-5-

240 87 0
                                    

-Olmuyor , olmuyor çocuklar .Biraz gerçekçi olsaniza.Günes sende gülmeyi kesermisin lütfen.

-Afedersiniz hocam.

Üstüne giydigi beyaz gomlekle okadar komik duruyordu ki elimde degildi gülmemek.Gomlegin ust kisminda bir şey yoktu ama bel hizasindan aşagisi yirtiklarla doluydu.Atakanin diz kapaklarina kadar uzanan gomlek bildigin çapulcu gomlegiydi.
-Ee alma mazlumun ahini cikar aheste aheste.

-Şimdi size konuşma metinleri vericem.Haftaya dersimizde bana ve sinifa guzel bir canlandirma yapacaksiniz.Bu canlandirmadan ilk notunuzu alacaksiniz.Artik burdami calisirsiniz yoksa okul cikisinda ortak bi mekanmi belirlersiniz bilemem ama haftaya istiyorum.

-Dişarisi olmaz.Ben bu kizla bir yere gidipte kendimi rezil edemem.Hem dişarida rahat edemeyiz.En iyisi guneş bize gelsin.Benim odamda guzel ve etkili bir canlandirma yapariz.Ha ne dersin?

Aptal!Utanmaz!

-Birincisi asıl ben seninle hicbir yere gitmem.

-İkincisini sabirsizlikla bekliyorum.

-İkincisi...İkincisi gomlek cok yakişmiş .

İşte bu ! Lafi doksandan cakip sahneden indigimde havali yürüyüşümle yere çakılmam bir oldu.

Yerde inlerken Atakan bozayisinin alayci tondaki sesini duydum.

-Ee alma mazlumun ahini cikar aheste aheste.

Arkami dönüp -Eger biraz erkek olsaydin orda boş boş konuşacagina gelip beni kaldirirdin.Dedim.

Bana doğru yürümeye başladiginda ne yalan soyleyeyim çok korktum.Bana vurmayacagini biliyordum ama yinede korkuyordum işte.

-Gel hadi.

Elini uzattiginda kafami kaldirip elini tuttum.Şaşırtici bir hareket .Sol ayagimin ustune basamadigimdan tüm desteği sağ ayagimdan ve Atakandan aliyordum.Dengemi kaybedip ayagimi tekrar burkunca Atakan iki eliyle belimden kavradi.Kafami yerden kaldirip ona baktim.Göz göze geldiğimizde nefeslerimiz birbirine çarpıyordu. Şuan okadar yakindik ki kalp atişlarimi duyduguna eminim.

Atakanin göğsüne ellerimi bastirarak ittigimde kafami hafif sola çevirdim.Ondanda benimki gibi bir hamle beklerken o tam tersine dahada sıkı kavramişti belimi.Butun sinifin ve hocanin bizi izledigini biliyordum ve bu benim icin cok utanc vericiydi.Tekrar gozlerimi onun kahvelerine diktim.

-Teşekkur ederim.

Ben , Atakana teşekkur etmiştim.Dun beni neredeyse kendi elleriyle bogacak olan cocuga şimdi minnettarligimi dile getiriyordum.

Genzini temizleyerek ellerini belimden çekti.Birşey demeden arkasina dondu.Tek eliyle ensesini kaşiyarak cool bir şekilde yerine oturdu.Cool? Ne diyorsun Güneş sen ya? Saçmalama , gelip sana yardim etti diye onun hakkindaki dusuncelerini hemen değiştirecek degilsin.Hemen diyorum cunku onu biraz daha tanimam gerektigine karar verdim.Yani bu onun için firsat gibi bir şeydi.

...

-Alo
-Efendim güneş.
-Esin nerede kaldin ders biteli yarim saat oldu.
-Geldim , geldim.Babamdan arabayi aldim kizim.Off ya Atakanada yetişemedim dimi?
-Merak etme çikmadi henüz.Kapinin diger ucunda arkadaşlariyla konuşuyor.
-Uçak hiziyla geliyorum.Öptümm.
-Dikkatli ol.

Ellerimi yeşil paltomun cebine koyup sallanmaya başladim.Etegim biraz kisa oldugundan rüzgarın etkisiyle uçuşacak diye korkuyordum.Atakanla gözlerimiz sürekli birbirini buluyordu.Ona baktigimi farkettiginde hemen başka yana çeviriyordum kafami.Oda ayni şekilde.Uzaktan biri bizi dikkatli bi şekilde izlese alay ederdi.Neyse ki Esin daha da çok bekletmeden geldi.Arabadan inip sirf Atakana görünmek için yanima geldi.

SERSERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin