7. Bölüm: "Belalı"

250 13 6
                                    

7. BÖLÜM: "BELALI"

Bölüm parçası: Sezen Aksu- Belalım.

Bölüm Ayşenur' un. Hiç ummadığım zaman yüzüme kocaman bir gülümseme yerleştirebilen, kararlarıma her daim saygı duyan, çoğu zaman itişip kakışsak da konuşmalarımızın sonu hep kalple biten, başından beri var olan güzelimin...

İyi okumalar dilerim...

Genç kadın üzerindeki açık renk gece elbisesiyle pencerenin önüne oturmuş, düşüncelerini dinliyordu.  Sabah kahvaltı etmeyi sevmediğinden elinde sadece kahve vardıGözlerini gökyüzüne çevirdiğinde, güneş ışığı direkt kendi üstüne vurdu ve bundan rahatsız oldu. Ayağa kalkarak sandalyesini biraz geriye aldı. Tekrar oturdu ve kahvesinden büyük bir yudum aldı.

İşte şimdi rahattı.

Dün geceyi düşünüyordu... Adamın o öfkeli, düşünceli, gergin halini. Arabayı o süratli kullanışını, tüm o sorduğu sorulara rağmen tek kelime etmeyişini... Amatem' e vardıklarında,  "in" deyişindeki sesinin sertliğini... Kendisi indiğinde arabanın tekerleklerinin çıkardığı o çığlığı...

Büyük bir yudum daha aldı kahvesinden.

Telefonda konuştuğu kişiyi ve ona ne söylediğini merak ediyordu. Adamı tam olarak tanımasa da, sudan sebeplere bu kadar sinirlenmeyeceğini biliyordu.

Dün geceyi düşünmeye devam etti... Adamın arabasından inip, Amatem'e, ablasının yanına gittiğinde, ablasının yüzüne bile bakmayışını anımsadı.

Bunu hak ediyor muydu?

Gözleri dolmaya başladığında, en iyisinin düşünmemek olduğunu düşündü ve ağır ağır yerinden kalkarak odasına ilerledi. Elindeki kahve fincanından bir yudum daha aldı ve masasının üstüne bırakarak gardırobunun kapağını açtı. Kısaca bir göz attıktan sonra geniş ve ince, gri  bir kazak, mavi bir pantolon çıkardı. Yatağın üstüne attıktan sonra üzerindeki gecelikten kurtuldu ve çıkardıklarını geçirdi üstüne. Kazağın bir kısmını içine soktu ve işte, şimdi daha iyiydi. Aynanın karşısına geçti ve saçını at kuyruğu yaptı. Makyaj yapmayı çok sevmediğinden, kısaca bir göz kalemi sürdü sadece.

Ayağa kalkarak bir bütün olarak inceledi bu defa kendisini. Bu cidden o muydu?

Gözlerine baktı. Yorgunluğunu gördü. Yorgunluğunun verdiği ifadesizliği. Derin anlam dolu bakışları yerine ifadesiz bakışlar gelmişti.

Gözlerinde vazgeçişi gördü.

Vazgeçmemeliydi. O bir savaşçıydı.

TEPKİSİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin