Son Çare Arkadaşım

-5-

İyi okumalar.

Vural Murat'a bakıp gözünü devirdi ve eliyle yüzünü ovuşturdu. " Ayrılalım yaz ve bitsin. " dedi artık Murat'ın halinden sıkıldığı için. Murat telefonu yavaşça masaya bırakıp Vural'a sert bakışlarından birini göndererek baktı. " Kolay mı sanıyorsun? " diye sordu. Onun için kolay değildi, aylardır sevgilisine alışmıştı ve bir anda bitirmek zor olacaktı. Hele ki nedensiz bir şekilde bitirmek daha da zordu.

" Böyle kolay değil. " deyip sigarasından derin bir nefes çekti içine Vural. Gri bulutu dışarı üfledikten sonra gülümseyerek Murat'a baktı. " Kolay bir yol biliyorum. "

Murat kaşlarını çatıp Vural'a sorar anlamda baktı. Merak ediyordu ancak sormaktan da korkuyordu. Vural'ın fazla ibnesel düşünceleri vardı ve Murat bunu gayet iyi biliyordu.

" Ne olduğunu sorarsam pişman olacak mıyım? " diye sordu Murat. Vural göz devirip sigarasındaki fazlalığı küllüğe attı ve bir nefes daha çekti zehirli dumandan. " Planlarım her zaman işe yarar, biliyorsun. " dedikten hemen sonra içine çektiği dumanı dışarı havalı bir şekilde üfledi.

Tuğçe Vural'ın sigaranın dumanını dışarı üfleyişine hayranlıkla bakakaldı. " Bu mahalle de fenaymış ha, meteor kaynağı mübarek. " diye mırıldanıp Gülsu'nun oturduğu masaya ilerledi. Kendini şanslı görüyordu, oturdukları masa Vural'ı görebileceği yerdeydi.

" Bu merakın sonu hayır değil gibi ama, neymiş o plan? " diye sordu Murat. Merakı bir yana biraz da hayret içindeydi. Vural ile çocukluk arkadaşıydılar ancak her zaman hayret ediyordu nasıl böyle pratik zekaya sahip diye.

" Tek sorum var, bu kız (!) ne yaparsa yapsın yaptığı şey gururuna dokunur mu? " diye sordu Vural. Aklında bilindik bir plan vardı ancak o planı uygulaması için Murat'ın erkeklik gururu yapmaması gerekiyordu. Kadının biri yüzünden dostundan vazgeçemezdi.

" Ne yapacaksın da böyle soru soruyorsun lan? " dedi Murat, Vural'a karşılık olarak. Eğer Vural böyle bir şey diyorsa yanlış işler yapabilirdi, Murat farkındaydı. Ama sevgilisi olarak takıldığı kadından ayrılmak da istiyordu.

" Cevap ver işte oğlum. Ona göre anlatacağım planı. "

Murat düşünmeye başladı. Vural'ın yapacaklarını kestiremiyordu. Çünkü ne düşünse tersi çıkıyordu, bunu yaşamıştı. Ama zaten o kadından ayrılmak, bir ilişkiden çıkmak istiyordu. " Dokunmaz amına koyayım. Yap ne yapacaksan. " dedi Murat, düşüncelerinden sıyrılarak.

" Umarım kötü bir şey yapmazsın Vural. " diye geçirdi içinden. " Umarım kendini batağa sokmazsın. " diye mırıldandı ancak şöyle bir durum vardı, Vural zaten bataklığın tam ortasındaydı.

" Çok sıkıcısınız ya. " diye homurdandı Tuğçe. Masaya oturalı on beş dakikayı geçmişti ve Emre Gülsu ikilisi ağzını açıp tek kelime etmemişti.

Emre başını telefondan kaldırıp tek kaşını kaldırarak baktı Tuğçe'ye. Tuğçe gözünü devirip Emre'ye baktı. " Ne bakıyorsun öyle? Hep böyle susar mısınız? " dedi Emre'nin bakışlarına karşılık.

Emre cevap vermeyip tekrar telefonuna döndü ve oyununa devam etti. Tuğçe oflayıp ellerini çenesinin altında birleştirdi ve Vural'ın olduğu masaya bakmaya başladı. " Emre? " diye seslendi Tuğçe bakışlarını Vural'ın olduğu yerden çekmeyerek.

Emre bıkkınlıkla nefesini dışarı üfleyip, " Ne var? " diye sordu. Tuğçe bakışlarıyla Vural'ın masasını gösterip, " Bu civarlarda mı oturuyorlar? " diye sordu. Emre arkasını dönüp Tuğçe'nin gösterdiği yere baktı ve sinirle önüne döndü. " Seni ilgilendirmez. "