The Walking Dead (old version)

Wat ben ik toch raar

Ik werd wakker in mijn hut. Even dacht ik dat het een droom was maar dat was het niet. Ik ging naar buiten om eten te zoeken. Waar ik veel zin in had was oreo. Dus ik ging naar de Jamin. Wat ik niet had verwacht was dat de Jamin bijna helemaal geplunderd was. En er was geen oreo meer!!! Dus ik nam nerds mee.(snoep). Ik ging bij een paar andere winkels kijken maar de Oreo was op. Teleur gesteld ging in naar mijn hut. Waarom woon ik eigenlijk in een bos, terwel ik in een jacuzzi kan zitten en in een mooie Vila kan woonen. Wat ben ik toch raar... Onderweg bedacht ik me waarom ik geen motor zoek. Ik kan het toch!! Er is toch geen politie!! Lang leven de walkers!!!
Ik kwam langs een motor winkel en zocht een coole motor uit. Om hem wat meer gangsterheid te geven, spreede ik hem in met roze lak en glitters. 😜😍🏍🚺 want ja ik ben een meisje. En niemand zal die motor dan nog willen.
Daar rijd ik dan met mijn roze motor over de wegen naar mijn hut om me spullen op te halen en een Vila uit te zoeken. In mijn hooft speldt een liedje de hele tijd af.

toen ik thuis was zat er iemand in mijn hut. "Wie is daar?" Riep ik. De persoon draaide zich om. "Hallo Ils"zei ze. "Wie ben je en hoe ken je me?" Toen dacht ik terug aan termunus, dat Daryl zo naar een mevrouw keek. Dat was zij.... "Daryl is niet je vader "zei ze. "Hoe bedoel je?"vroeg ik. Wat denkt die vrouw? Dat ze hier binnen kan komen en dan kan zeggen dat ie me vader niet is. Wat een ongelofelijk raar mens is zei! Of wacht ik blijf raarder 😜 "Hij is je vader niet maar je broer"zei ze. Wat?? "Maar wie ben jij?" Vraag ik.
"Nou Daryl dacht dat ik zwanger was,maar zijn vader kreeg weer een kind. Dus ik heb hem laten denken dat wij een kind kregen. Zijn vader zei dat het het beste was om jou weg te doen en dat ik nooit meer contact met hem maakte"zei ze. "Dus jullie wouden me vergeten?"vraag ik na een tijdje. Ik zag haar na denken en na een tijdje antwoorde ze zacht "Daryl wou je nooit vergeten"zegt ze dan. Dus al die tijd miste hij me, maar ik ben zijn dochter niet? Maar kan ik haar wel vertrouwen? "Hoe heet je?"vraag ik met een serieuze stem. "Rosita"zei alsof zij een trofee had gewonnen. "Oke Dankje dat je was gekomen. Maar ga nu maar weer weg. En zeg tegen de mensen in alexandria wat ze me met rust moeten laten en dat ze me moeten vergeten."zei ik tegen haar fel. "Sorry hoor Ils maar dat zeg ik niet tegen ze"zei ze. "Ik neem je mee terug"de woorden bleven in mijn hoofd rong spoken. Mee terug... "Nee, rot mens donder op uit mijn huis. Mij leven is hier, niet daar, daar haten ze me allemaal"zeg ik dan schreeuwend. "Ik wou dat ik dit niet hoefde te doen maar je vraagt er zelf om"zegt ze dan zuchtend. Ze geeft me een prik met slaapmiddel. Ik gaf haar een klap in haar gezicht en toen viel ik weg.

Ik hoor allemaal stemmen, ik voel dat er mensen aan me zitten. Ik voel me er niet prettig bij. Ik wil schreeuwen. Ik wil bijten. Maar ik kan niet mijn spieren zijn nog aan het slapen. Ik hoor een deur open gaan. Ik hoor dan iemand schreeuwen dat ze van me af moeten blijven, nee niet 1 maar 3. Ik kan mijn vingers bewegen en dan me benen. Allemaal heel zachtjes maar ik kan me bewegen. Dan doe ik mijn ogen open. Ik spring van tafel. En kijk de groep aan. Ze kijken me angstig aan, alsof ik een monster was. Het middeltje wat ik kreeg was geen slaap middel maar een inslaap middel. Na een tijdje zet Rick een stap naar voren.
"We vonden je in je hut. Ik weet dat ik je met rust moet laten maar er was iemand laatst hier en die vroeg naar jou"zei Rick. "En jij hebt natuurlijk verteld waar ik was he? Nou laat maar het is gebeurd" zeg ik rustig "ik weet dat het waarschijnlijk niet mag maar ik vroeg me af of dat ik terug mocht. Ik was nog pissig maar nu niet meer. Ik wil graag opnieuw beginnen. Ik weet dat ik niet echt gezellig was maar ja. Mag het?"vroeg ik verlegen. "We houden een bijeen komst maar je mag tussen die tijd wel hier blijven."zei ze.
Echt ze denkt echt dat ze alles beter is dan wie dan ook. Maar ik ga het proberen goed te doen. Als niemand me uitdaagt.... "Oke ik haal wel mijn spullen, ik kan echt niet zonder mijn spullen." Zeg ik .
"Oke is goed maar Carl gaat met je mee" ik wil nee schreeuwen maar ook met hem moet ik opnieuw beginnen.

