Bizim Tayfa

HADİ AMAA...

~Defne'den~
İnanmiyorum. Gökhan beni affetti. Ona sarılışım bir türlü aklımdan gitmiyo. Kokusu... O güzel koku başka hiç kimsede olamaz. Saçlarının yumuşaklığı. Çok yumuşak. Saçlarımı okşaması. Çok güzel. Ben bunları düşünürken tabağımdaki salatalıklar bana bön bön bakıyordu. Deniz her zamanki gibi hayvanlık yapıp yemeğini önceden bitirmişti. Bende yavaş yavaş tabağımdakileri bitirmeye başladım. Yemeğimi bitirdim. Ardından Deniz ile birlikte mutfağı topladık. Bugün içimden hiç konuşmak gelmiyordu. Kulaklığımı alıp müzik dinlemeye başladım. Deniz içeride telefonla konuşuyordu. Ben hem müzik dinliyordum hem de Beyza ile mesajlaşıyordum. Uzun zamandan beri görüşmemiştik. Onu çok özledim. Sakin sakin çalan müziğin huzurunu alacaklı gibi çalınan kapı sesi bozdu. Kapıyı açtım. Karşımda ağlamaktan gözleri kızarmış Su vardı. İçeri geçtik. Deniz de geldi. "Ne oldu?!" dedim. Hıçkırarak bir şeyler söyledi ama anlayamadım. Dur bi dakka. Eee Alp yok. "Annem." dedi hıçkırarak. Ardından kapı çaldı. Alp Kayra ve Gökhan geldi. Alp hemen Su yun önüne çömeldi. "Ne oldu?!" dedi sakince. "Anneme araba çarpmış ve durumu ağırmış." dedi. Ardından hıçkırarak ağlamaya başladı. Ben olsam bende ağlardım. "Ağla ağla. İçini dök rahatlarsın." dedim. Alp bana kızarak baktı sonra güldü. Sanırım "İçini dök rahatlarsın" kısmını yeni anladı. "Ben annemin yanına gitmek istiyorum." dedi. Gökhan "Defne ve ben gidip bilet alalım. Siz hazırlanın en yakın uçakla oraya git." dedi. "Allah Allah neden sen ben?!" dedim bağırarak. "Çünkü canım öyle istiyo. Şimdi kes ve üzerini giyinmeye git." dedi ve beni salona doğru itti. ARTİST! PİÇ! Geriye dönüp ona öldürücü bakışlarımdan attım. Bana umursamaz bir şekilde baktı. Slk. Mal. Gerizekalı. Beyinsiz. Ne giyicem diye düşünüyordum. Siyah bir kısa sade elbise giydim.giydim. Yanımada hırkamı aldım. Hava oldukça güzel görünüyordu. Saçlarımı topladıktan sonra oturma odasına gittim. Gökhan bana "Düğüne mi gidiyon bune hal?!" diye fısıldadı. Cidden o kadar abartmışmıydım. Yalniz çok ağır geldi bu bana... Gözlerim doldu yine. Bende odama.doğru gittim. En bok kıyafetlerimi giycem. Bir elim yumrukken.diğer elimle ile de gözyaşlarımı siliyordum. Bu sırada biri beni tuttu. Acaba kim. TABİİİ Kİ DEEE GÖKHAN PİÇİ! Bana dik dik baktı. "Niye ağlıyon" dedi. Bak diyorum işte odun. OOOODUUUUUUNNN. "Elimi çarptım." dedim. Eğer bu söylediği laf yüzünden ağladığımı söylersem beni küçük görür. Bunu göze alamam. "O kıyafeti çıkar. Tabii eğer kavga görmek istiyorsan kalsın. Çünkü bu elbise bacaklarını çok gösteriyor. Aslında çok... Neyse. Kavga etmek istemiyorum bugün elbiseni çıkar. Çabuk ol." dedi vr gitti. Oha. Bana iltifatmı etti şimdi. Ayyy. Kalbimmm. Dediğini yapıp elbiseyi çıkarmaya.gittim. Eski halimden eser yoktu. Fermuarlı olmadığı için kafamı kopararak elbiseyi çıkardım. Sonrada siyah pantolon ve baskılı t-shirt giydim. Saçlarımı tekrar toplayıp hırkamı giydim. Artık hazırdım. "Hadi gidelim." dedi Gökhan ve evden çıktık. Bileti alıp eve döndük. Uçak 2 saat sonra kalkacak. Su hazırdı. Alp ve Su havaalanına gitti. Saat 17:25. Canım sıkıldı. Duşa girdim. Üzerime kısa kot şort ve yarım t-shirt giydim. Saçlarımı taradım. Bizimkiler oturma odasındaydı. "Hadi bir şeyler yapalım. Korku filmi izleyelim." dedi Kayra. "Ben gitmek istiyorum. Görüşürüz." dedi Alp ve gitti. "Hadi ama izliyelim." dedi Deniz. Lan ben uyuyamam. "Olmaz.ben uyuyamam." diye itiraz ettim. "Herkes kabul ediyorsa ben de filmi getirim." dedi Gökhan ve gitti. "Ya ben kabul etmiyorum!!" diye bağırdım ama duymadı. Bu sırada Kayra ve Deniz anırarak gülüyordu. Kapı çaldı. Deniz açtı. Gökhan ve Kayra filmi yerleştirirken Deniz'de mısır patlatıyordu. Gökhan bol bir şort ve kaslarını belli eden askılı giymişti. Offfff. YIKILIYOOOO!! Sonunda filmi açtılar. Deniz Kayra'nın kucağına uzanmıştı. Kayra ve Deniz'in zoruyla Gökhan'ın kucağına uzandım. Film çok korkunçtu.

