Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
= 5 =
เป็นอาทิตย์แล้วที่ผมกลับมาห้องตัวเอง ผมกลับมาใช้ชีวิตปกติ กลับมาใช้ไอ้กระป๋องญี่ปุ่นคนเดิม ไม่ใช้รถซูปเปอร์คาร์คันหรูอีกแล้ว
ลุงจวงแวะเวียนหอบหิ้วของกินมาให้โดยอ้างว่าผ่านมาพอดีแล้วก็คิดถึง จนผมเค้นถามจึงได้ความว่าคุณณหนูบอกให้เอามาให้
ผมคิดถึงเขา ซึ่งนั่นไม่ใช่เรื่องมี่น่าแปลกใจแล้ว เพราะผมคิดถึงเขาตั้งแต่วันแรกที่เราแยกกัน ผมมีแอบถามลุงจวงเหมือนกันว่าขาเขาเป็นยังไงบ้างแล้วก็อ้างไปว่าไม่อยากต้องไปรับผิดชอบอะไรอีกถ้ามันเรื้อรัง ซึ่งผมก็ได้คำตอบมาว่าเขาสบายดี นั่นผมก็เห็นว่าดี ถึงแม้จะแอบหวังสักนิดว่าเขาอาจจะถามถึงผมบ้างซึ่งลุงจวงไม่ได้พูดอะไรเลย เขาคงลืมผมไปแล้ว
วันนี้ก็ยังคงเหมือนเดิม หลังจากที่ผมได้รับโทรศัพท์ว่าอีกไม่ถึงห้านาทีก็ถึงแล้วให้ลงมาที่ข้างล่างเลย
"หวัดดีครับลุงจวง"
"ครับคุณหนู วันนี้เป็นยำผักทอด แล้วก็มีต้มยำปลาน้ำใสครับ"
"อ่า ขอบคุณครับ ฝากบอกคุณหนูของลุงด้วยว่าไม่ต้องแล้วครับ ผมหาทานเองได้"
"ลุงสั่งให้แม่นิ่มแยกน้ำยำมาแล้วนะครับ ผักจะไดัยังกรอบอยู่" ดื้อเหมือนกันเลย
"....."
"โธ่คุณหนูครับ คุณหนูซีน่ะ ทำอย่างไม่รู้จักนิสัยเธอ"
"......" ถ้าเป็นแบบนั้นก็น่าจะติดต่อมาบ้างซิ
"เธอน่ะห่วงคุณหนูนะครับ กลัวว่สจะไม่ได้ทานข้าว"
DU LIEST GERADE
The Love อย่ามาใกล้ถ้าไม่ได้รัก
Romantik"ทำไมผมต้องย้ายมาอยู่กับเขา ผมไม่ได้ตั้งใจให้เกิดอุบัติเหตุสักหน่อย ทำแบบนี้มัดมือชกกันชัดๆ เลย " "คุณซี อย่าทำแบบนี้เลย อย่ามาทำให้ผมคิดว่าคุณรักผมเลยครับ"
