Όπως λένε το καλό πρέπει κάποτε να τελειώσει και να επανερθουμε στην σκληρή πραγματικότητα! Κλάψτε μαζί μου γιατί πίσω ξανά στο σχολείο θα πάμε μαζί. Ο ζεστός αέρας με χτυπάει κάνοντας τα μαλλιά μου να πέσουν πάνω στην μάπα μου. Ααααα τυφλώθηκα. Όχι κάτσε νταξει βλέπω! Τα κύματα να χτυπούν στους βράχους καθώς η Ελένη μαζί με την Άννα να πετάνε τις μαλακιες τους ως συνήθως.
Μαρία- οποίος μαλακας από σας αναφέρει το σχολείο θα τον κάνω μιλσεϊκ και μετά θα κάνει παρέα με ψάρια!
Ελένη- ααα όχι δεν θέλω να πάω στο πατρικό σου...
Λέει με στην ειρωνία καθώς η Άννα ξέσπασε στα γέλια...
Άννα- ουυυ damn!
Μαρία- νόμιζα ότι ήταν ο κόσμος σου εκεί κάτω. Δεν θες να δεις τους φίλους σου;
Άννα- double damn! Δεν θα το άφηνα έτσι...
Ελένη- εδώ είναι οι φίλοι μου...
Λέει και εκείνη την ώρα το γέλιο της Αννας κόβεται απότομα. Γουατ Ε σεϊμ! Η Ελένη ξέσπασε με την σειρά της στα γελια καθώς αρχισε να βαράει την πλάτη της Αννας συμπονετικά όπως γω.
Ελένη- Τριτη λυκείου...
Λεει και απορεί όπως όλοι μας. Πως κατορθώσαμε να περάσουμε την τάξη με "καλούς" ο θεός να τους κανεί βαθμούς ένα σουβλάκι το ξέρει...
Άννα- οκευ σκάσε τρομάζω μόνο στην σκέψη. Πάει ρεεε γεράσαμε!
Μαρία- Αχ θυμάμαι αυτές της τέλειες εποχές που πηγαινες νήπιο και την αράζες στο καναπέ με τα μικρά αυτοκινητάκια.
Ελένη- αυτές ήταν ΟΙ εποχές!
Λέμε καθώς σηκωνόμαστε και κατευθυνόμαστε προς το πιο κοντινό περίπτερο σέρνοντας το βλαμμενο ονόματι Ελένη Κενδοπουλου also known as το βουρλο που έχω για αδελφή...
Άννα- λέτε να αξιωθεί να έρθει κανένας καινούριος...
Μαρία- κοιτά εδώ κέρδισε ο τραμπ της εκλογές. Τα πάντα είναι πιθανά...
Aννα- point!
Ελένη- γιατί; η μικρή Αννουλα ξαχνει για γκομενο;
Άννα- όχι για παγωτό. Πάρε το κωλο σου από δω και άσε να πάρω και γω κάτι.
Λέει με ένα χαμόγελο στα χείλη καθώς πληρώνουμε και βγαίνουμε έξω με τους καινούργιους δροσερους μας γκόμενους. Η Άννα με τον κύριο σοκολάτα, η Ελένη που είχε γίνει λεσβία με την κυρία Βανίλια και γω αγκαλια με τον κύριο σοκολατοβανιλια γιατί ειμαι μπαϊ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Falling Stars ✨ {on Hold}
Genç Kurgu«Υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες στις οποίες η λογική έπεσε έξω, αλλά καμία όπου η διαίσθηση να έκανε λάθος». ΦΑΝ ΦΑΚΙΝΓΚ ΤΑΣΤΙΚ και φυσικά έριξε ένα χαμόγελο και εγώ έμεινα μαλακας. Εννοείτε αυτό...
