Haunted (Larry Stylinson)

Hoofdstuk 9.

                  

Harry's POV

Ik was in een van de stemmingen waar je onrustig bent, zonder een reden te hebben. Ik voelde me uitgeput, maar ik kon mezelf niet weerhouden om door mijn appartement te blijven rondlopen en afwezig aan dingen zitten pulken met mijn vingers.

Taylor was weer terug gegaan naar Amerika, en nu had ik dus niets meer om mezelf af te leiden van mijn pijn die dreigde om mij te breken.

Ik had de foto's gezien van Eleanor en Louis die samen rond liepen. Louis zag er niet zo blij uit en ik wist dat heel veel fans mij en Taylor daar de schuld voor gaven omdat hij het niet leuk vond om ons samen te zien. Ik wist het door onze ruzie en dat Louis zich opnieuw zorgen was gaan maken. Ik wenste dat het kwam omdat Louis stiekem verliefd op mij was en depressief was omdat ik met Taylor samen was, maar dat was helaas niet het geval.

Mijn telefoon ging af en ik zuchtte, uit mijn gedachten gehaald, en ik nam op.

'Hallo?' zei ik.

'Hazzaaaaaaa! Hoi! Dus, ik ben een beetje... dronken of zo?' zei Louis onduidelijk aan de andere kant van de lijn, 'En ja.. ik heb je zeg maar nodig om mij op te halen want mijn auto is verdwenen of zo? Of misschien ben ik aan de verkeerde kant van de paarkeerplaats, ik weet 't niet.'

Hij explodeerde met een giechelbui. Ik rolde met mijn ogen. Louis was zo raar wanneer hij dronken werd.

'Waar ben je, Lou? Ik zal je komen halen,' zuchtte ik.

Hij vertelde mij de naam van de plek waar hij was.

'Waarom ben je eigenlijk zo dronken? Ik dacht dat je bij Eleanor was,' zei ik terwijl ik mijn neus ophaalde.

'Mm... nee,' antwoorde louis als wat zachter en leek opeens veel minder dronken, 'Ze heeft het uitgemaakt en nu ben ik dronken en wil ik slapen.'

Ik liet bijna mijn telefoon vallen.

'Ik zal er zo zijn, ja? Ga gewoon terug naar binnen of zo maar niet meer drinken, oké?' zei ik liefjes. Ik was verrast dat Louis nog niet hysterisch was geworden. Zijn emoties waren echt heel overdreven als hij dronken was.

'Okè, Hazzabeer!' giechelde hij en zijn stemming was alweer veranderd.

Ik sjokte naar mijn auto en stapte in om naar de club te rijden waar Louis was, biddend dat hij niet iets doms aan het doen was. We hadden niet nog meer slechte publiciteit nodig.

Ik wist dat de publiciteit die ik en Taylor hadden al extreem slecht waren. Ik spendeerde uren met scrollen door de haat op Twitter. Het was een soort verslaving, net zoals snijden. Maar ik raakte niet meer van slag of huilde bij de haat. Ik voelde een soort connectie met de haters, wetend dat ik niet de enige was die mij haatte.

Taylor zag de sneden de tweede dag dat wij bij elkaar waren. Ze had ze voorzichtig aangeraakt en drukte haar lippen erop, bijna precies hoe Louis dat had gedaan, maar deze keer was het niet hem die ik zo had aangeraakt.

Ik kwam aan bij de club waar Louis was en liep naar binnen. Ik vond hem al vrij snel. Hij was aan het dansen en viel om de paar seconden bijna om. Yep. Hij was extreem dronken.

Ik liep naar hem toe en trok hem achter mij aan, maar moest om de 5 seconden stoppen omdat hij weer viel. We kwamen eindelijk bij mijn auto en ik duwde hem erin voordat ik zelf ging zitten.

Hij staarde mij grijnzend aan.

'Hé Hazza!' groette hij, 'Wat leuk om jou hier te zien, is het niet?'

Ik schudde glimlachend mijn hoofd.

'Je bent zo dronken, Lou,' snoof ik.

Hij humde blij, en sprong op en neer in zijn stoel terwijl ik begon te rijden.