Haunted (Larry Stylinson)

Hoofdstuk 14.

                  

Harry's POV

Ik knarste mijn tanden op elkaar toen ik door twitter scrolde. Foto's van Louis en Eleanor bij de Topshop Fashion Show waren overal.

Op sommige leek hij zo verveeld dat hij in slaap leek te vallen, wat ik ook wel een beetje snapte. Louis hield van kleding maar mode was niet helemaal zijn ding. Designer merken waren zaten niet in zijn interesses. Als hij een winkel zag die hij leuk vond, ging hij daar winkelen. Hij vond Topshop leuk, maar ik wist dat hij niet echt naar de show wilde gaan. Dat had hij me verteld.

Louis had geprobeerd om meer met mij te praten na mijn verjaardag om onze vriendschap weer terug te halen. Ik wist dat ik hem frustreerde. Ik praatte wel met hem, maar zodra hij probeerde om een zinvol gesprek begon waar we praatten zoals normaal zou ik over een ander onderwerp beginnen of het gesprek beëindigen. Ik liet hem het vaakst over Eleanor praten, het was een goede manier om hem niet meer op andere dingen te laten letten.

Ik voelde een steek in mijn borst toen ik een foto zag waar hij naar haar glimlachte. Ze leken zo verliefd.

Toen zag ik een foto die was gemaakt met paparazzi voor hun. Het liet hun zo nep lijken. Ik wist dat Louis verdrietig zou worden als hij deze foto zou zien, wat waarschijnlijk ook zou gebeuren.

Ik glimlachte naar een tweet over zijn glinsterende blazer.

"Dat ongemakkelijke moment dat iemand een glinsterende blazer draagt en zijn bandleden meer aanraakt dat zijn vriendin maar zegt dat hij niet homo is #Bullshit"

Ik wilde het retweeten, maar ik wist dat ik in grote problemen zou komen. Er was een korte "ach, wat kan het schelen" momentje waarbij ik het bijna toch deed, maar ik wist dat Louis helemaal gek zou worden. Ik vond de soort vrede die we nu hadden wel fijn.

Ik trok mijn deken strakker om mij heen. Mijn maag gromde maar ik wilde niet eten. Ik wilde niets anders dan Louis, maar dat was al duidelijk.

Mijn telefoon ging af en ik antwoorde.

'Harry, ik weet waar mee bezig bent nu, dus stop ermee.'

Liam.

'Wat ben ik dan aan het doen, Liam?' vroeg ik boos. Ik was geïrriteerd dat hij mijn zelfmedelijden- sessie had gestoord.

'Je bent naar foto's van Louis en Eleanor aan het kijken. Stop ermee,' gromde hij, 'Het zal je niets goeds doen.'

Sinds mijn verjaardag was Liam veel ruwer geworden. Hij dwong me om meer te eten dan waar ik me fijn bij voelde tijdens de repetities en berispte me toen hij zag dat ik naar Louis staarde of als ik aan Louis dacht.

Hij begon me echt te irriteren. Ik ging de manier hoe ik van Louis hield niet veranderen. Ik begon Liam weg te duwen met Louis. Niall en Zayn vielen me nooit echt lastig maar ik was nooit echt open naar hun.

Ik forceerde eigenlijk iedereen bij me weg en het boeide me niet.

'En wat doet me dan wel goed?' verzuchte ik geïrriteerd.

'Niet jezelf uithongeren, jezelf geen pijn doen, niet obsederen over Louis en Eleanor,' zei Liam.

Ik rolde mijn ogen en hing op.

De rest van de dag spendeerde ik met het kijken van Larry Stylinson filmpjes en kijken op Tumblr en Twitter.

Ik kon zien wat de fans zagen. Ik zag hoe ik naar Louis keek, en hoe ik me rondom gedroeg. Maar ik kon geen verschil zien als dat Louis naar mij keek dan naar de rest van de jongens.