Dit verhaal is gebaseerd op The Walking dead. Ik heb het zo geschreven dat het over mij gaat, maar het is ook soms iemand anders perspectief. De naam die ik gebruik is niet mij echte naam ik heb maar wat gekozen.
Als je The walking dead niet leuk vi...
En tijdje later waren ik en mijn vader weg. De prison is vervallen. Ik begon te huilen. "Ik moet je wat vertellen pap. Ilse is weg"zeg ik "Ja weet ik, ik heb het zelf gezegd. Voor jou"zegt hij "WAT?! Heb jij het gezegd!.......ik haat je!!"zeg ik kwaad Ik liep voor uit.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
We kwamen uit eindelijk bij een huisje. Daar was eten. We zette een paar dingen voor de deur. Me vader ging op de bank slapen. Ik tegen de bank aan. Hij zag er helemaal kapot geslagen uit. Ik ging maar ook slapen.
Toen ik wakker werd ging ik ontbijten. Ik ging kijken wat er boven was. Er was een mooie jongens kamer. Ik ging daar eten. Ik vervelde me. Op een gegeven moment Kwamen er 2 walkers. Ik ging er maar mee klooien. Me vader sliep nog steeds. Ze liepen langzaam achter mij aan. Ze waren echt vet langzaam. Dit was echt gemakkelijk. Maar toen kwam er nog een van achter dus ik schok en viel naar achter. Ze kwamen dicht bij. Ik was een beetje bang. Dus ik schoot ze dood. 1/0 voor mij zei ik.
Ik ging naar binnen. Hij lag nog steeds te slapen. "Pap ik heb 3 walkers alleen gedood. Dus zonder jou. Ik kan het wel. Ik ben niet zo slappeling zoals jij denkt. Eigen lijk ben jij een slappeling!! Je ben een sukkel, een loser! Maar ik niet! Ik ben tien keer zo sterk dan jij bent. Je laat iedereen in de steek. Mam, Judit, Ilse, en mij. Jij slappeling! Je kunt totaal niks. Geen eens voor je groep zorgen. Ik haat je! Ik haat je ! Voor eeuwig. HOOR JE DAT? VOOR EEUWIG HAAT IK JE!"riep ik woedend tegen hem. Ik was inmiddels in huilen uitgebarsten. Opeen hoor ik hem kreunen. Ik kreeg de schrok van mijn leven. Hij was toch niet dood? Hij kruipt naar me toe. " het het het spijt me pap ik zal het niet meer zeggen!" "Wat heb je gegeten?" Vroeg hij zachtjes "Oow ik dacht dat je dood was!" Zei ik "Haha ik heb het wel gehoord allemaal. Het geeft niets ik was een totale sukkel. Ik zal veranderen" zei hij en gaf me een knuffel. " ik heb net 4 kilo pudding naar binnen gewerkt" zeg ik lachend "Haha"lacht hij Opeens horen we geklop. Me pa keek even. En lachte. "Het is voor jou" zei hij Ik dacht aan Ilse. Ik deed snel de deur open. Tot mijn verbazing was het Michone.
