Kovulan Meleklerin Sessizliği -1-2 İlk Kurban

Alıntı :D

  Yeni bölüm değil ne yazıkki biliyorum çok kötüyüm. Ama şunu merak ediyorum diğer bütün bölümler +10 ken neden 6. bölümümüz +10 değil. Çok komik değil mi :D Yine sırf size kıyamadığımdan alıntı paylaşıyorum. Unutmayın ki son bölümünde gelmemesi gerekiyordu. İlk kitabı çıkmış bir hikaye olarak bu kadar beğeni ve okuyucu sayısı bence utanç verici. O yüzden bu tutumumu devam ettirmeyi düşünüyorum ve sizde farkındasınızdır ki wattpad yazarlarının nerdeyse hepsi bu durumdan şikayetçi ve tek yol bu üzgünüm. Kurunun yanında yaş da yanıyor birazcık. Bu arada yeni bölüm yorumları yerine gözünüze çarpan hatalar hakkında yorum yaparsanız inanınki daha çok sevinirim. Keyifli okumalar. 

  Yazar notu da alıntıdan uzun olmuş sanki :D :D 

Henüz yere düşmeden yakalamıştım onu yavaşta kavrayıp yere çöktüm. Saçlarını yüzünden çekip yüzünü okşadım yavaşça.

"Hadi güzelim aç gözlerini, yumma o mavilerini bana,"

"Geç kaldın kardeşim..." Lucifer'ın sinsi fısıltısı kulaklarıma dolarken inanmakta zorlanıyordum.

"Hayır! Hayır! Seni aşağılık pislik!"

Hiddetle haykırırken kendime engel olamamıştım.

"Haydi, prenses yapma bana bunuhaydi," mırıldanırken aynı zamanda bütün şifa gücümü çağırmış yanaklarına,gözlerine ve dudaklarına hafif öpücükler konduruyordum. Dudaklarım dudaklarınadeğdiğinde o güzel yanakları kızarmıyordu. Sanki ruhu çekilmiş gibiydi.