CASEY's POV
2 weeks. 2 damn weeks na kaming break ni Jungkook. At masasabi kong ang hirap pag wala siya sa tabi ko. Ang hirap pag walang nanlalambing saken. Wala ng free hugs everyday. Wala na ding cheesy words.
Wala ng 'us'. Wala ng JungSey.
Lahat ng pareho kami, katulad ng bag, phone case (yung niregalo ko sakanya nung pasko) key chain, sapatos, at marami pa ay iniba ko na. Tinago ko lahat yun at pinalitan ng bago.
Ayokong may nagpapaala ng mga bagay tungkol sakanya, saken. Gusto ko lang mag move on.
Okay lang kahit magisa nalang ako pumapasok ngayon at wala ng nanghahatid sundo sa akin sa room tuwing break time at lunch.
Dahil sa nakikita ko ngayon, alam kong masaya na siya sa iba. He's better off without me. Kaya na niya ang sarili niya, so better yet, kailangan kayanin ko na din ang wala siya sa tabi ko.
So that's why I'm back to my old fake self now. Masungit at tahimik. Bother me and I'll bother you for the rest of your school days.
Hindi naman sa nagrerebelde ako dahil wala na kami ni Jungkook, ito lang kase ang lakas ko. Ang magtaray at magsungit sa mga tao. At isa pa, wala akong karapatang magbitter dahil ako ang nakipag hiwalay.
Kumbaga, yung pang labas kong anyo ay leon, at ang pagloob ko namang anyo ay pusa.
Break time na kaya sinuot ko na ang bag ko at umalis na sa classroom kahit hindi pa kami dini-dismiss ng teacher.
Dumiretso ako sa library at pumunta sa pinaka sulok hindi para magbasa, para matulog.
Pero nagulat ako nang may maabutan akong tao dun sa pwesto ko. Nakaupo siya dun at naka cross arms habang nakatingin sakin ng mataman.
"What are you doing in my place?" Lakas loob kong tanong sakanya.
Tinitigan niya lang ako at hindi ko maiwasang mapamura sa utak ko dahil ngayon ko lang ulit siya nakita ng malapitan at mas lalo lang siya gumwapo sa paningin ko.
Umiwas ako ng tingin by rolling my eyes at him.
"Waste of time." Sabi ko at tumalikod na.
Pupunta nalang akong canteen. Kakain nalang ako ng marami!
"I thought we broke up?" Napatigil ako sa paglalakas nung magsalita siya. He's using the kind of voice I love hearing from him.
His deep voice.
Kung pwede lang ay kanina ko pa siya sinugod at niyakap dahil sobrang miss na miss ko na siya. Pero hindi, pride ko ang nangingibabaw. Ang dapat mangibabaw.
"We broke up 2 weeks ago, Mr. Jeon." Malamig na sagot ko sakanya.
Nakatalikod padin ako sakanya. At ayokong humarap dahil baka hindi ko na talaga mapigilan ang sarili ko.
"Really? Then why are you still in my heart?"
Napapikit ako ng mariin at napakagat ng labi. Napamura din ako.
Naramdaman kong may tumulong luha sa mata ko kaya pasimple ko itong pinunasan at naglakad na parang walang nangyari.
Tapos na ang break time kaya nagsipasukan na ang lahat, well not for me. Tatambay nalang sa rooftop kesa sa mabagot sa discussion ni Sir na wala ka namang naiintindihan. Tapos ang lakas ng loob na magbigay ng mahihirap na exam.
May isang arm chair sa gilid ng rooftop at para sa akin talaga yon. Inutusan ko pa yung bully ko noon na dalhin iyon dito.
Pero nagulat ako nang makita ko nanaman siya don. Nananadya ba siya? Kasi kung oo, hindi ako natutuwa.
"I believe that's my chair." Sabi ko sakanya. Kumunot naman ang noo niya at may hinanap sa upuan.
"Ha? Wala namang pangalan mo ah?"
NAMILOSOPO PA!
