hem te blijven slapen.
'Ook als ik heel lief voor je ben en alles doe wat jij wilt' probeerde hij haar over te halen terwijl hij zijn handen via haar buik naar beneden liet zakken.
'Dan ook ja' bleef ze erbij hoe graag ze ook bij hem wilde zijn. Ze wist dat ze beter gewoon naar huis kon gaan. 'En gedraag je' wuifde ze zijn handen weg.
'Wat ben jij hard zeg' trok hij een beteuterd gezicht waardoor zij in de lach schoot.
'Wat ben je toch zielig he' plaagde ze hem expres nog even.
'Ja heel zielig. Gelukkig laat jij papa nooit alleen he' richtte hij zijn aandacht nu op zijn dochter.
'Nee' schudde zij hevig haar hoofd waarna ze zich in zijn armen liet vallen. 'Mij papa' klemde ze zich stevig aan hem vast.
'Goedzo, alleen jou papa he' streek Eva over haar hoofd waarna ze wederom knikte.
'En ook mij Eva' stak ze haar handjes uit om ook met Eva te kunnen knuffelen.
'En een beetje van mij' bemoeide Wolfs zich ermee die zijn armen nu ook om haar heen sloeg zodat ze met zijn drieën in een omhelzing waren.
'Zo klein beetje' hield Fleur haar vingers een klein stukje uit elkaar.
'Dan ben jij ook een beetje mijn Fleur' verzekerde Eva haar waarna ze tevreden knikte. 'Mag wel papa' keek ze haar vader vragend aan.
'Tuurlijk. Alleen van Eva he. Voor de rest ben je helemaal van mij' overtuigde Wolfs haar waarna hij haar stevig tegen zich aandrukte en daarna Eva ook. Hun drieën waren van elkaar.