Bazen savrulup gitmeli insan çocuk
Bu şehrin tenten kalabalığında
Bir kaç satır anlatmalı seslerini
Martıların, dalgaların ve adımlarının.
Koşmalı uzak iskelenin denizine
Baka kalırken tanrının eserine
Semayı boğarken turkuaz
Gökyüzü şen çocuk gibi şakrak.
Tren raylarında tıngırdamakta taşlar
Öterken ÖTÜGENDEN kuşlar
Çıkmaz sokağın yalnız kaldırımları
Hasretine turkuaz çaldıklarım
Bu işin sonu nereye gider ?
Bu hasret kiminle diner ?
Gök kuşağına hangi çocuk biner ?
İçimde ki çocuk, çok sevmek ister...
