Voorgelogen (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 5

Tevreden bekeek Wolfs de vrouw die dicht tegen hem aan lag in zijn bed. Ook al kende hij haar nog helemaal niet zo goed, wel wist hij dat hij haar bijzonder vond. Dat hij wilde dat ze eigenlijk nooit meer weg zou gaan maar bij hem en zijn dochter zou blijven maar hij wist ook dat hij dat niet van haar verwachten kon. En daarbij wie wil er nou wat met een man die een kind heeft. Nee daar zou Eva echt niet voor
kiezen en dus genoot hij zolang als mogelijk was van de mooie vrouw naast hem.
'Papa' werd zijn voornemen al snel verstoord toen Fleur de deur van zijn kamer open duwde.
'Wat is er schat' legde hij zijn vinger tegen zijn lippen dat ze zachtjes moest doen.
'Ik heb honger' wandelde ze naar haar vader toe om hem aan zijn arm uit bed te willen trekken.
'Papa wie is dat' merkte ze de vrouw op die ook in het bed van haar vader lag.
'Dat is Eva liefje, papa komt eraan goed. Dan gaan we lekker ontbijtje maken ook voor Eva he' beloofde hij haar eraan te komen.
'Ja gaan we op bed eten dan' was ze meteen enthousiast.
'Ja toe maar' knikte hij zodat ze de slaapkamer zou verlaten en hij zijn boxer van de grond kon rapen en aan kon trekken. Hij vond immers dat Fleur er nu te oud voor werd om hem in zijn blootje te zien.
'Eva' streelde hij zacht over haar wang heen waarna haar ogen moeizaam open gingen. 'Trek je zo even iets aan, ik ga even ontbijt maken met Fleur' drukte hij een kus op haar lippen waarna hij de slaapkamer verliet om zijn dochter te helpen die al op het opstapje klaar stond voor het aanrecht nadat hij zelf een joggingsbroek en een hemd aan had getrokken.
Nadat Eva ook een beetje wakkerder was geworden raapte ze haar slipje van de grond en vond het overhemd dat Wolfs gister aan had gehad en trok die ook aan waarna ze terug het bed in kroop om nog even lekker wakker te worden. Ze baalde dat hij haar wakker had gemaakt maar ze snapte het ook wel. Wat als Fleur terug zou komen en een naakte vrouw in het bed van haar vader aan zou treffen. Of misschien bedoelde hij juist wel dat ze weg moest terwijl hij ontbijt maakte met zijn dochter voordat Fleur haar zou zien. Die twijfel werd al gauw verstoord toen de slaapkamer deur weer openging en er kleine voetstappen te horen waren.
'Eva is al wakker papa' giechelde het kleine meisje terwijl ze voorzichtig naast het bed stond omdat ze zachtjes moest doen van haar vader.
'Wij heb ontbijtje gemaakt' praatte ze enthousiast door maar nu tegen Eva die moeizaam overeind krabbelde.
'Lekker hoor' was ze toch wel verrast maar vooral opgelucht dat ze dus nog helemaal niet weg hoefde.
'Sorry dat het niet zo romantisch is' kroop
Wolfs erbij in bed nadat ook Fleur het bed ingeklauterd was.
'Het heeft wel wat' glimlachte Eva. Ze vond het eigenlijk helemaal niet erg dat ze Wolfs moest delen. Fleur was zo'n lief, vrolijk en enthousiast kind dat Eva er helemaal geen problemen mee had.
'Wil je ook' scheurde Eva het laatste crossaintje door midden toen ze Fleur's gezicht zag. Zachtjes knikte het meisje waarna Eva haar de helft gaf. 'Samen delen' glimlachte ze naar het meisje die meteen begon te eten.
'Wat zeg je dan' droeg Wolfs haar op.
'Dank je wel Eva' glunderde het meisje. 'Ik vind jou lief' kroop ze vervolgens tegen de voor haar haast onbekende vrouw aan.
'Ik vind jou ook lief' woelde Eva door haar haren heen, toch wel een beetje overdonderd door deze actie. Ze vond het meisje ook zeker wel lief maar ze was niks van haar en wilde niet dat ze gekwetst zou worden als Eva niet meer zou komen.
'Ik heb geen mama' keek ze vervolgens op met een treurige blik in haar oogjes die net nog straalde. Even wist Eva wederom niet goed wat ze ermee moest, ze wist immers niks over de moeder van het meisje.
'Ik heb ook geen mama' vertelde Eva haar in de hoop dat het haar wat zou op vrolijke dag ze echt niet de enige was.
'Echt' keek het meisje ongelovig op alsof ze het niet geloofde.
'Ja' verzekerde Eva haar dat het echt waar was wat ze zei. 'Maar jij hebt wel een hele lieve papa he, die heel veel van jou houd' verzekerde Eva haar. Ze wist gewoon dat het waar was. Zoals hij met haar omging, zoals hij over haar sprak, dat zij allemaal genoeg.
'Ik zal het je vertellen maar niet met haar erbij' zei Wolfs voor het eerst ook iets. Hij snapte ook wel dat ze met enorm veel vragen moest zitten en als hij zou willen dat het iets serieus werd tussen hen, en dat wilde hij, dan moest hij het haar maar vertellen ook, daar had ze dan recht op.
'Het is oké' glimlachte Eva naar hem. Ze zag dat hij het er moeilijk mee had dat Fleur over haar moeder praatte en wilde niet dat hij zich nu rot er door zou voelen. Er was vast iets gebeurd want anders deed het hem niet zoveel pijn. Ook al sprak hij dat niet uit, ze zag het wel aan hem.
'Zij gaat straks ook alleen maar meer vragen stellen' zag hij er nu al tegen op voor het moment dat Fleur zover zou zijn.
'Het komt wel goed' stelde ze hem gerust dat hij daar niet nu al mee bezig moest zijn. Dan had hij geen leven meer als hij zich nu al over alles wat nog komen zou, druk zou moeten maken.
'Vast wel' haalde hij met een kleine glimlach zijn schouders op waarna hij een poging deed een kus op haar wang te drukken terwijl Fleur tussenin zat.
'Mag tv kijken papa' was Fleur er wel weer klaar mee om in bed te liggen.
'Ben zo terug' beloofde hij Eva terwijl hij met Fleur uit bed stapte om haar in de woonkamer achter de tv te parkeren waarna hij snel weer terug in bed kroop, dicht bij de mooie vrouw die er nog altijd lag tot zijn genoegen.