Kiralık Aşk

Kiralık Aşk 19. Bölüm

Ömer ve Defne sonunda İstanbul'a varmıştı. Türkan Defnenin gidişine baya sinirlenmişti çünkü Defnenin Annesi de aynı şekilde kimseye bir şey demeden Evi terk edip gitmişti. Ana yüreği işte ne kadar kızsa da affetmeyi biliyordu. Ömer Türkan ile önemli bir meseleyi konuşmak istiyordu.
Ömer: Türkan teyze seninle önemli bir konu Hakkı'nda konuşmak istiyoruz. Biliyorsun ben Defneyi seviyorum, Defnem de beni seviyor iznin olursa aileler bir araya gelse de Defneyi sizden istesek? Olur mu?
Defne: anneanne biliyorum bize kızgınsın haklısın da ama hayır demeden önce bir daha düşün nolur. Mutlu olmamı sen de istersin biliyorum. Ben bir tek onun yanında çok mutluyum hiç olmadığım kadar.
Türkan: yaptığınız affedilir gibi değil orada haklısın, ama....
Defne boynu bükük Türkana bakınca Türkan kıyamadı torununa.
Türkan: tamam izin veriyorum yarın akşam gelsinler.
Defne: oley be anneannelerin bir tanesi. Gel seni bir öpüyüm.
Defne anneannesinin yanağına bir öpücük kondururken Ömer de ayağa kalkmıştı Türkan'ın elini öpmeye. Aslında Türkan Ömer'i çok seviyordu böyle bir damadı bir daha bulamazdı onu da çok iyi biliyordu. Torunu Mutlu olacağından emindi.
Ömer ve Defnenin içi çok rahatlamıştı yarın akşam kız istemeye gideceklerdi Hulusi bey ile. Ömer bu güzel haberin üstüne soluğu dedesinin yanında almıştı. Olanları anlattıktan sonra Ömer'in yüzünde Gül'ler açıyordu adeta. Ömer hiç olmadığı kadar mutluydu. İlk defa hayatına birisi girmişti ve aşkın ne olduğunu sonra'dan anlamıştı. Aşk meğer sevdiğin kişinin yokluğunda hala onu düşünüyor olmakmış, hala onun yanında olmak istemekmiş. Bu duyguyu ifade edilemzdi.
Hulusi Bey: sonunda istediğin oldu evlat. Senin adına çok mutluyum.
Ömer: sağol dede... Neriman yengemi ve Necmi amcama da haber verelim onlar da bizim ile gelsin.
Hulusi Bey: iyi fikir etmişsin. Sen ara haber ver. Çiçeğiydi, çikolatasıydı hazırlatmamızda Neriman bize yardımcı olur.
Ömer: dede bize kızmadın dimi? Bizim yaptıklarımızdan sonra kızmamı beklerdim.
Hulusi Bey: kızmadım, benim daha ne kadar yaşayacağım belli değil. Torunumun mürüvvetini görmek istiyorum kızıp neye ulaşacağım.
Ömer Neriman'a haber verdikten sonra eve geçmişti üstüne yorgunluk çökmüştü. Aradan epey vakit geçmişti ve büyük gün gelmişti Defneyi istemeye gideceklerdi. Defne'nin evinde telaş başlamıştı. Ütü yapanı mı ararsın, yoksa saçı Çarşamba pazarı halinde olupta saçını düzleştirmeye çalışan bir Defneyi mi ararsınız. Hem telaş vardı hemde heyecan. Sonuçta Defneyi ilk defa istemeye geliyorlardı. Herşey hazır olduktan sonra Ömer, Hulusi Bey, Neriman ve Necmi gelmişlerdi.
Türkan: hoş geldiniz, buyrun içeriye.
Hulusi Bey: hoş bulduk Türkan hanım. Sizi oğlum ve gelinimle tanıştırıyım. Bunlar Necmi ve Neriman.
Türkan: tanıştığımıza memnun oldum. Hadi içeriye buyrun. Ömer oğlum nasılsın?
Ömer: sağolun iyiyim Türkan teyze öpüyüm elinizi.
Türkan: el öpenlerin çok olsun evladım.
Neriman: aa öptü.
Defne: sizler de hoş geldiniz. Hulusi bey ben de sizin elinizi öpüyüm.
Tanışma faslı geçtikten sonra içeriye geçmişlerdi. Defne ve Nihan kahve yapmak için mutfağa ilerlemişlerdi. Defne çok heyecanlıydı
Nihan: Ömer'in kahvesine tuz koymayı unutma.
Defne: yok olmaz ben yapamam Ömer'e kıyamam ki.
Nihan: kızım aptallaşma. Sen koymazsan ben koyarım. En eğlenceli kısmı bu.
Defne: oha naptın Nihan kahveden çok tuz var fincanın içinde. Ömer bunu hayatta içemez.
Nihan: seven insan katlanır sevdiği için. Hadi içeriye götürelim barı kahveleri.
Defne kahveleri dağıttıktan sonra tepsiyi bir kenara koyup sandalyenin üzerine oturmuştu. Ömer kahvesini yudumlarken tuzlu olduğunu fark etmişti ve yüzünü ekşiterek içiyordu. Nihan'ın o an gülesi geldi herkes ona bakıyordu. Hulusi bey fazla Zaman geçmeden konuya girmişti artık ne olacaksa şimdi oluyordu.
Hulusi Bey: efendim gençler kendi aralarında anlaşmışlar ve birbirlerini sevmişler. Bize de destek çıkmak düşüyor. Konuyu fazla uzatmadan hemen giriyim. Allah'ın emri, Peygamber'in kavliyle kızınız Defneyi oğlumuz Ömer'e istiyoruz.