............

"Of mq o neydi gı." dedi Kayra. "Altıma etcektim." dedi Deniz. "Aynen" dedim bende. Çok korkuyorum. Bunlar gerçel değil ama insan ister istemez etkisi altında kalıyor. Kayra cd yi çıkarttı ve sonra koltuğa oturdu. O sırada içeriden ses geldi. Deniz ile birlikte tiz bir çığlık attık. Gökhan bize mal mal bakıyordu. "Yaaa burda izledik evi şeyler bastııı..." dedi Deniz. Gökhan "Penceredir. Bundan mı korkuyonuz." dedi. "Ben burda kalamam." dedi Deniz. "Biz bizim.eve gidelim." dedi Kayra. "Hop hop hop. Noluyo yaaa. Beni tek mi bırakcaksınız." dedim. Çok korkuyom mq. "Sende gel." dedi Kayra. "Bu evden başka yere gitmem. Ama tekte kalamam." dedim. Tek kalırsam asla uyuyamazdım. "O zaman Gökhan seninle kalsın biz gidelim." dedi Deniz ve Kayra ile birlikte itirazlarımı dinlemeden evden çıktılar. Gökhan yüzüne çapkınca bir gülümseme yerleştirirerek "O zaman beraber yatcaz." dedi. Ne kadar meraklı yaa... "Hayır sen Deniz'in yatağında yatcaksın." dedim. Üzerimdekileri değiştieye üşendiğim için direk yatağa daldım.

