"Chen ဒီျခံကိုမရရေအာင္ဝယ္ေပးပါ"
ေရာင္းမည္ဆိုေသာ ဆိုင္းဘုတ္ေတြဘာေတြလဲ မတပ္ထားသျဖင့္ Chenေခါင္းစားေနမိသည္...
အၾကပ္႐ိုက္ေနေသာ သူ႔ပံုကိုၾကည့္ကာ Kaiကရယ္ရင္းမွ
"မင္းကလဲကြာ မ်က္ႏွာႀကီး႐ွံု႔မဲ့မေနပါနဲ႔ ပိုက္ဆံမတန္မဆေပးလိုက္ရင္ ဘယ္သူကမေရာင္းပဲေနမွာလဲ
မရဘူးေနာ္ ငါဒီတပါတ္အတြင္း ဒီျခံထဲေနရမွျဖစ္မွာ.."
တဖတ္ျခံသို႔လွမ္းၾကည့္ေနရင္း အခိုင္အမာေျပာလာေလသည္....
"မင္းသိတဲ့အတိုင္း YiFanက Chanyeolကိုအျပင္ေပးထြက္တာမဟုတ္ဘူး ငါႀကိဳးစားခြင့္ကဒီေနရာပဲ႐ွိတာ"
"Kai ငါေျပာတာေသခ်ာနားေထာင္စမ္းပါ YiFanေတာ္ရံုအခ်စ္မ်ိဳးနဲ႔ ဒီလိုအနားေခၚထားမွမဟုတ္ဘူး Kai မင္းတကယ္စိတ္မဝင္စားပဲ yiFanကို ၿပိဳင္ခ်င္တာဆိုရင္.."
"ေတာ္ေတာ့ Chen
မဟုတ္ဘူး ငါတကယ္ရင္ခုန္သြားတာဟ
သူ႔မ်က္ႏွာေလးကိုျမင္လိုက္ထဲကဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းကိုမသိဘူး ရင္ထဲမွာဆူညံလာတာ ပီးေတာ့ သူ႔ကိုငါပခံုးေလးကေနဆြဲထူလိုက္ေတာ့လဲ ငါ့ရင္ေတြေပါက္ထြက္ေတာ့မလားပဲ ဒါေပမယ့္ အဲ့အခ်ိန္မွာမွ YiFanေရာက္လာတာ"
"ေအာ္"
ေျပာေနရင္း Kaiမ်က္လံုးထဲမွာ မ်က္ရည္စမ်ားေဝ့သီေနသျဖင့္ Chenသက္ျပင္းခ်မိသြားသည္....
"ငါစံုစမ္းလို႔ရသေလာက္ေတာ့ သူတို႔ခ်စ္သူေတြမဟုတ္ၾကဘူး ဒါေပမယ့္ YiFan Chanyeolကိုအလြတ္ေပးပါ့မလား"
Chenရဲ႕အေျပာကို Kaiကျပံဳးကာ...
"Chanyeolဟာ ပန္းတပြင့္ဆိုရင္ ႐ိုးတံေပၚမွာပြင့္ဖတ္ေလးတဖတ္ပဲက်န္ေနမယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ငါနမ္း႐ိႈက္မိအံုးမွာပါ"
"မင္းတကယ္ခ်စ္သြားတာပဲ"
"အခ်စ္လို႔ မင္းေျပာလိုက္တာလား ငါသူနဲ႔ေတြ႔ပီးထဲက မ်က္လံုးထဲမွာ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကေဖ်ာတ္မရဘူး အခ်ိန္တိုင္းသတိရေနတယ္ သူ႔ကိုပိုပိုပီးပိုင္ဆိုင္ခ်င္လာတာကြာ အဲ့တာအခ်စ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါခ်စ္မိေနပီထင္တယ္"
