WARNING: A little bit of adult content.
Please help me improve my story. Comment your suggestions.
This is my first time writing here so let's not be d*cks about it.
Enjoy! :*
Nagpapack na ako for Davao. Isang beses lang kami nagkita ni Bea sa 5 days ko dito sa Manila. Mas naging matindi kasi ang training nila sa U23 pero hindi pa rin maganda ang kinalabasan. Sa Kazakhstan lang kasi sila nanalo at isang set lang ang panalo versus Iran. After U23 ay ibinalita naman nya sa akin na kasali sya sa line up ng Women's Volleyball team ng Pilipinas na lalaro sa SEA Games sa Singapore this coming June.
Good luck sa amin kung magkakatime pa kami.
My phone buzzed.
From: Babe: Won't make it for dinner. May swimming daw yung team. Ugghh. Im so sorry, baby 😭😭😭😭 but I'll take you to the airport tomorrow I promise. I love you always! 😘
I sighed. Nasayang ang effort ko para lumuwas ng Manila. Sobrang busy talaga nya.
Itinuloy ko ang pagpapack. I didn't realize na tumutulo na pala ang luha ko. Nasasaktan ako. Feeling ko nate taken for granted ako. Alam ko mahal ako ni Bea pero hindi ko maramdaman ngayon. For more than a month, nagtiis ako. Alam ko at naiintindihan ko ang sitwasyon pero hindi ko kinakaya.
Hindi ko alam pero absent mindedly ay nag scan ako sa facebook and there! May picture sila ni Ej Laure. Ramdam ko yung kirot sa puso ko. Andito ako at hirap na hirap yung loob tapos sya enjoy dun sa Ej na yun.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Sorry 😂👌❤ -caption ng picture.
I took out the Sydney Opera House Lego na regalo ko sana sa kanya for our monthsary. Ibinato ko yun sa pader. Naiyak ako sa halo halong inis, selos, galit at frustration na nararamdaman ko.
Bea's POV
WTF? Ang dami kong notifs sa facebook. Chineck ko yun.
Shit! Kaya pala hiniram ni Ej ang phone ko. In-upload nya yung picture namin sa accountt ko.
Inagahan ko ang punta ko sa dorm para makapag breakfast pa kami ni Maddie bago ang flight nya. Babawi din kasi ako sa lahat ng pagkukulang ko these past few days, weeks, month.
She flew here to Manila just for me pero hindi ko man lang sya naisingit sa sched ko. Madalas tuloy akong mapagsabihan ni Coach na lumilipad ang isip kasi kahit pag nasa training si Maddie ang iniisip ko. For sure tampong tampo na yun.
Nakaready na ang gamit nya at kakabihis lang nya nung dumating ako.
"Aga mo?" She said coldly.
"Babawi pa ako sa baby ko eh." Lumapit ako sa kanya para yakapin at ikiss sya pero lumayo sya.
"Bea, don't."
"Madz, sorry na." Niyakap ko sya ng mahigpit.
She broke the hug at umupo sa kama nya Tinabihan ko sya. Yumuko sya
Gusto lang ata magpalambing nito.
"Sorry na, babe. Please?" I cupped her face at itinaas ang mukha nya para humarap sya sa akin.
Shit! She's crying.
Nag panic ako. Pinunasan ko ang sunod sunod na luhang pumapatak sa cheeks nya.
"Babe! Hey! Stop crying andito na ako. Babawi ako talaga." Kiniss ko ang magkabilang cheeks nya. I can taste her salty tears. Then her lips. Her deliciously soft lips. She looked down again.
"Bea, ayoko na."
Parang sumabog na bomba sa pangdinig ko ang sinabi nya.
Parang tumigil ang tibok ng puso ko... ang oras... ang ikot ng mundo ko sa sinabi nya.
"W-what?" My heart's pounding violently in my chest.
Tumingin sya sa mata ko. There's sadness and pain in her eyes.
"Let's break up."
"Babe! I know madami akong shortcomings pero babawi naman ako ah? Babe, I love you. Wag ganito. Hindi break up ang solution sa problema natin." I managed to say despite the stabbing feeling in my heart.
"This is for the best, Bei."
"Babe..." my voice shook. Anytime bibigay ako at sasabog ang iyak ko. Hindi magandang joke to. Hindi talaga!
"Bata pa tayo, Bei. Madami pang opportunities ang naghihintay sa atin. You're making a name na for yourself. Imagine, U23? SEA Games at such a young age? Bea, hindi ka makakapag focus sa volleyball career mo kung at the back of your mind iniisip mo ako, na wala ka ng time sa akin, na kailangan mong bumawi sa akin or what. I'm doing you a favor oh. Free from worries ka na sa akin. Ako naman gusto ko ring idevelop yung sarili ko. I want to make a name for myself too. I want to be "Maddie Madayag". Ayoko na kilala ako as water girl o taga dala ng cooler? Or taga abot ng tubig mo o towel mo. I want to to be Maddie Madayag - ALE Middle blocker. Not Maddie Madayag - Bea De Leon's girlfriend. Ang nangyayari kasi kilala lang ako as your girlfriend but not as an athlete. Pag binanggit ang name ko palaging kasunod yung pangalan mo. Gusto ko ring may mapatunayan ako." Maddie said in between sobs.
"No, Madz! You're being selfish!" Nasasaktan ako sa sinasabi nya. Bakit kailangan umabot sa ganito.
"Say what you wanna say, Bea. But I'm doing this for the both of us. I'll still be here for you. I'll still be here cheering for you. I love you, Bea. Hindi magbabago yun but I need to work on myself too. Akala ko kaya ko yung situation natin, I mean, with your schedules and commitments sa career mo. Akala ko prepared ako but I always end up getting disappointed just because wala kang time sa akin. Bea, God knows kung gaano ko tinry intindihin ka at yung schedules mo pero hindi ko kaya palagi. Kaya kailangan ko ring ayusin sa sarili ko yun. I expected too much from you kaya in the end nasasaktan ako."
"Madz, we can work this out. Please don't give up on me." I took her hand at itinuro ko ang promise ring na suot nya. "Remember? When you feel like giving up, tingin ka lang dito para maalala mo yung love natin for each other? Diba?? Diba?? For you not to give up? Please, Madz, please. I love you! Hindi ko kaya to. Wag ganito, Madz. Please naman." Umiiyak na ako. Lumuhod ako sa harap nya and I held both of her hands brushing them on my cheeks.
I don't want this to end. I don't want US to end.
"That's the point, Bea." She smiled bitterly. " I'll always love you no matter what. Na kahit magkalayo man tayo, I'll always come back to you or you to me." She quoted what I said when I gave her the ring.
My heart's breaking. Desidido na sya talaga.
"When I'm done working on myself..." She paused.
"You'll come back, right? I'll always come back to you or you to me. That's what we promised, right??" Tinitigan nya ako sa mata. Pareho na kaming luhaan. "I'll wait for you, Madz. I love you. I love you so much." I hugged her.
"We'll cross the bridge when we get there. But for now, I have to go." She kissed my forehead. "I love you, Bei. Always." She smiled with tears in her eyes.
