Birisinden hem öldürcek kadar nefret edip hemde onun için bişeyler yapmak istiyecek kadar çok sevdin mi ? Yada böyle bir duyguya kapıldın mi hiç ? Seni öldürmek istiyecek kadar nefret ettim senden sonra o duyguyu bir kenara koydum birseyler yapabilmek icin cabalayacak kadar cok sevdim seni sonra her iki duyguyuda ayni anda yasadim nefret ederken bile senin icin biseyler yapmak istedim. En sonunda affettim seni affedince bu duygu karmasi son bulur umuduyla sen icimden cikarsin belki diye olmadi hayat bu defa da kendimi affedemedim... Her yeni güne başladığımda aklıma ilk gelenim oldun geceleri uyumadan önce düşündüğüm bazende sabahlatim oldun. Bazen senin gibi olabilmek istiyorum. Yüzleşmek istemiyorum kendimle çoğu şeyi kurcalamıyorum artik canımın yanmasindan korkuyorum galiba. Savaşmak için gücüm yok artik bunu hissedebiliyorum. Elimde kalan nadir esyalarina bakiyorum su an sigaran duruyor tam karsimda onu yakabilmek icin ugrastigin o caba geldi gözlerimin önüne gülümsedim. Ne yaşarsak yaşayalim ne söylenmiş olursa olsun sen aklıma gelince gülümsüyorum ben sende gülümsüyor musun? Yanlis oldu aslinda bu soru ilk önce aklina geliyor muyum diye sormaliydim galiba. Evet bitmek yerine kocaman oluyorsun içimde ama artik iyi gelmiyorsun yaralarima sen dokundukça daha da aciyor yaralarim gitmiyorsun benden ısrarla aksine ben senden gidikçe sen bana taşınıyorsun sanki insan kendinden kacabilir mi kaçamiyorum iste senden... Sanırım artık seni unutabildiğim zamanlara ışınlanmak istiyorum. İyi şeyler yaşadığim zamana...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayata Dair Ne Varsa#wattys2015
RomanceSiyah beyaz bir aşk hikayesi değildi yaşadıklarım lakin 'masal' tadındaydı... Bir vardı bir yoktu...bir zaman var olan kişinin... Şimdilerde yokluğuna alışmakla meşgulüm.. Ama çok iyi bildiğimiz bir şey var ki şu hayatta hiç bir şeyin tekrarı makbul...
