AUTHOR’S NOTE:
This Story is dedicated to my bro Shino! Gwapo yan at mabait kaya lapitin ng chics hahaha! Uy bro pagamit ng name mo ha?
Well, ang lakas ng ulan habang tinatype ko ito. Well share lang! Hahaha.. Okay mukhang matatagalan bago masundan itong update na ito kaya chill lang. Baka magbago pa isip ko. Depende na rin sa sitwasyon. Guys, read comment at vote kayo ha? Aasahan ko iyan. Kahit konti pa lang nagbabasa nito. Thank you pa rink as kahit papaano nanaka-enlighten naman yung mga reviews na nakukuha ko from my readers. Thank you talaga.
Chapter 1.2 – The Masungit Stranger
Megan’s POV
“Sigurado ka na ba talaga diyan betch?” nakabusangot na tanong sa akin ni Delancey.
(Betch means Best+Bitch haha ganun tawagan ni ate haley at ng friends niya eh.)
“Yes I planned this and I guess it is about time Dela,” sagot ko.
Kasama ko ngayon sina Shino, Delancey at Sylvette dito sa airport. Sabi pa nila sa akin noong kasasabi ko lang na uuwi ako sa Pilipinas na hindi na raw nila ako kakausapin at hindi rin daw nila ako ihahatid dito sa airport as punishment kasi iiwan ko na sila. Pero iba yung nangyari? Heto sila at hindi pa rin nila ako natiis.
Shino disheveled my hair kaya tiningnan ko siya. He’s half-Korean-half-Fil. Hay... Sa aming apat, si Shino ang mainitin aang ulo at palaging iniintindi naming ang ugali. But looking at him now makes me want to burst out laughing. Mas naiiyak pa kasi ito kina Dela at Sylvette.
“Oi, mag-ingat ka ah. Tapos mag tweet ka sa amin lagi. Skype din tayo.”
I smiled at him as if agreeing him and then hugged him tightly.
“Hoy! Unfair kayo ah!” Narinig kong reklamo ni Sylvette. “Bakit kayo lang ang nag-hug diyan. Group hug nga.”
“Yeah! Group hug! Wooooooh!” Sabay-sabay na hiyawannamin at tinodo talaga naming ang group hug. At yung promise ko na hindi ako iiyak, well nasira na. Pasaway naman kasi tong luha ko eh.
“Betch! Balik ka dito ah?” mangiyak-ngiyak pa ring sabi ni Sylvette.
“Of course. Pag may time. Matitiis ko ba kayo?”
Marami akong plano sa pagbalik ko sa Pinas. At sa dami niyon, naisipan kong mag-resign na lang sa TV network na pinapasukan ko. Gusto ko makasama at maalagaan yung mommy at daddy ko at gusto ko rin magtrabaho sa mismong bansa na pinanggalingan ko. Another thing is, yung revenge thing! Hahaha... Wala na siyang kawala sa akin kaya magtago na siya.
Narinig naming ang pag abiso ng flight attendant na maghanda na kaya nagpaalam na ako sa kanila.
Haay... Hindi ko akalain na makakatagpo ako ng ganito ka-best as in best friends dito sa states. Nakilala ko ang mga ito sa dorm namin noon sa California Polytechnic State University. Dami rin pinagdaanan naming kaya masakit sa dibdib na iiwan ko na sila. Hindi kasi ako sigurado kung babalik pa talaga ako dito. Pero sana nga lang.
Naglakad na ako patungo sa waiting area at habang tulak tulak ang trolley na pinaglagyan ko ng luggage ko, hinanap ko muna yung cell phone ko para i-airplane mode kaya lang...
~BLAG~
Biglang bumangga yung dala ko sa kung saan.
“Sh*t!”
Hala! Kala ko sa wall sa kung anong non-living things lang bumangga yung gamit ko. Kaso sa isang tao pala bumangga yun. Di ko makita yung mukha niya kasi nakayuko siya at hinagod-hagod yung nasaktang binti niya. Lagot na...
“Sir, I’m so sorry...” As in natataranta talaga ako. Di ko naman sinadya di ba?
Lalapitan ko na sana siya kaso tumayo na siya at tiningnan ako. Obvious na obvious yung pagkainis niya sa akin dahil sa nangyari.
I was about to utter my apology again but my words lodged in my throat. At napatanga na lang ako habang pinagmamasdan ko yung itsura niya. Hala... Bakit?
Pero bago ko pa man maisa-isa yung physical attributes niya bigla itong nagsalita.
“The next time around please watch your steps. You look intelligent but you are so clumsy.” Iyon lang ang sinabi niya at saka naglakad na ito palayo leaving me stunned.
“Ouch ha! Nagso-sorry na nga eh! Sunget!” Nakakainis siya. Tama bang insultihin niya ako. Pero kunsabagay, baka masakit nga talaga yung nangyari sa binti niya.
Argh! Hindi! Kakainis talaga siya!
Pero in fairness lang ha... Gwapo talaga siya.
(Ganito mukha niya oh---à tingin sa multimedia.)
--------------------
A/N: Guys! Konti lang po ito kasi mag-aaral na ako... Lagot ako nito... baka wala ako maisagot sa quiz namin huhuhu...
Guys! Vote, comment, and read this one ha! Pa follow na rin sa twitter @RhanVarelo at sa mga magpapagawa ng book cover go to my site---> http://chinkygeekguyscripts.tumblr.com
for mor inquiries email me at wideblueeyes18@gmail.com
BINABASA MO ANG
I Want To Blame You Boy
Ficção AdolescenteNate Mateo is popular in their school. Not that he was the campus hearthrob but because he's a highly merited student. Gwapo nga siya kaso may pagka-weirdo nga raw kasi snob, loner at parati na lang nakatuon ang attention sa kung anu ano'ng aklat. A...
