My life is rotten to the core -- Carlos de Vil (compleet)

Hoofdstuk 6

LILY

"Lily lieverd, ga naar je kamer." Zegt mijn moeder. "Maar mam.." "Geen ge-maar!" Roept mijn vader en wijst met zijn vinger richting de deur. Als teken dat ik naar boven moet.

Zonder iets te zeggen gehoorzaam ik mijn vader en loop de deur uit. Ik doe expres de deur dicht zodat ik erachter kan blijven staan en ik hou mijn oor tegen de deur.

"Wat is er gebeurd?" Vraagt mijn vader gestrest. "Ze zou in de achter tuin zijn. Want ze wou alleen zijn, maar ik kon haar nergens vinden. Dus ben ik gaan rondlopen. En toen zag ik dat ze bij C-Carlos was." Hoor ik Jack zenuwachtig zeggen. "CARLOS!?" Roept mijn vader kwaad. "Lieverd rustig. Jack kan hier niks aan doen. En Lily trouwens ook niet." Zegt mijn moeder. "Bedankt Jack. Je kunt gaan." Zegt mijn vader.

Snel ren ik achter de gordijnen die tot de grond hangen. Zo kan ook niemand mijn schoenen zien. En ik heb gelijk. Ik hoor Jack langs lopen, en zodra ik niks meer hoor loop ik langzaam richting de deur.

"Het is Carlos wel." Hoor ik mijn vader zeggen. "Dat weet je niet zeker." Probeert mijn moeder hem te kalmeren. "Je hebt het zelf gezien! Haar haar word paars." Mijn vader klinkt heel angstig. "Het is nog maar een plukje." "Dat is het begin. Dat heeft ze me zelf gezegd. Het word alleen maar erger. En dan... dan.."

- BOEM -

Oh nee! Ik heb de beeld om laten vallen. Wat nu? Ik kijk angstig om me heen. De trap op! Snel ren ik de trap op en halverwege zit ik stil, zodat mijn ouders me precies niet kunnen zien.

"Hoe kan die nou weer omgevallen zijn?" Vraagt mijn vader als hij de gang in loopt. "Ik heb geen idee." Zegt mijn moeder. Ik kan nog net zien dat mijn moeder het beeld op pakt en weer terug zet.

"Laten we wat gaan eten." Stelt mijn moeder voor. Mijn vader knikt en ze lopen samen weg. Ik ren snel door naar mijn kamer en sla de deur achter me dicht.

Met mijn handen in mijn haren loop ik angstig mijn kamer rond. Carlos. Carlos? Wat heeft hij hier mee te maken? Heeft mijn vader gelijk, is het door Carlos? Maar wat is er dan door Carlos? Hoezo is dit pas het begin? Hoezo gaat het nog erger worden? Wat gaat er erger worden? En wie heeft het mijn vader gezegd? Wat heeft 'ze' gezegd? Waar daar dit allemaal over?

Mijn deur gaat open en ik draai me geschrokken om. Ben. Ik ren in zijn armen en barst in tranen uit. "Wat is er aan de hand?" Vraagt hij bezorgd. "Lily?" Hij neemt me mee naar mijn bed en laat me zitten. "Rustig. Word eerst maar rustig. Het is goed. Ik ben bij je." Na enkele momenten word ik rustig. Ben zijn stem kalmeert me. Nu moet ik het hem wel zeggen. En dat ga ik doen ook. Ik besluit Ben in vertrouwen te nemen en leg hem alles uit.

Ik leg hem uit over de eerste keer dat ik in Mal's ogen keek. En toen ik flauw viel. En bij het water met Audrey en Carlos. En toen ik aan het praten was met Carlos. En toen ik zijn hand pakte. En toen mijn haar paars werd. En alles over wat ik mijn vader hoorde zeggen.

"Wow, dit is heel wat." Zegt Ben. "En dit is allemaal gebeurd in 2 dagen?" Vraagt Ben. Ik knik. "Ja, alles is zo snel gegaan. En ik begrijp er niks van. Ik hoor steeds meer, maar ik kom er geen wijs uit. Wat is er met me aan de hand Ben?" Vraag ik angstig. "Ik weet het niet. Maar laten we alles is rustig op een rij zetten." Stelt Ben voor. Ik knik.

