-Karşı durmaya çalıştığımız gökyüzünün rüzragarlarına iltifaten.
ilk baharın ilk papatyaları açarken, yaz meltemlerinde savrulan uçurtmamı özlüyorum.
Çocukluğumun nice anısıyla savrulan uçurtmamdı o.
Hayatımda ki en büyük hatayı ipini kesip onu rüzgarlara teslim ederek yaptım.
O gün tüm çocukluğumu rüzgara bıraktım. Alıp başını giderde belki bir meşe ağacının dallarında kendine hür bir yuva edinir diye.
Yanılmıştım, tekrar hangi bataklıkta bulurum onu bir daha inanın bilmiyorum. Savrulan omuydu yoksa gökyüzünün özgür kuşlarımı ?
Kaybettik ne de olsa bir önemi yok...
Bir gün olurda gökyüzüne bırakırsan uçurtmanı, ipini mutlaka sağlam bir çift ele teslim et. Etki çocukluğun halen hür iken kısılıp kalma bu büyüklük entrikalarına.
Ne sallanan meşe ağacı var şimdi nede o yaz meltemerine karşı durup yükselen uçurtma.
Bir oda, bir sigara biraz müzik biraz yalnızlık beyfendi bir ben...
Listede yalnızlıga dair ne varsa böylece uzayıp gidiyor.
Kulağımda çınlamakta olan Deniz Tekin'in sesi,
Bir daktiloya ihtiyacım var. İçimi dökmem gerekli.
Tüm çocukluğumu çalıp giden yaz meltemini anlatmalıyım.
Yalnızlık efendi dinliyor bir tek beni bir de bunu yazarken konuştuğum zihnimin öbür yarısı.
İnanırmısın bir süre önce o bile benden darlandı sanırım biraz da kırgın tüm çocukluğunu nasıl olurda bırakırsın diye.
Vakit epeyce olmuştu galiba yaş yetmişti artık kemale erme zamanıydı. Eremedim ama ne hikmetse büyüyemedim.
Büyümek de istemedim aslında.
Bir bir sıralanacak olan listeler dolusu sorumluluk ve ben.
Yalnız ben ama neden bilmem ama sanırım yalnızlığımın da beni bırakıp gitmesinden korkuyorum.
Belki bir kitap daha açıp okumalıyım ona. Belki...
Bilmeden kırdığımız vazodan bile özür dileyen çocuklardık biz.
Ne bir oyuncağa gerek duyardık ne de bir arkadaşar ne oldu.
Kafamız kaşımız kitaplarımız büyüdü derken sigaramız söndü.
Fincanda ki kahve bile sonunda dibi gördü.
Uçurtmamız ise hala kayıp.
Üzgünüm çocukluğum.
Masallar dinleyerek uyuyamadığım, ufacık ellerine nasırlar bağlattığım için. Cebinde ki son paraya çukulata almayıp biraz biriktirip kitaplar aldığım için.
Bilemezdim hayatın çocukluğumu böyle hırçın dalgalarda boğacağını.
Toz pembe idi o zaman yalanlar şimdi ise; her yer karanlık.
#Marjiid
