My life is rotten to the core -- Carlos de Vil (compleet)

Hoofdstuk 13

LILY

"Je liegt!" Roep ik uit. "Nee. Lily. Ik lieg niet. Kom, kom.. kom... kom." Ik weet niet waarom, maar in trans zonder te weten wat ik doe, loop ik richting het water. Ik volg haar stem, de stem van de vrouw. Die tot nu toe nog steeds kom zegt.

Mijn benen zitten tot de helft in het water als..

"Waar ben je mee bezig?" Ik schrik wakker uit de trans en zie Mal op me af komen. Ze trekt me uit het water. "Wat deed je?" Vraagt ze als we weer op het gras staan. Ik kijk van haar naar het eiland en weer terug. "I-ik weet het niet." Begin ik. Ik kijk om me heen. "Ik hoorde een stem en.." "Een stem!? Mee komen." Onderbreekt Mal me en ze trekt me mee. "Waar gaan we heen?" Vraag ik. "School." Zegt ze. Ik kijk haar met grote ogen aan.

"Wat? Nee! Ik zit diep in de nesten! Ik heb Audrey geslagen en gespijbeld!" Roep ik tegen Mal. "Ja weet ik, daarom zoeken we je en.." Maar dan kijkt ze me met een lach aan. "Je hebt Audrey geslagen?" Vraagt ze verast. Ik knik. "Waarom?"

"Ze irriteerde me." "Is dat alles?" "Ja nou.. Ze beledigde Carlos en ze beledigde mij en ze deed dat precies op het verkeerde moment." Zeg ik. Mal lacht. "Kom nou maar." Zegt ze. "De anderen moeten horen over die stem die je hebt gehoord." "Waarom? Straks denken ze dat ik gek geworden ben." Mal schud haar hoofd. "Nee, dit is geen toeval. Ik heb dat ook wel eens gehad. Zo'n stem. Ik wist eerst ook niet wat het was. Maar die stem hielp me op een angstige manier. Uiteindelijk bleek het mijn moeder te zijn." Legt Mal uit.

Ik blijf geschrokken stil staan.

"J-je moeder?" Vraag ik. Mal knikt. "Ja, dus. Iedereen heeft een moeder oké. Ik kan er niks aan doen dat mijn moeder Male.." "Nee dat is het niet." Onderbreek ik haar. "Die stem zei dat ze mijn moeder was." Zeg ik. Mal kijkt me vragend aan. "Misschien was dat ook zo." Ik schud mijn hoofd. "Nee, dat weet ik 100% zeker. Het was mijn moeder niet! Deze stem was kill. Het probeerde lief te klinken, maar dat lukte niet." Leg ik uit.

"Kom op, door lopen nu. De andere moeten het echt horen." Mal pakt haar telefoon. "Wat ga je doen?" "De anderen even laten weten dat ze in de kantine moeten verzamelen. Dat wij komen." Legt ze uit. Ik knik.

Als we op school aan komen lopen we gelijk door naar de rest. "Waar zat je nou?" Vraagt Ben bezorgd. Ik negeer zijn vraag. "Waar is Carlos?" Vraag ik. "Hij wou niet komen, geen idee waarom." Zegt Evie. Ik knik. "Genoeg gekletst! Vertel ons alles, nu." Zegt Mal ongeduldig. "Wat?" Vraagt Ben weer bezorgd. "Een stem." Antwoord Mal. "Spooky." Zegt Jay. "Ohh." Zegt Evie een beetje angstig.

Ik leg de anderen alles uit. Van het begin dat ik daar zat, tot het eind dat Mal me uit het water trok.

"Spooky." Zegt Jay weer. "En ze wou niet zeggen wie ze was, behalve dat ze je moeder is?" Vraagt Ben. "Ja dat zeg ik toch." Antwoord ik bot. "Maar waarom?" Vraagt Evie. "Ik weet het niet, ik wou dat ik het wist." Zeg ik weer normaal. "Het probleem is alleen dat we niks wijzer zijn geworden." Zegt Mal. "Klopt. Dat gebeurt de hele tijd. Er gebeurt de hele tijd steeds meer met me, maar ik word er niet wijzer uit! Ik word er gek van!" Antwoord ik. "Begrijp ik." Zegt Jay. Evie knikt mee levend.

