-7-

240 81 1
                                    

Tenefusun sesiyle kafami siradan kaldirdim.Bu aralar derslerde uyuyordum.Yanimda bir bozayi olunca insanin ders dinleme hevesi kaçiyor.

-Şu drama işini ne yapacagiz?

-Bilmem.

-Şaşirmadim.

-Off.Biraz hava alicam ben sonra konuşuruz.

-Beraber çikalim mi?

Beraber mi? Biz beraber ? Kafami ona çevirip gozlerimi devirdim -Yok , kalsin.

-Atakan.

-Efendim dilşahcigim.

Ayaga kalkip sinif kapisina dogru yoneldigimde onlarin seslerini duyabiliyordum.

-Unuttun bizi sanirim.

Atakan ne demişti acaba? Of be guneş az yavaş yuruseydin duyacaktin.

Dişari ciktigimda beynime oksijen gittini farkettim.Yagmur çiseliyordu.Kollarimi kaldirip gerildim. Kollarim havadayken biri elleriyle bileklerimi sıkıca tuttu.Kollarim havada asılı arkamdakine dondum.

-Efecaan.

Ona donup sarildim.

-Karnim acikti.Birşeyler yiyelim mi?

Onu onaylar şekilde kafami salladim.Sabah kahvalti etmeden ciktigimdan karnim gurulduyordu.İyi ki derste guruldamadi.Bu seferde Atakan 'bu kizdan degişik sesler geliyor' derdi.Bir baharatli cubuk kraker vakasini daha kaldiramazdim.

...

-Kumru?

-Olurr.

Efecan kantine gittiginde bende en koşedeki masaya oturdum.Aslinda burasi bizim mekanimiz gibi olmuştu.Efecanla hep burada otururduk.Kantin genelde fazla kalabalik olmazdi.Hatta bazen cok sessiz ve sakin olurdu.

Efecan elindekileri masaya koyup sandalyesine oturdu.Çok pratikti.Gerçekten her işinde oyleydi.Eskiden ayni sinifta oldugumuz zamanlarda yilsonu ödevlerini beraber yapardik.Hizli ve tuhaf hareketleri vardi.Tuhaftan kastım benim en az yarim saatte yazabilecegim 5-6 sayfalik odevi o on dakikada bitirirdi.Bazen bir yerlerine cihaz sakliyorda ordan yardim mi aliyor diye duşunuyordum.Ama teknolojiyle fazla ilgilenmediginden hemen bu dusuncemden vazgeciyordum.

-Sinif nasil?Alişabildin mi?

İmali bakişlarindan anlaşilan o ki konumuz sinif degildi.Atakani soruyordu.

-Birak kivirmayi.Atakanla şuanlik bir problem yok.

Butun dişlerini gostererek guldugunde bir kere daha ona hayran kalmiştim.Gozume kusursuz gorunuyordu.Ama hicbirzaman ona sevgiden başka birşey hissetmemiştim.Oda bana.Zaten 11-C sinifinda gecen seneden beri hoşlandigi bir kiz vardi.Şimdi onunla ayni sinifta.

-Afiyet bal şeker olsun.

Atakanin sesiyle efecanin yuzunun 360 derece degiştini soyleyebilirdim.Ayni şekilde benimde.Oflayarak kafami eğdim.Bir sandalye çekip yanimiza oturdu.Talat , Dilşah ve Baranda birer sandalye çekerek etrafimizi çevreledi.

-Hadi Efecan kalkalim.

Efecana baktigimda bana bir guluş atarak arkasina yaslandi.Hayirr efe ya hayir.Bari sen uyma şuna.

-Ne oldu bizdenmi rahatsiz oldunuz?

Atakana donup 'evet' demeyi cok isterdim ama onunda bana karşilik verecegini tahmin ettigimden ve efecaninda susmayacagini bildigimden cevap vermedim.

-Bence bizden rahatsiz oldular kanka.

Baranin sesini ilk kez duyuyordum.Yakişikli bir çocuktu.Gulerek oda bana baktiginda gamzelerini farkettim.Yuzunu gererek guldugunden onunda efecan gibi butun dişleri gozukuyordu.

SERSERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin