Hoofdstuk 37

999 46 3
                                    

'Ik breng en haal Fleur morgen zelf wel' had Wolfs besloten terwijl ze naast elkaar op de bank zaten. 'Regel ik bij de opvang dat ze niet naar buiten mag' verduidelijkte hij zich.
'Ik kan er toch ook gewoon brengen en dan haal ik der uit school' was Eva het er niet mee eens.
'Je weet dat ik dat niet wil' schudde hij zijn hoofd.
'Totdat het weer rustig is. Je kunt haar niet de hele dag opsluiten' gaf Eva niet zo makkelijk op.
'Ze gaat gewoon naar de opvang' bleef Wolfs erbij. 'En dan haal ik der op voordat ik naar huis kom zoals ze dat gewend is' gaf hij geen centimeter toe.
'Wat jij wil' sloeg ze teleurgesteld haar armen over elkaar. 'Ik ga naar bed' kon er met moeite een kus op zijn wang vanaf waarna ze hem zo voorbij liep.
'Is dat alles' draaide hij zich dan ook naar haar om terwijl ze gewoon doorliep.
'Ja' snauwde ze hem na terwijl ze de slaapkamer in verdween. Hem niet begrijpend achterlatend. Hij had geen idee hoeveel pijn hij haar had gedaan. Hoe diep hij haar had gekwetst dat hij zijn dochter niet aan haar toevertrouwde.

Nadat hij de televisie en de lampen had uitgedaan volgde hij haar naar de slaapkamer waar hij zacht de deur van opende voordat hij iets naar zijn hoofd geslingerd kreeg, want ze was overduidelijk boos geweest.
'Wat is er Eef' liep hij langzaam dichterbij terwijl zij het dekbed over haar hoofd trok.
'Niks' snauwde ze hem opnieuw af.
'Wel waar, je huilt niet zomaar' had hij het allang opgemerkt en anders wel aan haar stem gehoord.
'Laat me met rust' bleef ze eigenwijs onder het dekbed liggen.
'Eef' kroop hij aan de andere kant het bed in. Hij wilde niet dat ze verdrietig of ongelukkig was, hij wilde haar juist gelukkig maken en daarom nam hij er dan ook geen genoegen mee.
'Weet je hoe het voelt als je partner je kennelijk niet vertrouwd' viel ze hem aan zo kwaad als ze was.
'Ik vertrouw je wel' schoot hij in de verdediging.
'Blijkbaar niet, ik mag Fleur niet meer naar school brengen, ik mag Fleur niet meer ophalen, ik mag alleen maar hier de hele dag zitten' viel ze opnieuw tegen hem uit.
'Dat heeft niks met vertrouwen te maken' schudde hij zijn hoofd. 'Ik wil jullie beschermen' legde hij zijn standpunt uit.
'Ik kan Fleur ook beschermen' was ze het er niet mee eens.
'Ik wil niet dat jou of de baby iets overkomt Eef omdat je Fleur moest beschermen. Straks doet ze jou wat aan' deelde hij zijn angst met haar.
'Ik kan jullie niet beschermen als jullie daar fietsen en ik ben op het bureau' maakte hij haar duidelijk dat het niks met vertrouwen te maken had maar met het beschermen van de mensen waarvan hij hield.
'Maar ik voel me zo'n niks nut, zit hier maar de hele dag thuis op de bank terwijl jij aan het werk bent en Fleur is er ook niet' kwam haar ware frustratie naar boven. 'Ik wil ook gewoon iemand om me heen hebben, zodat ik me niet zo alleen voel' snikte ze het uit. Want dat was het, ze voelde zich zo eenzaam de hele dag alleen thuis.
'Maar anders was je toch ook alleen als ik nog aan het werk was' begreep hij het niet helemaal.
'Maar dan had ik de hele dag gewerkt en kwamen jullie ook thuis. Nu zit ik hier de hele dag alleen en ik verveel me dood' maakte ze hem duidelijk.
'Oh ja' had hij er eigenlijk niet zo over nagedacht.
'Ik voel me gewoon zo alleen Wolfs' biggelde de tranen over haar wangen.
'Liefje toch' nam hij haar troostend in zijn armen. Hij had geen idee gehad dat ze zich zo ellendig voelde.
'En ik kan ook al niet hardlopen of gewoon een stuk wandelen want alles doet zeer' jammerde ze in zijn armen.
'Ik weet niet wat ik hier aan moet doen' gaf hij toe dat hij het moeilijk vond.
'Ik ook niet' haalde ze haar schouders op. 'Me niet meer zwanger maken in elk geval' zag ze dat als oorzaak.
'Ik zal het niet meer doen' grinnikte hij een beetje waardoor ook zij weer een beetje kon lachen. 'Nog heel even en dan heb je allermooiste baby in je armen en dan was het dit allemaal waard geweest' overtuigde hij haar ervan dat het goed zou komen.
'Fleur was vast ook je allermooiste baby' grinnikte ze om zijn woordkeuze.
'Elke baby is de allermooiste en elk kind dat van jezelf is, is de allermooiste' knikte hij dat ze gelijk had. 'En ook jij bent de allermooiste' drukte hij een kus op haar lippen om zijn woorden kracht bij te zetten. 'En de allerlekkerste' liet hij zijn handen onder het hemdje glijden dat ze droeg onder het openstaande overhemd van hem dat ze droeg. Door haar dikke buik paste het niet meer dicht maar ze weigerde het niet meer aan te trekken dus dan maar gewoon los.
'Oh Wolfs' lief ze zich op haar rug rollen terwijl hij mee rolde en half op haar kroop in zoverre dat nog mogelijk was. Het was in elk geval overduidelijk wat hij wilde toen hij haar hemdje omhoog schoof om haar borsten te kunnen kussen en hij zelf zacht kreunde terwijl hij aan haar tepel zoog terwijl zijn handen met haar borsten speelde. Hij wilde haar en het maakte niet uit hoe, als ze het maar zouden doen want hij genoot nog altijd keer op keer van haar, ook al was ze inmiddels hoog zwanger, hij kon er geen genoeg van krijgen, zo lekker en zo fijn was het met haar in bed. Of al die andere plekken die ze al gehad hadden toen ze nog wat flexibeler was en nog niet zo'n grote zwangere buik had. In huis hadden ze in elk geval al de nodige plekken gehad. Als ze zin hadden dan deden ze het gewoon waar ze die zin gekregen hadden zonder zich eerst naar de slaapkamer te verplaatsen. En ook al was het nu alleen nog maar het bed en was het een stuk minder intiem, het maakte hem niet uit, zolang het maar met haar was en des te meer konden ze er straks van genieten als ze gewoon weer dicht op elkaar konden liggen en ze weer extra van elkaar konden genieten terwijl hij nu ook al van haar genoot. Van haar prachtig mooie lichaam, van het feit dat hij merkte dat ook zij zin had, van het moment als hij in haar kwam en ze samen de liefde bedreven tot het moment dat ze beide hun hoogtepunt beleefd hadden en hij dan nog steeds van haar prachtige lichaam mocht genieten dicht tegen hem aan. Zij was perfect en ze verdiende het allerbeste omdat ze hem zo gelukkig maakte.
'Komt er nog wat van' lag ze afwachtend in het bed terwijl ze door zijn haar woelde.
'Je lijdt me af met je mooie lichaam' keek hij grijnzend op waarna hij afmaakte waar hij aan begonnen was en haar voor zijn gevoel alle hoeken van de slaapkamer liet zien.

Voorgelogen (flikken maastricht story)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu