Erva sabah her yeri tutulmuş bir şekilde kalktı. Banyoda uyuya kalmıştı ve hem üşümüş hem de tüm vücudu tutulmuştu. Sıcak bir duş alıp tüm kemiklerini yumuşattı. Aynanın karşısına geçip yüzüne baktığında gözlerinin şiş olduğunu gördü.
Üzerine rahat kıyafetler giyinip odadan çıktı. Tam o esnada küçük Ege'nin sesi yankılandı evde.
"Eyva, Eyva."
"Oğlum yenge desene."
"Yaa baba ama o bişey demiyoy."
Erva yüzündeki gülümsemeyle merdivenlerden indi. Ege onu görünce sevinç çığlığı atıp genç kızın kucağına atladı.
"Beni özledin mi?"dedi Ege tatlı tatlı. Evet anlamında başını sallayan Erva'ya "bende seni özledim."diye karşılık verdi. Boynuna sıkı sıkı sarılıp Erva'nın yanaklarından sulu sulu öptü. Erva kendisine böyle sevgi besleyen bu küçük yumurcağı karşılıksız bırakmadı. Elif hanım ve Merve nefretle bakarken Ahmet bey sevgiyle baktı bu duruma.
Daha fazla dayanamayan Elif hanım "Ege hadi odana üzerini değiştir"dedi. Erva'nın kucağından sessiz bir şekilde inen Ege küçük adımlarıyla merdivenlerden çıkmaya başladı.
"Oğlum nasılsın."sözüyle bakışlarını salonda gezdiren Erva, Ömer'in kendisine baktığını fark etti. Bakışlarını hemen kaçırıp Ahmet beye baktı. Ahmet bey içten gülümsemeyle Erva'yı kucaklayıp "nasılsın kızım"dedi.
Erva ilk ne yapacağını bilemedi. Onun bu halini gören Ahmet bey hemen konuşmaya başladı.
"İşaret dilini kullanabilirsin kızım. Bizim yumurcak sayesinde hepimiz biliyoruz."
"İyiyim. Siz nasılsınız."dedi Erva bu sefer. Biraz olsun rahatlamıştı.
"Bende iyiyim kızım kahvaltı yaptınızmı. Yardımcılar geldi hazırlarlar şimdi."
Tamam anlamında başını salladı Erva sadece. Elif hanıma baktığında oğlunun yanına gitmiş onunla konuştuğunu gördü. Merve'ye baktığında kendisine nefretle baktığını fark etti. Merve'nin kıskandığını düşünüp Ahmet beyden hemen uzaklaşıp mutfağa gitti.
Ömer Ege'nin bağırış sesleriyle uyanmıştı. Küçük kardeşi bile karısını hemen benimsemişti. Erva'nın aşağı inmesi Ege'nin kucağına atlaması birbirlerine sevgiyle bakmaları hepsini sessizce izledi. Erva'ya baktığında gözlerinin şiş ve göz altlarının morardığı gördü. Karısıyla saniyelik göz göze geldiklerinde karısının kırgın bakışlarıyla karşılaştı. Dün çok kırmıştı küçük karısını anlamadan dinlemeden incitmişti. Annesinin sesiyle kendine gelen Ömer onunla konuşmaya başladı.
Masada sadece Ege'nin sesi hakimdi. Küçük yumurcak tüm neşesiyle Erva'ya küçük tatilini anlatıyordu. Erva'da sanki karşısında büyük birisi varmış gibi dikkatle dinliyordu.
"Ben çıkıyorum sen gelirsin baba."dedi Ömer.
"Oğlum daha kahvaltını yapmadın."
"Şirkette bir şeyler yerim anne."diyerek hızla çıktı evden.
"Ahh ah yiyemez tabi yavrum. Evde huzurumu kaldı sanki. Getirdin eve ne olduğu belli olmayan şu kızı..."diyerek çatalıyla Erva'yı gösterdi, sonra cümlesini tamamladı "tabi yiyemez."
"Elif! Sabrımı zorlama benim."diyerek kükredi Ahmet bey. Ege şaşkın birazda korkulu gözlerle bakıyordu masadakilere. Niye tartıştıklarına anlam vermeye çalışıyordu. Ahmet bey Ege'nin yüzünün şeklini görünce "Ben çıkıyorum."dedi sadece ve masadan kalkıp gitti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Üzülme Diye
General Fiction"Sizden daha iyi dünür mü bulacağım, tabii ki verdim gitti."dedi sanki mal satar gibi. Erva gözlerini zorlayan yaşları tutmakta zorlanıyordu. Babası ona sormamıştı bile. Kim bilir evleneceği adam nasıl birisiydi. Ondan büyük müydü? Kaç yaşındaydı? O...
