Would you Stay? (BOOK 2 OF MS.SNOB MEETS MR.CASANOVA)

Chapter 2

Well this is it....

Binuksan ni Azami ang glass door at agad naman kaming pumasok.. Sabay sabay na napalingon ang apat na lalaki samin na may nanlalaking mga mata..

"Sorry were late gentlemen. Let's proceed to our meeting." Paumanhin ko sa mga ito. Pero teka, bakit nakatitig sakin tong mga to na para bang naka kita sila ng Multo

"Akiri?" Napakunot ang noo ko ng bigla akong tawagin ng isa sakanila kasabay nito ang kanyang pag tayo.

Okay..this is awkward. Anong nangyayare?

Biglang sinugod ako ng yakap nung lalaking tumawag saakin kanina at naramdaman ko ang pag higpit nito.

"Pare.." Narinig kong sambit ng isa sa mga kasama niya sa loob.

"Shit akiri." Kumawala ng yakap ito saakin at hinawakan ang magkabila kong pisngi at tinignan ako ng diretso saaking mga mata.

Nakita ko ang lungkot sakanyang mga mata ngunit agad rin itong napalitan ng pagkalito.

"Where have you been huh? Shit." At binigyan nanaman ako nito ng isang mahigpit na yakap.

What the hell?

Walang ano ano'y tinulak ko ito kahit na nahirapan ako dahil sa kakisigan nito..

"Excuse me sir..but who are you?" Sabay sabay na napa kunot ang noo ng tatlo kaya naman mas lalo akong nalito.

Liningon ko ang kasama kong si Azami at kitang kita ko na nag uunahang pumatak ang kanyang mga  luha..

Seriously. What the hell is happening?

"What are you talking about? Ako to si Dylan. Wifey please." Hinawakan niya ang dalawa kong kamay at dinala sakanyang mga labi.

Nakaramdam ako ng konting kuryente sakanyang ginawa at bahagyang sumakit ang ulo ko kaya naman agad kong naipikit ang aking mga mata..

Damn. I need air.

"We will postponed our meeting for the meantime. Magpahinga muna kayong dalawa." Saad noong lalaking naka salamin at nakatingin ng maigi saakin at kay azami. Sa tingin ko nga ay wrong timing ang pag punta namin dito. Coz I really don't know what the hell is happening.

"Azami. Tell me what the fuck is wrong with her? Agad siyang tumuon kay azami at hinawakan ito sa magkabilang balikat. Patuloy pa rin sa pagpatak ang luha ni azami kaya naman lumapit ako rito at dumalo..

"Calm the fuck down Fortalejo. You're hurting her." Saad naman nung isang lalaki at hinawakan si Mr.Fortalejo sa balikat.

"Let them leave dylan. Kailangan nilang magpahinga." Mukhang wala na itong magagawa dahil sa pagpigil sakanya ng kanyang mga kaibigan kaya naman agad naman itong nag bigay ng daan at inakay ko naman si Azami.

Hinawakan ko na si Azami sa kanyang mga balikat ngunit bago pa ako makalampas ay hinawakan ako ni Mr.Fortalejo  saaking braso..

"Damn. Bumalik ka nga pero bakit umaasta kang hindi mo ako kilala. Fuck. Sa limang taon inakala kong wala ka na..na iniwan mo na ako shit aki sobra akong nasaktan..pero ngayong nag babalik ka. Tangina. Mas masakit pala kasi ni ultimo pangalan ko hindi mo mabanggit." Nakita ko ang pag pula ng kanyang mga mata at napatingin nalang siya sa taas upang mapigilan ang mga luhang nag babadya.

Litong lito ako. Wala akong masabi. Hindi ako makapag react sa mga kilos at sinasabi niya. Bakit parang matagal niya na akong kilala? Bakit umiiyak si Azami?

May mga bagay ba akong hindi alam at hindi nila pinaalam saakin? Kaya ba ako nandito sa pilipinas para makilala ko na talaga ang totoong  ako?

Saglit akong napapikit dahil sa pagkirot ng aking ulo. Damn I badly need an air.

"Let's go Aki." Aya sakin ni Azami at agad rin siyang nagmartsa palabas. Bago sumunod ay pinasadahan ko muna ng tingin ang mga tao sa loob.

Kitang kita ko ang lungkot sakanilang mga mata at kagaya ko may halo rin itong pagkalito..

I don't know them but hell bakit ako nakakaramdam ng lungkot saaking kaloob looban?

It feels like we're friends in a very long time...

Sa aming paglalakad palabas ng Building ay napahawak ako saaking pisngi....... at hindi ko na namalayan na kasabay ng aking pag iisip, at kasabay ng kirot na nararamdaman saaking puso kasabay rin pala nito ang sunod sunod na pag tulo ng aking mga luha...

>>>>>>>>>>>>>>>>

AN: Naloka naman daw ho ako sa heavy drama nila Aki. Huehue.