Hoofdstuk 3

854 36 5
                                    

LILY

De volgende dag is het weer tijd voor school. Ugh.. Echt geen zin in school! Maar goed.. Het zal wel moeten.

Ik ben net klaar met mijn kluisje en in de verte zie ik Ben staan met Mal bij Mal's kluisje denk ik.. Aangezien het kluisje vol staat met graffiti en de tekst: 'long live evil'.

Ik weet niet waarom, maar ik blijf even staren naar hun. Ik zit zo diep in gedachten over Mal. Niks slechts hoor. Maar sinds dat wij elkaar in de ogen keken, had ik dat gevoel, dat rare gevoel. Dat gevoel waarvan ik niet weet wat het was, maar waardoor ik me wel goed voelde. Ik snap er nog steeds helemaal niks van. Hoe kan dat? Ik moet het Mal vragen, misschien weet zij wel wat het is.

Ik wil net op haar af stappen als Jane voorbij loopt, Mal loopt achter haar aan. Arme Jane. Begrijp me niet verkeerd. Ik zeg dat niet omdat Mal niet te vertrouwen is, want dat weet ik niet. Ik ken haar amper. Maar Jane is een heel verlegen meisje. Ze is de dochter van de Goede Fee. Ze is best aardig ook. Als ik iets vraag, of iemand anders, dan doet ze het altijd wel. Dat kan ook komen omdat ze geen nee durft te zeggen.. Ik weet het eigenlijk niet.

Ik besluit maar gewoon richting het sportveld te lopen van de school. Het is gelukkig rustig, dus ik kan hier lekker mijn huiswerk gaan doen. Zodra ik zit op de gele 'publiek' bankjes, pak ik mijn boeken uit mijn tas en begin ik te leren.

Ugh.. Wiskunde.. Ik haat wiskunde! "Het antwoord is 2389." Hoor ik een bekende stem zeggen. Ik draai me om. "Hey Doug." Zeg ik als ik hem zie. "Bedankt."

"Hoi." Zegt hij dan. Hij kijkt niet zo blij. "Alles oké?" Vraag ik dan maar. Normaal ben ik niet zo in toe problemen van anderen. Maar als het om Doug gaat help ik hem wel graag.

"Ik weet het niet." Zegt hij. "Oh." Zeg ik op de hoop dat het gesprek voorbij is. Maar dat is het dus niet. "Ik denk dat ik verliefd ben. Maar ik weet niet wat ik moet doen. Kun jij me helpen?" Vraagt hij. Man, hij zit er echt mee. Dat meisje zal wel speciaal zijn dan. "Ik ben nog nooit verliefd geweest. Dus eigenlijk heb ik geen idee. Maar ik denk gewoon dat je er voor haar moet zijn. Wees een goeie vriend, en later kun je altijd nog zeggen wat je voor haar voelt." Probeer ik maar als advies te geven.

Ik denk dat Doug het wel oké vind, aangezien hij een brede lach op zijn gezicht heeft. "Top! Bedankt!" Zegt hij blij en gaat weg.

Oké, ik heb nu dus niet echt zoveel zin meer in mijn huiswerk, ik begrijp er toch niks van. Ik maak het wel tijdens de les. In de verte hoor ik iemand schreeuwen. Aha, ze zijn weer bezig op het veld. En als ik het goed zie, doen de jongens van het eiland ook mee.

Ik besluit dichterbij te gaan kijken. Carlos pakt er niet echt veel van, maar Jay doet het aardig goed, hij is wel agressief, maar goed.

"Ik train Carlos wel." Hoor ik Ben zeggen. Blijkbaar had hij het dus bijna niet gehaald. Ik besluit naar ze toe te gaan, ik heb de jongens bovenal bijna niet gezien. Ja, ik liep gister met ze mee, maar het meeste wat ik zag was hun ruggen en af en toe gekibbel tussen hun.

"Hey, goed gedaan jongens." Zeg ik, terwijl ik vooral Jay aan kijk. Begrijp me niet verkeerd, maar Jay was toch wel wat beter. "Wat weet jij ervan." Hoor ik een arrogante stem zeggen. Het is Audrey. Ik draai me om. "Meer dan jij." Zeg ik arrogant terug.

"Jay, kom mee." Hoor ik de coach zeggen. Ik geef Audrey nog een vuile blik en draai me dan om naar Carlos. Ik wou iets zeggen.. Maar ben plots vergeten wat dat was. Ik keek in zijn ogen.. En voor ik het wist viel ik neer op de grond.

"Lily!" Hoorde ik Ben nog roepen.. En toen was ik weg.

Ik werd wakker op mijn kamer. Ik keek om me heen. Wat is er gebeurd? Mijn vader komt binnen lopen. "Ik wist dat het geen goed idee was om die kinderen hier heen te halen, ik wist dat het mis zou gaan met haar." Hoor ik hem zeggen. Dan draait hij zich om en kijkt me met grote ogen aan.

Blijkbaar had ik dat niet mogen horen.

Maar wat bedoeld hij er dan ook eigenlijk mee? Hoe kan hij nou weten dat er iets mis zou gaan?

"Alles oké lieverd?" Vraagt hij dan. "Ja, ik denk het." Ik kijk verward. "Wat is er eigenlijk gebeurd?" "Je bent flauw gevallen. Ben en Carlos hebben je naar huis gebracht. "Carlos?" Nu weet ik het weer. Ik viel flauw toen ik in Carlos zijn ogen keek, maar waarom? Hoe kan dat? Waarom zou ik flauw vallen als ik in iemands ogen kijk? Wat gebeurd er toch met me?

"Lily, ik weet dat je gister toch je kamer bent uitgesnikt om naar de kinderen van het eiland te gaan." Zegt mijn vader dan. Ik reageer er niet op. "Is er toen iets gebeurd? Iets raars, dat normaal niet gebeurd?" Vraagt mijn vader bezorgd.

Hoe weet hij dat? Of nou ja, waarom denkt hij dat? Zal hij weten wat er aan de hand is? Misschien is het iets slechts. Ik weet niet of ik het hem moet vertellen.

"Waar had je het net over toen je binnen kwam?" Vraag ik dan. "Niks lieverd, niks waar je je zorgen om hoeft te maken. Maar was er iets gebeurd of niet?" Ik schud nee met mijn hoofd. "Oké." Hij geeft me een kus op mijn voorhoofd en loopt dan weg. Hij doet de deur dicht, maar ik hoor hem niet weg lopen.

Ik loop naar de deur. "Kan me niet schelen, ik wil dat ze uit de buurt van Carlos word gehouden oké." Hoor ik mijn vader zeggen. "Oké mijn koning. Ik zal Lily zo ver mogelijk uit de buurt van Carlos houden." Hoor ik iemand zeggen. Als ik het goed heb is het Jack, 1 van mijn vaders bodyguards.

De deur kruk van mijn deur gaat open. Ik ren gauw terug om op bed te liggen. "Lieverd, ik ga nu weg. Als je je beter voelt mag je wel uit bed, maar nog niet naar school oké." Zegt mijn vader. Ik knik en dan vertrekt mijn vader.

Zodra ik zeker weet dat mijn vader weg is, loop ik naar de deur toe.

Ik doe de kruk omlaag en de deur open als ik tegen een boom van een kerel aan kijk.

Het is Jack.

"Waar denk jij naar toe te gaan?" Vraagt hij streng.

My life is rotten to the core -- Carlos de Vil (compleet)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu