Hell: The Heartless Queen

Hell-6

Hell's POV

Naalimpungatan ako ng maramdaman ang pagkulo ng sikmura ko. Babangon sana ako ng maramdaman ang biglang pagkirot ng balikat. Napakunot ang noo ko ng mapagtanto na hindi ako sa kwarto ko natulog. Tsaka ko lang naalala na nawalan ako ng malay noon.

Pinilit kong tumayo ngunit nakaramdam ako ng panghihina at ang mainit na pakiramdam ko. Napakapit ako sa silyang malapit sakin tsaka binuksan ang pinto. Pagkabukas nun ay saktong may isang babaeng nakatayo sa harap ko. Nakita ko itong taranta ng makita ako. Mabilis niya akong inalalayan papunta sa kama.

"Bakit ka tumayo!? Ang taas pa ng lagnat mo at sariwa pa ang sugat mo sa balikat!" Nag-aalalang turan nito gamit ang mataas niyang boses. Nakakunot lang ang noo ko. Napansin ko ang kanina niyang dalang tray.

"Dinalhan kita ng makakain mo. Hindi ka pa masyadong malakas kaya lugaw lang ito." sabi niya nan tsaka lumapit sakin dala nung tray. Pinatong niya iyon sa gilid ng kama ko.

Kinuha ko yung kutsara ngunit bigla itong nahulog sa kamay ko. Shit! Wala akong lakas..

Natigilan na lang ako ng bigla nitong kinuha ang kutsara.

"Ako na lang muna ang magpapakain sayo. Kung ayos lang?" Nakangiting tanong nito. Tumango na lang ako. Ayoko maging bastos sa harap nito dahil may utang na loob ako sa kanya.

Matapos niya akong pakainin ay niligpit niya yung pinagkainan tsaka umupo sa upuan na nasa gilid ko lang.

"Oo nga pala, Ako pala si Zoey. Ikaw anong pangalan mo?" nakangiti nitong tanong sakin.

"Hell...." Wala sa sariling nasabi ko. Nakita kong napakunot ang noo niya.

"Ano kamo?" Nagtatakang tanong niya.

"Hail." Malamig kong sabi. Nakita ko naman syang ngumiti. Uso ba sa babaeng to na ngumiti?

She's creeping me out...

"Ano nga palang nangyari sayo? May humahabol ba sayong masamang tao?" Sunod sunod na tanong nito.

"I don't know." Sabi ko nalang. Muli akong tumayo. Kaya naman naalerto ito at biglang tumayo rin sa kinauupuan niya.

"I have to leave. Thanks for saving me." Sabi ko sa kanya. Nakita kong nagulat siya.

"Pero mataas pa ang lagnat mo! May sugat ka pa sa balikat. Paano kung may mangyaring masama sayo sa kalsada!?" Sunod-sunod na tanong nito. Napabuntong hininga ako. Tsaka ko lang napansin naka bihis pangpasok siya. Sa L.A din sya nag-aaral?

"Im going to school. Where is my uniform?" Tanong ko dito. Kahit ayaw niya akong paalis ay napilitan syang ibigay sa akin ang uniform ko.

Matapos kong magpalit ay lumabas ako ng banyo. Kahit masama ang pakiramdam ko ay pinilit kong maglakad ng maayos. Pagkalabas ko sa bahay na iyon ay nabungaran ko siyang nakatayo sa labas at mukhang hinihintay ako. Napailing nalang ako. Mukhang mahihirapan ako sa babaeng to.

"Sasabay ako sa pagpasok. Nag-aalala ako sayo baka kung mapaano ka pa sa kalsada. Hayaan mo sana ako na samahan ka." Sabi nito habang nagmamakaawa.

"Suit yourself." Sabi ko nalang tsaka naunang maglakad. Napahinto ako ng maalala ang sasakyan ko. I stopped walking and looked at her.

"Where's my car?" cold kong tanong dito. Nakita ko pa sa reaksyon niya ang pagkabigla.

"N-nasa sa likod ng building ng L.A." Sabi naman nito. I sigh before calming myself.

"Can you wait for a bit?" Tanong ko dito. Tumango-tango naman ito tsaka ngumiti. Kinuha ko yung Cellphone ko tsaka tinawagan ang numerong matagal ko ng kinalimutan. I think this is the time for me to be with them again. Saglit lang itonh nagring hanggang sa may sumagot.

(Who the fuck is this!? You disturbing me you fu--)

"Me." Hindi nito naituloy ang sasabihin ng nagsalita ako. Hindi parin siya nagbabago. Still arrogant as ever.

(Shit! I-im sorry! is that really you leader?!) Di makapaniwalang tanong nito. Naririnig ko pa sa kabilang linya ang ingay ng iba.

"Yeah, i have an assignment for all of you."

(What is it?)

"Pick up my car at the back of building of L.A. I'll meet you after fixing my car, that's all." Pagkasabi ko nun ay pinatay ko na ang tawag. May sasabihin pa sana ito ngunit huli na siya. Binulsa ko ang Cellphone ko tsaka muling nilingon si Zoey. She's still standing in front me while wearing her biggest smile.

"Let's go." Sabi ko ito. Nakangiti itong tumango tsaka sumabay sa akin sa paglalakad.

●●●

Pagkadating namin sa L.A ay pinagtitinginan kami ng iba pang mga estudyante. Napansin ko ang pananahimik ni Zoey. Lihim akong nagtaka ngunit hindi ko nalang pinansin.

Dire-diretso kami ng lakad hanggang sa huminto kami sa room ko. Napansin ko ang pagkabiglang rumehistro sa mukha ni Zoey.

"What's wrong?" Nakakunot noo kong tanong dito. Pilit siyang ngumiti sakin.

"Classmate pala tayo." Sabi niya. Hindi nalang ako umimik tsaka pumasok ng room. It's still the same reaction of the students and our teacher. Nanahimik lang ang teacher namin maski ang classmate ko. Ramdam ko na nakasunod sa likuran ko si Zoey. Napansin ko ang kakaibang reaction ng ibang mga classmate ko habang nakatingin sa direksyon ni Zoey. Ngayon alam ko na....

Hinawakan ko ang kamay ni Zoey tsaka pinaupo ko sya sa tabi ko dahil bakante iyon. Kitang kita ko ang pagtataka sa mukha ng mga kaklase namin. Isa-isa ko silang tinitigan ng masama. Tinaas ko ang kamay ko, sakto namang nakita ng teacher naming babae. Walang alinlangan akong tumayo.

"If anyone here bother this girl... Im the one will make your lives a living hell." Malamig na sabi ko tsaka muling umupo. Nakita ko ang pagkabigla sa mga mukha nila maging ang teacher namin. Nilingon ko si Zoey at hindi makapaniwala ang mukha nito.

"Tell me if someones bother you." Sabi ko dito. Bigla itong ngumiti tsaka tumango.

"T-thank you." Masayang sabi niya. Hindi ko nalang ito pinansin tsaka tumungo sa desk ko. Nakaramdam ako ng pagkahilo at anumang oras ay maaaring bumigay ang katawan ko ngunit pinilit ko paring lumaban. Maya-maya lang ay naramdaman ko na may taong lihim na nakamasid sa akin. Hindi ko nalang iyon pinansin tsaka saglit na pinikit ang mata ko. Hanggang sa hindi ko nalang namalayan na nakatulog na ako.

●●●

Sino kaya yung nakausap niya sa phone?? Any guess??