ความฝัน

329 10 0
                                    

=16=




     หมอกหนาพร่าเลือนทำให้ผมมองไม่เห็นทางข้างหน้า ผมกำลังเดินแต่ผมไม่รู้ว่าตอนนี้เดินอยู่ที่ไหน ข้างหน้าดูเหมือนจะมีควันเต็มไปหมด แต่นั้น เหมือนเสียงคลื่น นี่ผม อยู่ที่ทะเลหรอ ใช่ต้องใช่แน่ ผมค่อยๆ เดินเพราะทัศนวิสัยค่อนข้างแย่ถึงแย่จัด แต่ตอนนี้ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง ครั้งสุดท้าย ผมขับรถ จะไปสนามบินเพื่อไปหาคุณซี รถติดไฟแดง แต่ผมเหยียบเบรกไม่ได้ หรือว่า

ผมตายแล้วหรอ???

         ภาพข้างหน้าเริ่มชัดเจนแล้ว ที่นี่ เกาะงั้นหรอ เกาะที่คุณซีเคยพาผมมา ที่ตรงนั้น ที่เราเคยนั่งอยู่ด้วยกัน ที่ทำให้ผมรู้สึกชอบเขามากกว่าครั้งไหนๆ

     "มานี่ซิ" เสียงเรียกดังอยู่ไม่ไกลนัก ผมค่อยๆ เดินตามเสียงนั้นไป ไม่จริง ถ้าผมไม่ตายไปแล้ว เรื่องนี้ก็ต้องเป็นผมแน่ที่กำลังฝันอยู่

     "งงอะไร" คนๆ เดิมพูดออกมา เหมือนเรื่องที่ผมเห็นหน้าเขามันตลกสิ้นดี

     "เปล่าครับ"

     "นั่งซิ" ผมลงนั่งที่พื้นทราย เป็นที่เดิมที่ผมเคยนั่งกับคุณซีก่อนหน้านี้ ที่ที่คุณซีเคยกอดผมจากทางด้านหลัง

     "หน้านายนี่น่าแกล้งเหมือนที่ไอ้ซีบอกจริงๆ ด้วย"

     "เขาพูดแบบนั้นกับทุกคนเลยหรอครับ"

     "อื่ม" คนที่หน้าตาคล้ายกับผมมาก ใส่ชุดขาวสะอาดทั้งตัว ผมสีเทาควันบุหรี่ปลิวไปตามลมทะเล เขาน่ารัก และมีเสน่ห์ อย่างที่ผมคิดไว้ไม่มีผิด ไม่แปลกใจที่คุณซียังรักเขาอยู่จนทุกวันนี้

     "ไม่ผิดหรอก ไอ้ซีมันยังรักฉันอยู่ แล้วยังไงล่ะ นายจะเลิกรักมันไหม"

The Love อย่ามาใกล้ถ้าไม่ได้รักDove le storie prendono vita. Scoprilo ora