Grief is the price we pay for love.__________
Celine
"CELINE!"
Napatalon ako sa kinauupuan ko ng marinig ko ang tawag sa akin ni Papa.
"P-Pa,"
"Asan na naman ba ang isip mo? Or did you hear any of what I am saying awhile ago?" Napayuko na lang ako sa sermon ni Papa sa akin. Pinigil ko ang pamumuo ng bikig sa lalamunan ko sa pamamagitan ng pag pikit at pag hinga ng malalim.
I can see Quentin's bloodshot eyes, his blood on my hands saka paulit-ulit na naman yung eksenang iyon na nag pi-play sa utak ko.
I used the bottom of my dress to wipe off the gun as I step out of that strip bar. Nag hahari ang malakas na pintig ng puso ko na wala na akong ibang narinig sa paligid hanggang sa tuluyan kong marating ang kinaroroonan ng sasakyan ko.
Malakas ang pagtahip ng dibdib ko. Pagkapasok ko pa lang sa kotse ko inalis ko na yung wig kong tumabingi na saka nag hanap ng wet tissue.
"Oh, God!" I gasped as I tried to remove the bloodstain in my hands. "I killed him! I killed someone!" I hammered my hands on the steering wheel hanggang sa mamanhid ang pakiramdam ko. Patuloy lang ako sa pag iyak.
Hindi ko sinasadya. I was just protecting myself. Kung hindi ko gagawin iyon, ako naman ang papatayin niya just like what he did to the woman he's with.
But it's still a crime, Celine.
"No." Umiiling kong comfort sa sarili ko. "I did what I had to." kung andito lang din siguro si Chris he would tell me the same.
Pero wala na siya!
Pinunasan ko ang mukha ko saka ipinagpatuloy ang pag pupunas sa mga kamay ko. Huminga ako ng ilang mamalalim na beses saka ko hinamig ang sarili ko.
"Wala kang ibang aasahan, Celine. Walang Chris, walang iba." nakaharap lang ako sa rearview mirror habang pinag mamasdan ko ang sarili ko sa salamin.
"I HEARD that they will conduct an investigation." napukaw ng sinabi ni Papa ang pag iisip ko saka nakaramdam ng panlalamig ng katawan.
"B-Bakit pati tayo kasama?" kinakabahan kong tanong sa Papa ko.
"We will participate in this, CC. Tinitignan nila ang lahat ng anggulo sa krimen. Standard protocol iyon para na rin mapatunayan na wala tayong kinalaman sa nangyari." napalunok ako, saka napakuyom ng kamay. I had to fight this fear so no one can speculate.
"Are you alright, cupcake?" I blink twice and saw my father's worried face, "You're pale." inabot ni papa ang isang kamay ko and I know that he caught my hands shivered.
BINABASA MO ANG
Her Protector
RomanceSG: 4th He believes in love. The annoying feeling of that skipping heartbeat whenever that lucky woman was around. He want to meet that green jealousy. But when he had a close contact with her.. with bruises. He vowed to be Her Protector. Ms.Therap...