"Je keek in Mal's ogen. Toen begon het?" Vraagt Ben. Ik knik. "Ja ik kreeg dat rare gevoel. Maar tegelijkertijd voelde ik me goed. Heel raar. Alsof ik mijn thuis toen pas had gevonden." Verklaar ik. Ben knikt. "En toen viel je flauw toen je Carlos voor het eerst zag?" Vraagt Ben. "Nou, niet echt voor het eerst. Ik keek hem alleen in de ogen voor het eerst." Leg ik uit. "Oké, maar Carlos heeft geen magie. Niks. Dus dat kan het niet zijn. En Mal was er op dat moment niet, dus zij was het ook niet. Was er iets met Carlos? Kun je je echt niets meer herinneren?" Vraagt Ben. Ik twijfel. "Lily?"

"Ik weet het echt niet. Ik weet alleen dat ik een soort van betoverd was. Zo voelde het. Het voelde zo fijn toen ik in zijn mooie ogen keek. Maar gelijk daarna voelde ik alles zwart voelen, heel raar." "Mooie ogen?" Lacht Ben. Ik geef hem een speels duwtje en moet een beetje verlegen lachen.

"En die rare gevoelens heb je alleen bij hun 2 gehad?" "Ja dat is juist het rare." "En pap weet hier meer van?" Vraagt Ben verward. "Ja dat moet wel. Hij zei dat dit alleen nog maar erger word. Dat 'ze' het hem zelf heeft verteld." Leg ik uit. "Maar wie is 'ze'?" Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op als teken dat ik het niet weet. "Oké, en je haar? Wanneer werd dat precies paars?" Vraagt Ben.

Ik leg hem het hele verhaal over nadat Carlos me uit het water heeft gered nogmaals uit.

"Oké, dus als ik het goed begrijp was je gewoon aan het praten?" Vraagt Ben. Ik knik. "Toen pakte je z'n hand?" Vraagt Ben. Ik knik nogmaals. "En toen werd je haar paars?" Vraag Ben weer. Ik knik weer. "Heb jij Carlos daarvoor al aangeraakt? Of hij jou?" Vraagt Ben. "Ik kijk hem verward aan. "Nee, of nou ja. Toen jullie me naar huis brachten toen ik flauw viel. En hij had zijn hand op mijn schouder gelegd toen we bezig waren met Audrey. En hij heeft me uit het water gehaald." Leg ik uit. Ben knikt. "Dus hij heeft je nooit aangeraakt op je huid. Zoals toen op het gras. Dat jullie handen elkaar raakten?" Vraagt Ben. "Volgens mij niet." Zeg ik. "Zou het dan zo kunnen zijn dat je haar paars werd omdat je hem aanraakte?" Vraagt Ben. "Ik weet het niet. Misschien."

"We gaan het uitzoeken. Kom op." Ben staat op. "Wow ho! Wat ben jij van plan?" Vraag ik. "We gaan naar Carlos. En jij pakt zijn hand dan weer." Zegt Ben. Ik knik en volg hem.

"School is pas net klaar. Dus misschien zijn de daar nog." Zegt Ben terwijl we ons haasten naar school. Inderdaad. Ze staan daar alle 4 voor de school. Ik ren op Carlos af. "Carlos!" Roep ik terwijl ik zijn hand pak. "Hey Lily, hoe gaat het?" Vraagt Carlos. "Goed." Ik laat zijn hand weer los. Ik staar in zijn ogen. Ik voel me weer zo raar. Maar nu ik tussen de kinderen van het eiland sta, op Auradon, voel ik me plots helemaal thuis. Alsof ik dat miste. Maar wat is het dan eigenlijk? De slechtheid? Of is het gewoon Carlos? Ik snap er nog steeds niks van.

"Lily?" Hoor ik een meisje vragen. Het was Mal. Ik kijk haar aan. "Kan ik je even spreken?" Ik loop met haar mee.

"Ik weet niet wat je met me doet." Zegt ze. "Maar dit moet ophouden en wel nu!" Zegt Mal.

Ik kijk haar verward aan.

Waar heeft ze het over?