"Mr. Jeon, wala akong oras sa mga kalokohan mo."
"Ako laging may oras sayo." Kumindat siya sakin kaya nainis ako lalo.
NAKAKAINIS NA! BREAK NA KAMI DIBA? TSAKA MAY NATHALIA NA SIYA! EH ANO TONG PINAPARAMDAM NIYA?
"Ilang beses ba akong dapat makipag break sayo ha?" Nakita kong nasaktan siya sa sinabi ko pero binalewala ko lang iyon.
"For the second time, Jungkook. BREAK NA TAYO." Tumalikod ako at pumunta nalang sa kabilang side ng rooftop.
I'm so proud of myself. I had the courage to say those words to him. Again. Yung salitang gustong gusto kong bawiin, sinabi ko ulit sakanya.
It's better this way, mas okay na yung ako yung nahihirapan, kesa sa siya yung nahihirapan kase mahal niya ako.
Lunch nung umalis na ako ng rooftop. Natulog lang ako sa rooftop kanina. Pagdating kong canteen ay puno na lahat ng mga upuan kaya tumalikod nalang ako at naglakad papuntang rest room.
Kaso palabas ako ng canteen ay may bumunggo sakin.
"Ohmygosh. I'm so sorry." Kinuha niya yung panyo niya at pinunasan ang damit ko na kanina ay sobrang puti palang na ngayon ay may chocolate shake na.
She just made it worst! God! May nagagawa pa ba siyang matino sa buhay?! Bukod sa sirain ang relasyon namin ni Jungkook at pagdumi ng blouse ko, MAY MAS MALALA PA BA SIYANG GAGAWIN?
Tinabig ko yung kamay niya. Pansin kong tumahimik ang buong tao sa canteen. Syempre, magkasalubong ba naman ang mag ex kasama ang bagong girlfriend?
"Ano pa bang kaya mong sirain?" Malamig kong sabi kay Nathalia at nilagpasan sila.
Pumunta akong locker at kinuha ang PE uniform ko pagkatapos ay dumiresto sa CR.
"Okay class, bring out your book." Utos ng teacher.
"Ms. Park, why are you wearing your P.E uniform?" Puna sakin ng teacher.
"Some bitch, ruined my school uniform." Sagot ko sakanya.
"Hey!" May narinig akong nag react. Kaya napatingin ako sa tumayo.
"What?" Taas kilay kong tanong rito.
"Watch your mouth." Sabi niya saken, nabanas naman ako sa boses niyang pabebe. Pacute parin ang puta.
"Natamaan ka ba? Oops. Sorry." I smirked at her na nagpatahimik sakanya.
Casey - 1
Nathalia - 0
Paguwi na ako at naisipan kong dumaan muna sa bubble tea store. Naglalakad lang kasi ako ngayon, wala dahil gusto ko lang mapagisa. Gusto kong maging peaceful yung utak ko.
"I'm home." Matamlay kong sabi nang makapasok ako sa bahay.
"Hi 'bal." Salubong sakin ni Cassie habang nakangiti ng nakakaloko.
Hindi kasi kame parehas ng pinapasukan. At 6 ng umaga ang pasok niya at ang uwian naman niya ay 3 ng hapon. Kaya obviously, maaga siyang umuuwi saken.
"May bisita ka," Dagdag niya at nginuso yung sala, napatingin naman ako don.
"I'm tired, go home." Puna ko sa bwisita ko.
Ano bang gusto niya? BREAK NA KAMI! ANO BA TONG GINAGAWA NIYA?
Umakyat na ako sa kwarto. Nabigla ako nung pumasok siya at tinulak ako sa pader. At nakita ko ang galit na galit niyang mukha.
"Why do you keep on shutting me out?"
BINABASA MO ANG
Living with the 7 jerks || BTS (COMPLETED)
Ficção AdolescenteWe're not relatives. I don't even know them. They are a jerk. They brought hell into my life. We are living on the same house. Simple, because they are my butlers. I want them to leave me alone. But they keep on going near me. They keep me safe. The...