Kim Perfect Chen

4.2K 319 172
                                    

Sehun en başında, her şeyi Baekhyun'a anlattığı için çok mutluydu. Rahatlamıştı. Chanyeol tek başına savaşmak zorunda değildi artık. Ama şimdi yaptığından pişmanlık duyuyordu. Baekhyun'a ölesiye kızgındı. Aradan bir buçuk hafta geçmesine rağmen Baekhyun Chanyeol'le konuşup onun yanında olmak için hiç bir girişimde bulunmamıştı. Gerçekten bir korkak gibi kaçıyordu. Ve Sehun en yakın arkadaşının bu yaptığından çok utanıyordu. Iyi ki Chanyeol'e, Baekhyun'a her şeyi anlattığını söylememişti. Yoksa Chanyeol aşırı üzülürdü. Ve onun şu an moralini yüksek tutması lazımdı....

Sehun Chanyeol'un tek başına savaşmasını istemiyordu. Bu savaşta onun tek ihtiyacı Baekhyun'du. Onun tek moral kaynağı. Sırf bu yüzden gidip her şeyi anlatmıştı Baek'e. Çünkü onun tanıdığı Baekhyun gerçekleri öğrenince bir saniye bile beklemez sevdiğine koşardı. Ama o ne yapmıştı? Bir korkak gibi kaçmıştı bundan. Üstelik Chanyeol sırf onun için yaşamaya çalışırken...

Boş koridorlardan hışımla ilerleyip tuvalete girdi Sehun. Ve eline telefonu alıp Baekhyun'u aradı. Eğer bu sefer de gelmez, korkak gibi kaçmaya devam ederse onu ömrünün sonuna kadar affetmeyecekti. Tanrı aşkına. Eunji bile burdaydı. Hemde en başından beri. O kız ilk günden bu yana sevdiği iyileşsin diye çabalıyordu. Ve Chanyeol'u neşelendirmeyi bir şekilde de başarıyordu. Eğer o lanet olası Byun Baekhyun buraya gelmezse Eunji'yi desteklemeye karar verdi Sehun. Eunji Chanyeol için en iyisiydi belki de....

Telefon 4 kez çaldıktan sonra açıldı.
《Baekhyun...》
《E-efendim Sehun?》
《Aahhh. Lanet olsun sana Baekhyun. Sen eskiden böyle değildin. Sevdiğin şeylerin ardında durur ne olursa olsun asla vazgeçmezdin. Ne oldu sana böyle? Ne değiştirdi seni, senin bu kadar salak olmanı sağlayan şey ne haaa?》
《.........》
Sehun cevabın gelmemesiyle derin bir iç çekti. Akıllanmayacaktı. Bu aptal elindeki tek şansı kaybedecekti. Bir süre sessiz kaldı. Artık son kozunu oynadı Baekhyun'a karşı. Bundan da bir şey çıkmazsa bir umut yok demekti artık.
《Bu benim sana verdiğim son şanstı Baekhyun. Chanyeol tam 2 saat sonra ameliyata giriyor. Bu ameliyat sonunda belki de asla uyanam--》
Sehun söylemek üzere olduğu şeyin hayaliyle bile ağlayacak hale gelip dudağını ısırdı. Hayır hayır. Iyi düşünmeliydi. Ameliyat iyi geçecekti. Iyiii.
《Canın cehenneme Baekhyun. Ne istiyorsan yap. Yalnız şunu bil ki Eunji her gün burda Chanyeol için beklerken sen onun sevgilisi olduğunu asla düşünemezsin. O kız Chanyeol'u senden daha çok hakediyor. Sevgililik sadece iyi günde birlikte olmayla olmaz. Kötü günde de yanında olmayı gerektirir. Ve Eunji bunu layıkıyla yerine getirdi. O iyi anlarda bile yanında durmadan sadece kötü günde Chanyeol'e destek olarak kendini belli etti.....Ne yapacağım biliyor musun? Chanyeol ve Eunji'nin sevgili olmasını sağlayacağım. Chanyeol'e seni sevdiğini unutturacak ve Eunji'ye aşık edeceğim. Delicesine sevmesini sağlayacağım. Buna emin olabilirsin.....》

Baekhyun telefon suratına kapanmadan önce duyduklarıyla hıçkırıklarını serbest bıraktı. Haklıydı Sehun. Hemde kelimesi kelimesine. Eunji Chanyeol için daha iyi bir sevgiliydi.

Beyninde acı bir görüntü belirdi. Chanyeol'un ameliyattan asla çıkamaması. Ve bu görüntü onu yerle bir etti yeniden. Sehun'un yarım bıraktığı, söyleyemediği cümleyi tamamlandı diliyle. ''Belkide asla uyanamayacak.'' Bu üç kelime dudaklarından tekrar tekrar dökülürken gözünün önüne gelen görüntüyle nefesi kesildi. Bu görüntü ona kocaman gülümseyen ve acele etmesini söyleyen Chanyeol'du.

Flashback

Hızla yağan yağmur yüzünden boşalan caddede iki genç vardı. Biri uzun biri kısa iki genç. Uzun olan kısa çocuğa acele etmesini söylerken kısa olanın hapşurmasıyla endişeyle kaşlarını çattı. Bir süre o şekilde durduktan sonra aklına gelen fikirle kısa çocuğun şaşkın bakışları altında kendi montunu çıkarıp miniğine giydirdi.
"Chanyeol ne yapıyorsun? Hasta olacaksın. Lütfen montunu giy."
"Eğer sen hastalanırsan ben zaten hastalanmış olur senin çektiğin acının yüz katını hissederim. Bu yüzden sen hastalanmamalısın ki ben de hastalanmayayım Baekkie. Hem ben yağmuru çok severim. Küçükken hayallerimi sevgilimle yağmurda loş bir ışıkta dans etmek süslerdi."
Baekhyun, Chanyeol'un söylediği romantik şeylerle kızarırken, uzunun yüzünde gülümsemeyle anlattığı şeyden sonra sırıtmaya başladı.
"Eee. O zaman neden uygulamıyoruz? Elindeki her şey şu an tam. Bir sevgili, yağmur ve lambaların loşluğunda romantik bir ortam."
Uzun olan endişeyle konuştu bu sözlerden sonra.
"Ama bebeğim. Sen çok hasassın. Üşüyüp hastalanmanı istemem."
"Hadi ama Chaaan. Sevgilimin hayalini gerçekleştirmek istiyorum. Hem eğer üşürsem sen sıcaklığınla beni ısıtırsın. Hadi hadi gel."
Chanyeol onu lambanın altına çekiştiren kısa bedenle gülümsedi. Her şey istediği gibiydi. Ona aşkla bakan bir insan ve loş bir ortamda yağmurda dans.....

Never Give UpHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin