Hoofdstuk 11.

587 23 2
                                    




                  

Harry's POV

Na een aanmerkelijk grote poging van overtuiging van Liam ging ik naar de dokter voor een voorschrift van anti- depressiva pillen en wat voor een medicatie er ook nodig is voor paniek- aanvallen.

Ik dacht niet dat die echt zouden helpen, maar ik nam ze om zijn zorgen een beetje te laten verdwijnen.

En nu ging ik met tegenzin met Taylor skiën. Ik had geen idee waarom ik hiervoor mee had ingestemd.

Ze bleef non-stop over ons met nieuw jaar praten tot ik klaar was om van de lift af te springen zodat ik niet meer naar haar hoefde te luisteren.

Het was een beetje triest aangezien ik gevuld was met herinneringen van de ski vakantie met Louis en hoeveel plezier we samen hadden. 

En nu zat ik opgescheept met de magische trut van het westen.

Eerlijk waar, was Taylor niet zo verschrikkelijk. Ik had het gevoel dat ik niet zo geïnteresseerd was in haar als zij in mij en dat ze het daarom zo pushte. Maar ze deed haar best en ik moest haar ervoor complimenteren.

We gingen doodmoe terug naar het hotel. Ondanks dat we beide onze ogen bijna niet meer open konden houden, kroop ze naast me in bed en begon met het kussen van mijn hals en streelde ze met haar abnormaal koude handen over mijn borst.

'Niet vanavond, Taylor. Ik ben uitgeput,' mompelde ik.

Ze bromde en krulde zich naast me neer.

'Je handen zijn verdomme bevroren,' gromde ik zodra ze haar armen om mij heen hand geslagen.

'Dan moet je me helpen om ze op te warmen,' spinde ze en sloeg ze om mijn nel. Ze waren zo koud dat het bijna pijn deed.

'Jezus, Taylor!' zei ik boos.

'Sorry,' giechelde ze.

Ik rolde met mijn ogen en liet het toe dat ze zich weer tegen mij aan duwde.

Ik viel in slaap met de gedachten dat de bevroren handen van Louis waren.

Met kerst ging ik terug naar Holmes Chapel, blij met de pauze met Taylor. Ze was lief en zo maar ik werd echt misselijk van haar. Onze fans hadden geen ongelijk toen ze zeiden dat ze een hoer of slet was. We hadden elke dag seks als we bij elkaar waren en het was bijna niet aangenaam voor mij, maar dat kwam ook omdat de meerderheid in mij homo was.

Ze was ook niet erg oplettend. Ze had het niet eens door als ik naar de wc liep om alles wat ik had gegeten weer uit te kotsen, want ik haatte het gevoel van eten in mijn maag.

Ik was niet stom. Ik wist dat als ik het teveel deed dat ik mezelf heel veel pijn kon doen, dus deed ik het niet super vaak.

Ik was opgelucht toen ik mijn moeders huis in liep. Ik was blij om haar na zo'n lange tijd weer te zien. Ze begroette mij met haar gebruikelijke blijheid en dan de typische frons toen ze mijn sneden, uitgeputte ogen zag en de botten die onder mijn shirt uitgestoken waren.

Ze leidde me naar de keuken waar ze thee had klaargemaakt. Ze liet me zitten voordat ze begon te praten.

'Louis belde, weet je, een paar weken geleden. Hij is hopeloos nieuwsgierig over wat er is gebeurd wat jou zo heeft laten veranderen,' begon ze.

'Ik wil niet dat hij het weet,' zei ik scherp.

'Dat snap ik. Ik heb hem verteld dat het jou keuze is of je wilt dat hij het weet of niet,' antwoorde ze.

Ik zuchtte en voelde me opeens veel vermoeider.

'Als ik het hem zou vertellen zou ik het ons alleen nog maar moeilijker maken. Dingen tussen ons zijn al gespannen en als ik hem vertel dat ik verliefd op hem ben maak ik het alleen maar erger,' zei ik.

Haunted (Larry Stylinson)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu