Voorgelogen (flikken maastricht story)

Hoofdstuk 40

Terwijl Eva met Marion op stap was, vrouwen onder elkaar die nog wat baby inkopen deden, was Wolfs op stap met zijn dochter. Ze was wel toe aan wat nieuwe kleding en Eva had er toch een hekel aan om de hele middag door de stad te slenteren dus was dit een prima gelegenheid. Eva ging alleen maar doelgericht op pad om te halen wat ze nodig had en dat winkel in, winkel uit maakte haar chagrijnig terwijl Fleur en Wolfs zich zo de hele middag konden vermaken.
'Gaan we broodje eten papa' trok Fleur haar vader aan zijn mouw. Ook dat hoorde immers bij een middagje shoppen en de lunchroom waar Eva werkte was nog altijd favoriet, ook nu Eva met verlof was.
'Als we nou eerst nog even naar de winkel gaan daar, dan gaan we daarna een broodje eten' stelde Wolfs haar voor. 'En dan krijg je ook nog een ijsje' beloofde hij haar.
'Oké' stemde ze dan ook glimlachend toe. Een dagje winkelen met haar vader was altijd leuk, al was het wel jammer dat Eva niet mee wilde, want met en papa en mama was toch leuker geweest maar met alleen papa kreeg ze wel meer voor elkaar wist ze. Ze was immers papa's prinsesje en hij zei bijna nooit geen nee tegen haar.

Met nog een volle tas met kleding plofte ze even later dan ook neer op het terras, ze had zelfs nog een paar schoenen gekregen die ze eigenlijk niet nodig had volgens haar vader maar omdat zij ze zo mooi vond had ze, ze toch gekregen nadat ze haar vader een dikke knuffel had gegeven.
'Papa gaat even naar de wc, hier blijven zitten he' maakte hij aanstalten om naar binnen te lopen nadat hun bestelling was opgenomen.
'We letten wel even op haar' glimlachte een oudere vrouw die aan een tafeltje zat met haar man naast die van hun.
'Dank u' knikte Wolfs vriendelijk naar ze waarna hij toch wat geruster naar de wc kon gaan in de wetenschap dat Fleur in de gaten gehouden werd. Ze bleef immers een kind die zo weg kon zijn als ze iets zag.
'Ik blijf hier hoor papa' verzekerde de kleuter haar vader dat ze echt wel netjes kon wachten tot hij terug zou zijn.
'Goed zo prinses. Papa is zo terug' drukte hij trots een kus op haar hoofd waarna hij eindelijk naar binnen toe kon. Zijn kleine meisje, was eigenlijk al zo groot en zo wijs.

'He Fleur, ben je helemaal alleen' schrok de kleuter op van een vrouwenstem die heel dichtbij haar was.
'Jij bent een boef' keek ze met grote ogen naar de vrouw die naast haar stoel was neer geknield.
'Haar vader is even naar het toilet' bemoeide de oudere vrouw aan het andere tafeltje zich ermee.
'Ik ben geen boef Fleurtje. Weet je wie ik ben' schudde ze lachend haar hoofd.
'Papa en juffie zijn heel boos op jou dus ben jij een boef' bleef Fleur erbij.
'Ik ben je mama lieverd' schudde ze wederom haar hoofd.
'Mijn mama is een sterretje en nu heb ik een Eva mama, mijn nieuwe mama' schudde Fleur haar hoofd dat ze haar niet geloofde.
'Je mama is geen sterretje, ik ben gewoon hier bij jou' probeerde ze Fleur ervan te overtuigen.
'Papa zegt dat' sloeg Fleur eigenwijs haar armen over elkaar.
'Papa is een beetje in de war dat mama hier ineens is, maar mama houd heel veel van jou en ik wil graag een keertje met je spelen, je hebt vast heel veel speelgoed' gooide ze het over een andere boeg.
'Dat mag niet van papa' schudde Fleur wijs haar hoofd. Ze mocht niet met vreemde mensen mee gaan zei papa altijd.
'Hoeft ook niet nu, maar zeg maar tegen papa dat mama hier was en dat mama geen sterretje is, goed' maakte ze aanstalten om weer weg te gaan. Ze wilde Wolfs immers niet tegen komen, die zou haar gelijk weer wegsturen terwijl ze alleen zo graag even met haar dochter wilde praten, haar stemmetje even wilde horen. Al was ze al te laat want Wolfs kwam alweer het terras opgelopen.
'Wat doe jij hier' rende hij meteen op haar af.
'Ik wilde Fleur even zien' haalde ze haar schouders op waarna ze snel wegliep voordat hij haar weer hardhandig vast zou grijpen en haar weg zou duwen. Zo raar was het toch niet dat ze haar dochter even wilde zien.
'Papa' trok Fleur zijn aandacht terwijl hij nog vol adrenaline zat dat Angelique van de gelegenheid gebruik had gemaakt om Fleur aan te spreken. Hij moest haar ook niet alleen laten.
'Ja liefje' probeerde hij zo kalm mogelijk te blijven.
'Die mevrouw zegt dat zij is mijn mama, maar mijn mama is toch een sterretje, maar zij zegt dat jij bent in de war en dat zij is echt mijn mama maar ik heb toch een Eva mama' ratelde ze van alles door elkaar heen. Ze snapte er zelf dan ook helemaal niks meer van wat die mevrouw allemaal tegen haar gezegd had, alleen dat ze zei dat ze het aan papa moest vragen wist ze nog.
'Rustig even Fleur' maande hij zijn dochter om rustig te doen want ook hij snapte er niks van wat ze allemaal uitkraamde.
'Die boef mevrouw' schudde ze haar hoofd dat ze niet rustig kon doen.
'Die mevrouw is geen boef Fleur' besloot hij maar eerlijk te zijn zoals Eva hem verweten had. Misschien had ze ook wel gewoon gelijk.
'Jawel' knikte Fleur dat ze hem niet geloofde.
'Die mevrouw is jou echte mama Fleur. Jou mama is geen sterretje zoals papa eerder had gezegd' probeerde hij haar duidelijk te maken.
'Ik heb al een nieuwe Eva mama' bleef de kleuter eigenwijs haar hoofd schudde.
'Je hebt ook een Eva mama, maar je hebt ook een echte mama' verzekerde Wolfs haar.
'Dat is gek' vond Fleur het allemaal maar een beetje raar. Eerst was mama een sterretje en nu op eens niet meer.
'Het geeft niet lieverd, je wist dat ook niet' stelde Wolfs haar gerust dat het niet uitmaakte dat ze het maar wat raar vond. Misschien was het niet eens een slecht idee om de twee nader kennis te laten maken, zodat Fleur beter zou begrijpen dat ze twee mama's had.
'Papa zal wel vragen of die mevrouw nog een keer wil komen zodat je alles kan vragen en je gelooft dat zij je echte mama is' beloofde hij haar in de hoop dat ze het dan ook echt wat beter zou begrijpen.
'Nee, ik heb al een Eva mama' bleef de kleuter erbij dat die gekke mevrouw haar moeder niet kon zijn en dat ze niet met haar wilde praten.
'We zien wel he, kijk eens je broodje' liet hij het maar even rusten, het was natuurlijk al heel wat informatie die ze had gekregen zojuist maar hij was ervan overtuigd dat het haar goed zou doen om haar moeder nog eens te zien.