Kara Kraliçe

Doğum Günüm

Yarın 16 yaşıma basacağım. Tam 16. Tahmin edin kimler doğum günümü kutlamaya geliyor. Marina hanedanlığının asilleri ve kraliyet ailesi. Görüşmeyeli tam 10 yıl oldu. Kral en yakın zamanda buluşma sözü vermişti. Ama koskoca 10 senedir onu görememiştim. Drake. Acaba şimdi nasıldı,neredeydi,ne yapıyordu? En önemlisi de yarın gelecek miydi?
Sanmıyordum.
Ben derin düşüncelere dalıp gitmişken Tyler'ın bana yaklaştığını fark edememiştim. Tyler kim diye sorarsanız.

10 sene önce krallığıma geri döndüğümde beni arkadaşsızlıktan kurtaran saraydaki en yakın dostlarımdan biri. Kendisi benden yalnızca 1 yaş büyük. Bir de şeker mi şeker bir kardeşi var şu an 10 yaşında adı Hilaria.

Tyler buraya ilk geldiğinde çok iyi anlaşamamıştık çünkü kendisi kuzenimdi ve yaşı bana çok yakındı bu yüzden bana rakip çıktığını düşünmüştüm. Her istediği yapılıyordu, ilgi görüyordu, seviliyordu, mutluydu. Doğrusu kıskanmıştım. Ama zaman geçtikçe iyi geçinmeye başlamıştık. Ve bir gün geldi ki Tyler artık en yakın arkadaşım haline gelmişti.

Tyler yanıma gelip benim gibi merdivenlere oturdu.

''Ne bu mutsuzluk? Azıcık gülmeyi dene.'' dedi gülerek.

Karşılık vermediğimi görünce. ''Sanırım durum ciddi eğer anlatmak istersen dinlerim.'' dedi.

Anlatmalı mıydım? Bilemiyordum. Neyi anlatacaktım zaten. ''Önemli değil sadece bir şeyler düşünüyordum.''dedim.

''Pekala sen bilirsin. Fark ettiysen saat bayağı geç bence artık yatmalısın yarın senin günün.'' dedi.

"Ve böyle üzgün durma sana gülmek yakışıyor." derken ayağa kalktı ve yanımdan sessizce uzaklaştı.

Ben de arkasından gülümsedim. Tyler beni gülümsetebilen nadir insanlardandı. Sanırım bu yüzden böylesine yakın bir dostluk kurabilmiştik. Yavaşça ayağa kalktım. Odama doğru yürümeye başladım. Kapıyı sessiz bir şekilde açtım ve parmaklarımın ucunda yatağa doğru gittim. Üşümüştüm. Yorganı üstüme çekerken sabah ne giyeceğime karar vermediğimi hatırladım. Fakat kalkmadım sabah da seçebilirdim.

"Kalk artık ne kadar da yatmaya meraklısın" diye bir ses duydum çok derinlerden. Sanırım biri beni kaldırmaya çalışıyordu ama bu kolay bir iş değildi. "Pekala eğer partiye geç kalmak istiyorsan sen bilirsin" dedi aynı kişi. Parti? Unutmuştum! Hatta daha kıyafetimi bile seçmemiştim. Derhal kalkmalıyım diye düşündüm tabi bu sırada hala gözlerim kapalıydı. Gözlerimi hızlıca açarak yataktan fırladım.

"Bu kadar çabuk kalkacağını düşünmemiştim. Neyse sabahın bu saatinde senin yanında ne yaptığımı merak ediyorsan eğer sana söyleyeyim doğum gününü ilk ben kutlamak istedim." dedi Tyler içten bir sesle.

"Teşekkür ederim Tyler ama çabucak bir kıyafet seçmem gerekiyor. Birazdan at arabalarının sesi gelmeye başlar Kraliyet ailesi gelmeden hazırlanmalıyım." dedim.

"Eğer istersen kıyafet seçimine yardım edebilirim" diye karşılık verdi Tyler heyecanla.

"Elbette." dedim. "Edebilirsin ben banyoda elimi yüzümü yıkarken sen dolabımdan bir şeyler seçmeye çalış istersen."

Ben yürümeye başlamışken "Tamam" demişti.

Hızlıca banyoya gidip yüzümü soğuk su ile yıkadım. Biraz açılmıştım.

Geri döndüğümde Tyler elinde bir elbiseyle yüzünde de zafer kazanmış gibi bir edayla dolabın önünde duruyordu. Üstü beyaz etekleri ise açık kırmızıdan koyuya giden bir elbiseydi elindeki. Beğenmiştim. Güzel seçimdi doğrusu. Hızlıca elbiseyi Tyler'dan aldım ve teşekkür ederek giyineceğimi dışarı çıkması gerektiğini söyledim. Başını salladı ve "Çabuk hazırlan birazdan gelmiş olurlar." dedi.