DETECTIVE FILES. File 1 (Published under PSICOM)

CHAPTER 10: AB ISLAND (The Murder)

Chapter 10: AB Island (The Murder)

"Let's have our dinner Amber."

Sabay kaming napalingon ni Cooler nang may magsalita sa likuran namin. It was Gray. "Oh, Gray," tawag ko. His face was, uh, angry?

"Let's go," wika niya at tumayo naman ako.

"I thought you're not with your boyfriend," bulong ni Cooler.

"Oh no, he's not my boyfriend," tanggi ko naman sa sinabi niya. Nilapit niya ang mukha sa tenga ko at bumulong.

"But he looks angry and jealous," bulong nito.

"He's my classmate," gumanti naman ako ng bulong. Tumikhim naman si Gray.

"Baka gusto mo akong ipakilala sa kaibigan mo Amber," Gray said. He was looking at Cooler.

"Ah, Cooler, this is Gray, my classmate and Gray, si Cooler," pakilala ko.

Inilahad ni Cooler ang kamay ni kay Gray. "Nice meeting you bro."

Tiningnan muna ni Gray ang nakalahad na palad ni Cooler bago tinanggap. "Same here." Bumaling na siya sa akin. "Let's go."

"We have to go Cooler, pasensya ka na doon kay Gray, may dalaw yata," wika ko and he chuckled.

"I guess he's jealous," he said. "Take care, Amber."

"He's not jealous. Ganoon talaga 'yon," wika ko sa kanya.

He shook his head. "No, he's jealous. I suck at guessing a while ago, but this time I guess I'm right. He's really jealous. Believe me Amber, I'm a guy too."

Nang muli akong tawagin ni Gray ay nagpaalam na ako kay Cooler bago tumakbo papunta kay Gray. "Bye Cooler. See you around," wika ko ko bago tuluyang lumayo. I remember what he said. Gray is jealous.

Jealous? Si Gray magseselos? Naah, nagkakamali lang siguro si Cooler.

Gray decided to dine sa isang seafood restaurant. His face was serious at hindi niya ako kinakausap. Umorder siya ng lobster dish at crabs para sa dalawa. Ni hindi man lamang niya ako tinanong kung ano ang gusto kong kainin. Nang dumating na ang order namin ay nagsimula ng kumain si Gray habang nakatingin lang ako sa kanya.

"Kumain ka na, ano pa bang hinihintay mo, pasko?," nakataas-kilay nitong tanong. Tiningnan ko lang siya ng masama at nagpatuloy siya sa pagkain.

Nang mapansin niya na hindi pa rin ako kumakain ay inilapag niya sa plato ang pinapapak niyang lobster. "Now what? Gusto mo subuan pa kita?," tanong niya. He sounded so impatient. Iginala ko ang paningin sa pagkain na nasa mesa bago muling tumingin sa kanya.

"Don't be a spoiled brat Amber at kumain ka na," he demanded. "If you're looking for golden spoon, there's none here."

"But-"

"No more buts! Kumain ka na," wika niya with conviction. Ayaw niyang makinig sa sasabihin ko.

"Fine! Pag ako namatay, I'll be haunting you," wika ko. Why did he order such foods ng hindi man lang ako tinatanong. I've got allergy on seafood maliban sa isda.

"You're allergic to seafood?" tanong niya at tumango ako. "Why you didn't tell me?"

I rolled my eyes to him. "I tried but you didn't listen!" Inirapan ko siya at bumuntong-hininga. Matalim na tiningnan niya ako bago tinawag ang waiter at humingi ng menu at binigay sa akin.

Great! Ngayon pa talaga nito naisip na papiliin ako ng gusto kong kainin. And what's with his bratty attitude? Nang tingnan ko ito ay magana na itong kumakain ulit.