"Lily?" Vraagt een stem. Ik draai me om. Oh nee.. De goede fee. "Naar mijn kantoor." Zegt ze en ze loopt gelijk weg.

"Waarom moet jij naar haar kantoor?" Vraagt Jay. "Ze heeft gespijbeld." Antwoord Evie. "Alleen voor dat?" Vraagt Jay verast. "Ja, en voor het slaan van Audrey in haar gezicht." Zeg ik. "No big deal." Zeg ik sarcastisch. "Lily!" Hoor ik vanuit de verte. "Ik kan beter gaan." Zeg ik en loop richting de kantoor van de goede fee.

BEN

"Waarom heeft ze Audrey geslagen?" Vraag ik verast. "Oh, Audrey beledigde Carlos en Lily zelf en Lily was al kwaad op dat moment dus wat Audrey zei was de druppel." Legt Mal uit alsof het niks is. "Wat?" Vraag ik. Mal haalt haar schouders op. "Wat was dat net eigenlijk?" Vraagt Evie. "Tussen jou en Lily." "Ja?" Vraagt Mal. "Oh niks. Gewoon een meningsverschil." Zeg ik.

Mal kijkt me aan met haar 'ik-weet-dat-je-liegt' blik. Ik geef haar een knuffel als teken dat het goed zit, en loop dan weg.

Ik klop op de deur van het kantoor van de goede fee. "Ja?" Hoor ik. Ik loop naar binnen. "Mevrouw. Het spijt me. Maar ik moet het gedrag van mijn zusje uitleggen." Zeg ik. Ik zie Lily kijken met een blik, waar ben je mee bezig? "Ik heb nog al stress dat ik binnen kort koning word. Ik uit dat de laatste tijd heel erg op Lily, en dat was fout van mij. Maar daardoor was zij ook gestrest. En Audrey was nogal gemeen tegen haar, en dat werd Lily een beetje te veel. Ik weet dat ik het niet goed kan praten. Ik wou het toch even zeggen." Leg ik uit.

Het is dan wel niet de waarheid. Maar ik kon de waarheid ook niet zeggen, we weten zelf niet eens wat er aan de hand is. En daarbij zal ze ons nooit geloven.

"Voor uit." Zegt ze. "Maar ik kan niet helemaal doen alsof ik het door de vingers zie. Dus moet je nablijven vandaag. Na school de kantine schoon maken. Je kunt nu gaan." Zegt de goede fee tegen Lily. "En jij ook." Zegt ze tegen mij. Ik knik en loop met Lily weg. "Dank je." Zegt Lily als we buiten komen. "Ze wou me bijna schorsen." Zegt ze. "Dat kan ik toch niet laten gebeuren. En sorry. Van Carlos." Lily haalt haar schouders op.

LILY

Dus, Ben heeft me net een schorsing bespaard. Maar nu moet ik na school alsnog nablijven. Gelukkig nog maar 1 les uur. Na de les wacht ik even tot iedereen weg is. Dan ga ik naar de kantine en begin ik met schoonmaken.

"Carlos!" Roep ik hem als ik hem voorbij zie lopen. Hij kijkt me aan, maar loopt dan expres sneller. Ik voel me zo rot. Waarom moet ik nou precies ruzie hebben met hem?

CARLOS

Ga ik expres later van school weg zodat ik Lily op die manier niet tegen kom, en wie kom ik tegen? Juist Lily. Ik wil heel graag met haar praten. Maar ik weet niet of dat zo'n goed idee is. Ik geef haar alleen maar problemen. Steeds als ze met mij is gebeurt er iets met haar. Ik kan haar die pijn niet laten voelen.

Ik heb dus besloten uit haar buurt te blijven. Al ben ik veel liever elke dag bij haar..