Ik en Carl lopen naar mijn hut. Onder weg was het super stil. Toen we bij mijn hut kwamen Pakte ik me spullen.
"Ils we moeten opnieuw beginnen. Ik weet dat jij weg was gegaan en dat we hetzelfde zijn. Maar we kunnen niet zo verder gaan. Begrijp je?" Zei Carl. "Hoe bedoel je met 'we zijn hetzelfde'?" Vraag ik dan opeens. "De walkers negerde mij ook toen jij net terug kwam. Ik snap het niet maar ze doen mij niks. Bij jou ook niet."zegt hij. " Owww, maar drink jij bloed?'vraag ik. " nee hoezo? Jij wel?"zegt Carl. "Ja ik doe dat ik kan er niet zonder, als ik niets drink word ik agressief zoals een Walker.. Ik ben bang voor mezelf. Maar ik kan het onder controle houden. Rick was echt een eikel tegen mij, maar ik kan het inhoude belooft. Ik wil niet weer ergens alleen wonen of zijn. Ik maakte me dat altijd wijs. Maar ik wil een leven hebben. Snap je?"zeg ik dan. Ik wou dit niet vertellen maar vroeg of laat komt iemand er achter. Als we naar buiten lopen en ik pak mijn motor moet hij lachen. "Wat is er grappig?" Vraag ik lachend. "Een roze motor? Serieus?"zegt hij dan heel hard lachend. "Beledig mij super, coole, stijlvolle motor niet! Hij is pragtig!"zeg ik dan met een verwaande stem. "Ik wil alleen nog een eenhoorn op en dan is ie klaar!"lach ik.
"Nou prinses Ilse mag ik mee op je mooie roze eenhoorn?" zegt hij dan lachend. "Maar natuurlijk prins Carl" en we stappen op de motor en rijden terug naar Alexanderia. Ik mis m'n oude leven maar ik leef in nu en nu moet ik verder gaan. Als we in Alexanderia zijn voel ik een steek in me maag. Ik denk aan Daryl dat hij mijn broer is en aan dat meisje wat zij dat hij mijn moeder was. Het is zo ingewikkeld allemaal. Als er een handleiding was voor dit zou ik hem kopen. Oow wacht geld bestaat niet meer😝. Maar wat moet ik doen als ik Daryl zie? Negeren of praten? I don't know. Ik zie wel. Ik loop naar mijn huis, nee mijn huis is niet meer van mij? Waar moet ik slapen? Ik loop naar de baas over deze plek (sorry ik vergeet de naam van die mevrouw. Diana , dianna ofzo?). "Mevrouw. Waar moet ik slapen?"vraag ik. "Bij Rick ik wil dat jullie het goed maken"zegt ze dan. Bru... Ik loop naar het huis. Iets schiet me naar binnen. 'Waar is Beth?' Ik heb haar niet meer gezien sind.... De gevangenis! Ik ga er niet over beginnen ik laat het rusten. Ik bel aan. Michone komt, en ze doet open. Ze brengt me naar boven maar als ze op zolder zijn zien we alleen maar troep en ratten en spinnen. Ik haat spinnen. Er zijn geen kamers meer over dus ze zecht dat ik op Carls kamer maar moet slapen. Bleh ook dat . We gaan naar zijn kamer zie ik Enid en Carl. "Carl, Ils komt op je kamer slapen tot morgen."zegt Michone dan. Enid kijk me vuil aan, Oow ik wil haar gezichtje verbouwen. Maar Carl kijkt met zoon blik 'laat het maar doen'. Enid gaat weg en Carl helpt me met m'n bed. Het is begin winter en is koud dus ik krijg veel dekens. Ik wou zo graag een verwarming. We gaan avond eten en dan naar bed.