My life is rotten to the core -- Carlos de Vil (compleet)

Hoofdstuk 7

LILY

"Wat moet ophouden?" Vraag ik haar. "Je geeft me telkens zo'n raar gevoel. Het is irritant. Stop ermee!" "Raar gevoel? Dat is precies wat ik ook heb! En ik heb het alleen bij jou en Carlos." Leg ik uit. "Carlos?" Vraagt ze verbaasd. Ik knik.

"Wat heeft hij hiermee te maken?" Vraagt ze. "Ik weet het niet. Ik weet niet wat dit allemaal is." Zeg ik. Mal kijkt me raar aan. "Wat?" Vraag ik. "Je haar. Een pluk daarvan is paars." Zegt Mal. "Dat merk je nu pas?" Vraag ik. Mal knikt. "Ik weet ook niet hoe dat kan." Zeg ik uiteindelijk. "Oh." Zegt Mal.

"Alles oké?" Vraagt Ben. "Mal voelt het ook." Zeg ik. "Wat maar hoe dan?" "Zij weet ook niet wat het is. En is mijn haar nog hetzelfde?" Vraag ik. "Ja, het heeft niet gewerkt." "Wat heeft niet gewerkt?" Vraagt Mal. "Toen ik Carlos zijn hand aan raakte veranderde mijn haar paars. Dus probeerde ik het net weer. Ik wou weten of dat het echt was." Leg ik uit. Mal knikt.

"Maar wacht eens. Jij hebt dat gevoel ook bij Mal toch? En Mal bij jou?" Vraagt Ben. Ik knik. "Misschien een rare vraag. Maar hebben jullie elkaar al eens aangeraakt? Huid op huid?" Vraagt Ben. Mal en ik kijken elkaar aan. "Nee." Zeg ik dan. "Probeer het." Dringt Ben aan.

"Oké." Zegt Mal. Ik knik.

We lopen naar elkaar toe en pakken elkaars handen vast.

Ik krijg een schok door mijn hele lijf. Ik wil loslaten, maar dat lukt niet. Het is alsof we aan elkaar vast geplakt zitten. Het gevoel is terug, maar nu veel erger. En sterker. Ik knijp mijn ogen stevig dicht, en dan gebeurt het.

Ik zie iets voor me. Een hele rotte plek. Ik zie een klein meisje. En.. Ik zie.. Maleficent! Hoe kan dit!? Wat is dit!? Dan hoor ik iemand huilen. Een baby. Er is een baby bij.

Dan krijg ik weer een schok door mijn lijf en val ik naar achter.

Ik open mijn ogen en zie dat Mal ook naar achter is gevallen.

"Alles oké?" Vraagt Ben niet wetend naar wie hij moet rennen. "Ja." Zeggen Mal en ik tegelijkertijd. "Heb jij ook?" Vraagt Mal. "Met de baby?" Vraag ik. Mal knikt. Ik word hier angstig van. Hoe kan dit? Wat gebeurt er?

"Wat? Wat?" Vraagt Ben bezorgd. Carlos en de anderen zijn naar ons toe komen rennen. "Alles oké?" Vraagt hij en helpt me opstaan. Evie helpt Mal. Ik knik naar Carlos. "Ja, dank je."

"Ik zag iets. Toen ik Mal vast hield. Ik zag iets voor mijn ogen. Ik zag een klein meisje. En een baby. De baby huilde. En het was op een rotte plek. Met Maleficent." Leg ik uit. "Ik zag precies hetzelfde! En o trouwens. Die rotte plek was mijn thuis, Dwaaleiland." Zegt Mal. "Oh, sorry. Maar dan was jij natuurlijk 1 van de kinderen." "Ik was het meisje. Ik was toen 1." "Maar wie is de baby dan?" Vraagt Ben. We halen allebei onze schouders op.

"Jullie zagen allebei hetzelfde beeld. Een beeld waar Mal in zat. En iemand anders. Kan het zo zijn dat jij die baby was?" Vraagt Carlos. Ik kijk hem geschrokken aan. Daar had ik nog niet aan gedacht. Maar wat als het waar is? "Ik weet het niet. Misschien." Zeg ik.

"Dat gaan we uitzoeken." Zegt Ben. "Hoe?" Vraag ik. "Baby foto's." Zegt Ben. "Maar dan van jou." "Ik heb al in elke foto album gekeken. En nergens is een baby foto te vinden van mij." Leg ik uit. "Daarom weet ik ook niet of ik het ben. Ik weet niet hoe ik er toen uit zag." "Heb je ook al op zolder gekeken?" Vraagt Ben. Ik schud mijn hoofd. "Nee, dat is verboden terrein, weet je nog." "Daarom juist." Zegt hij en geeft me een knipoog.

"Kom op." Zegt Ben en we lopen met z'n allen achter hem aan.

"Sht." Zegt Ben als we langzaam naar binnen sluipen. We sluipen door totdat we bij een deur staan. "Deze deur leidt naar de zolder." Fluistert Ben. "Nee, echt waar?" Vraagt Mal sarcastisch. "Op de deur staat 'zolder' Einstein." Zeg ik. Ben doet de deur open en we lopen met z'n allen naar binnen. Jay doet als laatste de deur weer dicht.

"Het is wel heel donker." Zeg ik en zonder dat ik het door heb, heb ik Carlos' hand al vast gepakt. Ik moet ervan blozen en laat gauw los. Gelukkig is het donker en kan niemand zien dat ik rood word. Dan legt hij zijn arm om me heen en houdt me vast terwijl we de trap op lopen naar zolder.

Ik vind het fijn. Dat hij me vast houdt. Ik zou niemand anders nu bij me willen hebben dan Carlos.

Als we boven op zolder zijn vind Evie de licht knop. Nu pas ziet iedereen dat Carlos en ik elkaar vast houden. We laten elkaar gauw los zodra we merken dat er naar ons gestaard word. "Goed bezig man." Zegt Jay met een lach. "Laten we maar gewoon beginnen met zoeken." Stelt Mal voor. "Goed idee." Zeg ik. "Ja, maar wat zoeken we eigenlijk?" Vraagt Evie. "Baby foto's." Zegt Ben. Evie knikt.

We beginnen met z'n allen met zoeken.

Maar dan. Dan vallen mijn ogen op iets. Ik staar ernaar.

Angstig.

Bang.

"Wat is er?" Vraagt Carlos.

Mijn arm komt langzaam omhoog. Langzaam en bang wijst mijn vinger naar een plek. Iedereen kijkt er nu naar.

En iedereen weet net als ik dat dit onwijs fout zit.