The Walking Dead (old version)

Begin

vandaag ben ik vrij van school. niet omdat het studiedag was maar omdat ze bang zijn voor terroristen. ze vallen iedereen aan en gaan ze opeten. gewoon iedereen! maar het leven gaat gewoon door. ik ben niet bang en heel veel andere ook niet.

ik zit nu lekker op me kamer muziek te luisteren. ik wacht op mijn moeder die me voor het auvond eten roept. dus ik wacht en wacht en wacht tot dat ik echt honger krijg. ik loop naar beneden. als ik beneden ben zie ik overal bloed, heel veel bloed handen en ze gaan door tot de keuken. voorzichtig loop ik de keuken binnen de tafel is gewoon gedekt en het eten staat op tafel. ik begin vast maar zo lang kan ik niet lekker blijven eten. want dan hoor ik opeens nog meer gesmak. het komt uit de bijkeuken. ik doe vorzichtig de deur op een kier. en daar zie ik mijn ouders en broertje en nog iemand onze hond eten. ik begon helemaal te flippen. wat was dit en is het echt? droom ik niet of zo? ik doe de deur dicht en opslot. ik ben bang, voor het eerst in mijn leven... Is het toch de terreur mensen dingen?

ik ren naar boven. ik kijk op het nieuws en zie dat de terroristen met meer komen en als je wort gebeten word je ook zo.

Ik checkte Facebook,Snapchat,Instagram en Twitter. maar het was niet het zelfde de ene zei "monsters!" de ander zei "terroristen". Ik deelde het ook want je weet het nooit.

Wat moet ik nu doen. Ik zie allemaal mensen weg gaan. Is het dus nu al tijd? Ik ga snel wat eten. Andere kleren aan. Ik ga wat spullen bij elkaar pakken.

Ik pakte allemaal spullen om te overleven: messen, telefoon + powerbank ,heel veel eten, extra kleren warm (want ik zit nu in een kort broekje en een hemd), deo ,en een pijl en boog ,en dat was het want meer kon ik niet mee.
Ik scheef een briefje:" Ik ben weg" ik wist ook wel dat niemand dit ging lezen maar toch.

Ik liep naar buiten. Ik kreeg een naar gevoel als of ik het niet ga overleven. Het is ook zo stil.
Hè daar loopt een mens. "Hè, hallo , wilt u me ver.... "
Hij draaide zich om en toen zag ik dat hij er een was. Ik wist niet precies wat ik moest doen. Op dat moment kwam een persoon aan rennen en schoot de terrorist neer. En hij rende weer weg. Hij was gewoon uit het niest verschenen.
Als ik hem nog ooit zie bedank ik hem. ik denk dat het zombies zijn. ik weet ongeveer hoe een zombie eruit ziet. ik loop verder, misschien zie ik een groep of een veilige plek. de meeste mensen zijn met de auto, maar zo veilig is dat niet. lopen heb ik het meeste kans op overleven.

ik zie opeens een klein meisje huilen. ik ren naar haar toe.

"wat is er?" vraag ik bezorgt. ze wees naar een mevrouw die wert opgegeten en scheewde dat ik het kind mee moest nemen. ik doe dat. opeens loopt er man naar me toe.

"he wat doe je met mijn kind?!" roept hij boos "en wat is er en waar is mijn vrouw?"

"ik weet niet wat er is maar u vrouw wert opgegeten en ik moest u kind meenemen"zeg ik beleefd. opeens pakt hij een pistool van de grond. en wou op mij schieten. een vrouw schiet de man neer.

"het is goed, mag ik het kind ik zit in een groep ik kan haar veilig houden en als je wilt mag je mee meisje"vraagt ze. "nee hoor ik hoef niet mee maar hier is het kind"zeg ik terug. "ga even mee oke?" vraagt ze. "oke" zeg ik. ik ren achter haar aan. opeens komt er een monster aan ik schik en op dat moment ben ik de vrouw kwijt. De zombie komt naar me toe. Ik pak mijn boog en schiet in zijn buik, maar hij blijft leven en dan nog een pijl en die gaat door het hoofd. Hij is dood, nou hij was al dood maar nu is ie nog dooder. Ik loop verder om misschien nog de vrouw terug te vinden maar ik zie haar nergens. Ik heb ook net me pijlen mee genomen. Het zag er smerig uit maar ik kan niet al mijn pijlen op maken en dan heb ik uiteindelijk niks meer.