~Gökhan'dan~
Defne'nin tiz çığlığı ile uyandım. Kalkıp hemen yanına gittim. T-shirtim nerde lan. Heee lan ben onu çıkarmıştım. "Ne oldu salak! Niye bağırıyon." dedim. "Rüya gördüm mq salağı! Çok korkunçtu!" dedi. Gidip ona mutfaktan su getirdim. "Senin yüzünden oldu. Tek uyuyamam." dedi. Yatağın diğer yanına yattım. Bir şeyler.zırvalıyordu ama dinlemedim. Sonra sustu ve yattı. Affferinn Defneee. Şimdi uyu uyuyabilirsen. Rahat bir pozisyon alıp hayal kurmaya başladım. Tabii onu bile.beceremiyorum. Arkamdan sanki bir ağlama sesi duydum. "Niye ağlıyon?".dedim Defne'ye. Kafasının üzerine yastığı bastırmıştı. Durum vahim. Off yine kro olamadım. Biri yanımda ağlıyorsa asla dayanamıyorum. Defne'nin kafasında ki yastığı aldım. Kafasını kaldırdı vr kıpkırmızı gözlerle bana baktı. Artik pes ediyorum. Kafasını kaldırıp yastığı kafasının altına koydum. Elleriyle yüzünü kapattı. Ellerini yavaşça aldım. Ona daha da yaklaştırdım ve sarıldım. Sarılmak güvende hissettirir. Çok gerilmişti. "Sakin ol tamam mı? Ben senin yanındayım. Şimdi unut onları." dedim güven verici bir sesle. "Ya buraya gelirlerse!" dedi. Çok korkmuştu..bu yüzden onu aşşağılamadım. "Ben varım. Ben seni korurum. Şimdi onları aklından çıkar." dedim. Bana daha da sıkı sarıldı. Biraz daha rahatlamıştı. Bunu hissedibiliyordum. Onun mutsuz olmasını asla istemiyorum. O ne kadar acı çelerse ben onun iki katı acı çekiyorum. Onu yanlışlıkla kırmak benim için dünyanın sonu demek.

Oha mq ne ramantik biriymişsin sen ya... Akşam boşum.

İç sesim.bana yavşarkene. Bu düşüncelerimden Defne'nin sorusu ile sıyrıldım. "Çok soğuk. Üşümüyormusun?". "Asıl sen anormalsin. Belki camlar açık kalmıştır. Üşüdüysen kapatayım." dedim. "Yooo... Sakın gitme. Beni yalnız bırakma..." dedi. "Gerizekalı saçların nemli hasta olcan mal!" dedim. Ayy bide hasta olur fln. "Olsun bişi olmaz." dedi. Onu dinlemeden kalktım ve içeri camları kapatmaya gittim. Geldiğimde hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Ne yani?! Sadece bir korku filmi yüzünden mi bu kadar ağlıyordu?! Belkide içine attıkları bu bahane ile gözyaşlarına dönüşüp kalbinden ayrılıyordu. "Defne? Ne oldu neden ağlıyorsun?" dedim kısık bir sesle. Evde bizden başka biri yoktu ama... "Korkuyorum işte korkuyorum tamam mı?!!" dedi. İçini dökmesi gerekti. Bu korku filmi sadece bir bahane idi. "Sakin ol." dedim. "Zaten ben de bu işlerde çok iyiyim ya. Her sinirlendiğim de 'sakin ol Defne' 'gereksiz ağlıyosun Defne' 'Çok abarttın Defne' DEFNE DEFNE DEFNE!! Yeter.mq bıktım." dedi ve yüzünü bana göstermemeye çalıştı. "Hadi gel uyuyalım." dedim. Yatağa yattı. Yorganı üzerine çekip yanına yattım. "Ben burdayım tamam mı? O kötü yaratıklar gelirse seni korurum. Silaha falan da gerek yok. Baklavalarımı gösterdiğimde onlar zaten bayılırlar." dedim. Sırıttı "Egoist pislik" dedi. Bende güldüm. Alnına bir öpücük kondurdum. "İyi geceler GÜZELLİK."
"İyi geceler EGOİST."
Sanki biraz hakaret gibi oldu ama şakasına dediğini biliyorum. Aklımdan bir türlü çıkmiyon. Slk. Mal. Off sürekli aklı geliyon. Tanışalı 2-3 ay oldu sen nasıl hemen kalbime yerleştin. Uyurken komik,güzel oluyon oda ayrı mesele. Seni sinir etmek hoşuma gidiyor. GÜZELLİK...

********
Bölüm gecikti çünkü internetim bitti. Her neyse sizi seviyorum. Vote ve yorummm...