Hayatın bu denli sıkıntılı olduğunu bilmezdim. Zamanla alıştığımız dağlara karlar yağınca ellerim üşüyünce anladım hayat harbi zor. Bundan böyle belki.
Bir cumartesi akşamı sıcak yatağıma girme planları yaparken, hani olur ya garipten sesler duyarsınız işte öyle bir şey oldu. Pencereye yöneldim dışarı zifiri karanlık, sokak lambaları bile aydınlatamıyor yalnız sokakları velhasıl konumuz bu değil. Sesin merdiven boşluğundan geldiğini anladım ses tüm heybeti ile kulaklarımı dolduruyordu. Masanın altında duran kalınca sözlüğü elime aldım (sanki biri çıksa kafasına vuracağım da) kapıya yaklaştım usulca kilidi açtım kolu yavaş yavaş okşayarak kapıyı açtım bir de ne göreyim siyah pis bir kedi harbiyse kedileri hiç sevmem sanırım üşüyor sıcak bir yerler arıyor.
Havada ciddi anlamda soğuk olduğu düşünülürse herneyse deyip kapıyı kapattım.
Mutfağa yönelip sigara aradım sanırım bunu yaparken birazda vicdanım sızladı, istemsizce kase ye süt koyup kapıya koydum. Yatağa giderken homurdanmak yerine hzurluydum açığı.
