Terminus

50 4 0
                                    

Carls perspectief

Ik was best blij met de komst van Michone. Nu was ik niet meer alleen. Ook al was me vader er. Ik en Michone gaan zo eten zoeken en mijn vader blijft thuis. Ik pak wat cornflakes met melk. Dan zie ik Michone binnen komen met een veel te grote t-shirt aan. Ik moet lachen want het staat haar totaal niet.
"Niet lagen van mij super lekker zittende shirt"zegt Michone
"Nee ik lach niet hoor..."zeg ik
"Jammer dat we geen soja melk hebben"zegt Michone
"Soja melk?!"zeg ik
"Ja soja melk, ooit eens geproeft?"zegt Michone verontwaardigd
"Nou, mijn vriend nam dat elke dag mee naar school. En ik wou het eens proeven, het was walgelijk!"zeg ik "ik dring nog eerder melk wat over de datum is, ik drink nog eerder melk wan Judith!..."opeens was ik stil. Ik liep naar boven.
Ik hoor benende me vader met Michone praten. Ik mis Judith zo, ze was een cadeautje van mama aan mij,mijn vader en Ils. Nee niet aan Ils denken, ze heeft je verlaten Carl. En ze is toch weer dood, ze kan het nooit zo lang hebben overleeft. Er kan ook niemand meegegaan zijn, dan zou dat Daryl zijn geweest maar hij was veel en veel later weggegaan denk ik. Michone is hier nu en ik ga het beste van maken! 😕

Ik en Michone lopen hier in een huis. Ik stel haar veel vragen over haar verleden, toen we terug liepen zag ik mijn vader in het gras strompelen.
"Wat doe je?"riep ik boos
"Mensen in ons huis we moeten hier weg ik heb er een vermoord"zei hij zacht maar hard genoeg om te verstaan.
We rende en rende tot dat we bij een bord aan kwamen met dat op: termunus, veiligheid voor iedereen. Volg het spoor tot dat je bij ons bent. Mijn vader wou eerst niet maar misschien waren daar de anderen en we konen daar wel pauze nemen. Dus we volgen nu het spoor tot termunus.

Ilse's perspectief:

Ik heb zoon honger! Mijn eten is op en ik kan niet weggaan want het lukt me niet om te lopen. Ik kijk om me heen. Het is een advocaten bureau. Daryl komt naar beneden.
"Heb jij eten?"vraagt hij
"Nee, en als ik het had dan zat ik het nu op te eten"zeg ik
"Ik ga eten zoeken, en neem jou mee"zegt hij
"Ik kan toch niet weg lopen"zeg ik een beetje boos, hij tilt me op en loopt door de achterdeur.
Na een tijdje lopen zien we een winkel, met veel eten. Half geplunderd maar kan je nog voor 7jaar eten met z'n 2en . Alleen toen ik was begonnen met eten bleef ik honger hebben. Het gevoel kon ik niet weg eten, ik miste iets. Ik keek maar Daryl die een kampvuurtje maakte in de winkel, ik hoorde zijn hart bonken, ik hoorde zijn bloed door zijn hele lichaam stromen. Opeens horen we geluid achter ons.
"Wie is daar?"riep ik. Ik weet niet waarom dat ik niet aan dacht dat het ook een Walker kon zijn, maar ik had goed gegokt er kwamen 2mannen op ons af met een pistool.
"Geef je eten en ga weg!" Riep de ene. Daryl maakte een beweging naar mij dat ik eentje moest takelen. Ik pakte de benen vast en Daryl rende weg, de andere rende achter hem aan. Ik keek naar de ene die ik had getakeld hij wou me dood schieten maar hij kon het niet. Alleen die honger die ik had. Ik zette mij tanden in zijn been, het was zo lekker dus ik ik bleef door eten. Het was heerlijk alleen kon ik niet stoppen. Toen Daryl kwam stopte ik snel. Hij vroeg wat er was gebeurd met hem. Ik zei dat er een Walker kwam en hem op at.
"Kunnen we hier slapen?"vroeg ik
"Ja het is hier wel goed als we een muurtje bouwen"zei hij
"Met de schappen en eten? Goed hoor!😒"zeg ik
"Bla bla bla"mompelde Daryl

"Ik heb het koud"zei ik zacht
"Kom maar bij mij liggen"zei Daryl zachtjes en ik hinkte naar hem toe.
"Huh hoe kun je hinkelen?"vroeg hij fluisterend
"Ik ben er achter gekomen dat deze been het goed doet"fluisterde ik terug
"Nou ik blijf je tillen"zei hij en hij begon me te kietelen. Ik lachte me suf.
"Stop...hahaha...stop...stop...nou...hahaha"riep/fluisterde ik
"Nee ik kietel je dood"zei hij
Langzaam vielen we allebei in slaap.

 The Walking Dead (old version)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu