Şu kısacık hayatta kimsenin gözdesi olamadım ben kimse tarafından sevilmedim yani çok sevilmedim kendimden bile önde tutarak sevdim hayatımda ki herkesi birinci planda tutuğum kişilerin birinci planın da ben yoktum hiç annemin bile önceleri vardı şu hayatta kendi hayatı vardı ilk sırada sonra ablamlar ee bir de kardeşim var tabi sen ablasın deyip susturulan cümlelerim yeri geldi sen küçüksün önce ablanlar diye susturuldu. Ne kadar hepiniz benim için birsiniz denilse de öyle olmadığını hissettim, ben hep annemin günah keçisi olarak yaşadım kimde neyi kınadıysa ben başına getirdim. Daha ne yapabilirsin ki denildiğinde hep zorladım sınırlarımı...Annemin uslanmayan yaramaz kızı oldum. Başına buyruk senin bu kızın seni hiç dinlemiyor dediler.. kimseler hayallerim olduğumu görmedi, sormadı, ilgilenmediler bile.. kimse bir şeyler başarabileceğime inanmadı.. en basit cümledir ama en sık duyduğum cümle hep okumazsa bir elif okumaz dediler... yapılmayacak ne kadar şey varsa sırtıma yüklediler. Sen karşıma çıkana denk yani hayatıma girene kadar yapamayacağıma inandığım tonla şey vardı hayat ... Sen geldin tutun elimden önce ufak bir tebessüm ettin hayallerimi sordun bana dinledin inandın kimseler inanmıyorken sen inandın bana destekledin hep sen yaparsın dediğin her olayda iki kat inandım kendime yapabileceğime ve o akşam bir kez daha sevdim seni o akşam bir kez daha inandım kendime sana..hayallerime... Sonra birlikte hayal kurmaya başladık kendini kattın tek kişilik hayallerime o akşamdan sonra kurmadım hiç tek kişilik hayal hep içine yer ettin bütün hayallerimin merkezinde oldun.. Bir sürü hayal kurdun o akşam sen ben dinledim.. benim başım senin omzundaydı hızlı, hızlı nefes alıp verişini hissettim kalbinin hızlı, hızlı atışını seni en iyi ve en en güzel hissettiğim demlerdeydim... canlı kanlı bir şekilde yanımda idin ve hayaller kuruyorduk... Var mıydı ki ötesi yoktu...
Yanımdaydın ya daha ne olsun... Ben kıymetini bilemedim çoğu anlarımızın çoğu zamanlarımızın... Bir keresinde kafamı omzuna yaslanmıştım yine kalbin öyle hızlı atıyordu ki sebebini sormuştum sana sende 'çünkü başın benim omzunda ' demiştin... sarılıyordum sana daha sıkı sarılmıştım sende alnımdan öpmüştün. Benim öyle çok beklentilerim olmamıştı hiç senden lüks mekanlara gitmek yada her buluşmada karşıma hediyelerle çıkmanı hiç beklemedim.. bana sarılmaların yetti hep..
Bazen nefesini saklamak istedim ... Boynun benim yuvamdı mesela... İnsan yuvasını terk edince yaşayabilir mi ? kafamda daha nice sorular kaldı içimde söylemek isteyip söyleyemediklerim en önemlisi kurduğumuz o hayaller yarım kaldı... yapmak için planladığımız ama yapamadığımız şeyler...
Yarım kaldık biz işte en kötüsü de bu hayat...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayata Dair Ne Varsa#wattys2015
RomanceSiyah beyaz bir aşk hikayesi değildi yaşadıklarım lakin 'masal' tadındaydı... Bir vardı bir yoktu...bir zaman var olan kişinin... Şimdilerde yokluğuna alışmakla meşgulüm.. Ama çok iyi bildiğimiz bir şey var ki şu hayatta hiç bir şeyin tekrarı makbul...
