"Happiness"
ေဖာင္းႂကြစာလံုးမ်ားျဖင့္ ဝင့္ႂကြားစြာခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ဆိုင္းဘုတ္ကိုၾကည့္ကာ နီရဲေနေသာ
ႏႈတ္ခမ္းတစံုလွလွပပေလးတြန္႔ေကြးသြားေလသည္...
မဟူရာေရာင္ေတာက္ပေနေသာ မ်က္မွန္က ျဖဴဝင္းေနတဲ့မ်က္ႏွာေပၚမွာထင္႐ွားစြာ...
.စူး႐ဲေနေသာ
မ်က္ဝန္းေတြကို ဖုန္းကြယ္ထားၾကေလသည္....
ထူနက္ေနေသာ မ်က္ခံုးေတြကိုေတာ့ မဖံုးကြယ္ထားႏိုင္ခဲ့ေပ...
ထိုသူက တဆိုင္လံုးကိုေဝ့ဝဲ ၾကည့္ေနပီး
ႏႈတ္ခမ္းေတြမွာေတာ့ သေရာ္ေမာ္ကား ျပံဳးေနလ်က္...
အခ်ိန္ျကာလာသည္ထိ စားပြဲဝိုင္းမွာမထ္ိုင္ပဲ ပါတ္ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ စားပြဲထိုးေလးတေယာက္အနားေရာက္လာကာ
"က်ေနာ္ ဘာကူညီေပးရမလဲ ဗ်ာ"
ခါးၫႊတ္ကာ ေျပာလာေသာ စားပြဲထိုးေလးကိုေခါင္းညိတ္ျပပီး မ်က္မွန္ကိုဟန္ပါပါခြၽတ္လိုက္ေသာအခါ...
"ဟာ"
ဆိုင္ထဲမွ ေယာက်ာ္း မိန္းမေတြရဲ႕
အၾကည့္ကသူ႔ဆီမွာ စုျပံဳသြားၾကေလသည္.....
"Managerနဲ႔ေတြ႔ခ်င္တယ္"
"ဗ်ာ"
"ကြၽတ္ ေခၚေပးေလ အခု"
ေတာက္ပေနေသာ အ႐ွိန္အဝါေၾကာင့္ စားပြဲထိုးေလး ျပန္မေမးရဲပဲ ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္သြားေလသည္...
"က်ေနာ္က ဒီဆိုင္က မန္ေနဂ်ာပါ ဘာမ်ားကူည္ီေပးရမလဲ မသိဘူး"
သူက Cashတခုကိုထုတ္ေပးလိုက္ပီး.......
"Park Chanyeolနဲ႔ Room Number610မွာေတြ႔ခ်င္တယ္ အခုခ်က္ခ်င္းစီစဥ္ေပးပါ"
"ဟို ဒီေန႔ Chanyeolက Sectionမ႐ွိဘူးဗ်"
"သိတယ္ သီခ်င္းဆိုရမွာ မဟုတ္လား သူ႔တာဝန္က
မလိုခ်င္ဘူး မင္းနဲ႔မပီးရင္ မင္းတို႔Bossနဲ႔ေျပာမယ္ သြားေခၚလိုက္ Wu Yi Fanေရာက္ေနတယ္လို႔ ေျပာလိုက္"
