"အရမ္းလန္႔သြားပီး shock ရသြားတာပါ ေနာက္တခါ မျဖစ္ေစနဲ႔ ႏွလံုးကိုထိခိုက္ႏိုင္တယ္ ဒီည ေစာင့္ၾကည့္ရအံုးမယ္"
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကြာ"
Xing က သူ႔ပခံုးေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္ကာ အားေပးလာသည္...
Oxygen ေပးထားရေသာ Yeol ကို ၾကည့္ကာ သူ႔ရင္ေတြစုတ္ျပတ္သပ္ေနပီ...
လက္ဖ်ားေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း အားမလို အားမရ ဖ်စ္ညႇစ္မိတာ ခနခန...
Chanyeol ကေတာ့ အျပစ္ကင္းစြာ အိပ္ေမာက်ေနေလရဲ႕....
ထိုတညလံုး Yi Fan ရဲ႕မ်က္ရည္ေတြ Chanyeol လက္ဖမိုးေပၚရႊဲစိုေနသည္...
မိုးလင္းပိုင္းမွာ ဖုန္းေခၚလာေသာ ေမေမရဲ႕ စကားအဆံုးမွာ သူ ငိုေနရင္းChirimကိုမွာမိသည္...
"မင္း သူ႔အနားမွာ ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးပါကြာ ငါ ငါသြားရေတာ့မယ္ Chanyeol ငါ့ကိုမုန္းေစမယ့္ စကားမ်ိဳးေတြ ေျပာေပးပါ သူ႔က်န္းမာေရးကိုအထူး ဂ႐ုစိုက္ေပးပါ..."
ထို႔ေနာက္ ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္အနမ္းေလးကို ျဖဴေဖ်ာ့ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြဆီအေပးမွာ သူ႔ရဲ႕မ်က္ရည္ေတြဟာ Chanyeolရဲ႕ ႏုညက္ေနေသာ ပါးျပင္ေလးေတြ ဆီ က်ကုန္သည္...
သူခပ္ဖြဖြသုတ္ေပးလိုက္ေတာ့
Chanyeol ရဲ႕မ်က္ရည္ေတြ လိုလို.....
"ကိုယ္ မင္းကို အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ Yeolရယ္"
*****$£€|***£®|£¿***£©€$****£|©**
"Hyung"
"သခင္ေလး သတိရပီလား"
"Hyungေရာ"
ခပ္ဝိုင္းဝိုင္းမ်က္ဝန္းေလးေတြဟာ YiFanကို အသဲသန္႐ွာေနတာကို ၾကည့္ရင္း Chirim ရင္နင့္လာသည္..
"ဟို"
"ဘာေတြျဖစ္ခဲ့တာလဲ Chirim hyungေရာ hyung ဘယ္မွာလဲ"
"..."
YiFan က သူ႔ကိုမုန္းေစမယ့္စကားမ်ိဳး ေရြးေျပာဟုမွာခဲ့ေသာ္လည္း Chirim အမွန္တိုင္းပဲ ေျပာျပျဖစ္သည္...
