=9=
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"มันจะเป็นไรไปหละ แค่นี้เอง"
"ไม่ครับ ผมไม่อยากเป็นขี้ปากใคร"
บทสนทนาของเราในเช้าวันนี้คือเรื่องการไปทำงานครับ ไอ้กระป๋องคู่ใจของผมเข้าอู่อีกแล้ว มันอยู่ในอู่มากกว่าอยู่กับผมซะอีก และผมก็เจอคนงอแงหนึ่งอัตราตรงนี้
"ไม่เห็นจะสนใจเลย ทำไมนายต้องสนใจคนอื่นด้วย"
"แค่นี้ผมก็ถูกจับตามองทุกย่างก้าวแล้วครับ"
"เฮ้อ...." ถอนหายใจพลางมองแก้วกาแฟที่ผมเพิ่งวางไว้ให้ พร้อมกับอาหารเช้าแบบง่ายๆ
"ขับรถดีๆ นะครับ คุณขับรถเร็วเกินไปนะ ช่วงนี้" พอเห็นอีกคนไม่มีข้อโต้แย้งผมก็เหมาเอาเองว่าเขาโอเคแล้ว
"ซุ่มซ่ามแบบนายข้ามถนนรถจะชนเอา ไปด้วยกันแล้วจอดให้ลงหน้าบริษัทก็ได้" พูดไปก็หยิบกาแฟขึ้นดื่มไปด้วย
"ระวังนะครับ มันร้อน" ได้ยินเสียงเป่ากาแฟดังพรู่ "คุณก็ส่งลุงยามไปอบรมมาแล้วนี่ครับ"
"เมื่อไรฉันจะชนะนาย"
"คุณเป็นเด็กต้องแพ้ผู้ใหญ่อย่างผมอยู่แล้ว" ผมถอดผ้ากันเปื้อนพาดกับพนักเก้าอี้โต๊ะกินข้าวก่อนที่คว้าเอาเสื้อสูทกับกระเป๋าเอกสารเดินออกจากห้องครัว
"ระวังด้วยนะตัวเปี๊ยก" เสียงทุ้มตะโกนไล่หลัง เขาไม่ได้หันมามองหรือเดินมาส่งที่หน้าประตู ซึ่งนั่นมันก็ดีแล้วหละ เพราะถ้าเขาทำแบบนั้นคงได้เห็นแก้มแดงๆ ของผมแน่
YOU ARE READING
The Love อย่ามาใกล้ถ้าไม่ได้รัก
Romance"ทำไมผมต้องย้ายมาอยู่กับเขา ผมไม่ได้ตั้งใจให้เกิดอุบัติเหตุสักหน่อย ทำแบบนี้มัดมือชกกันชัดๆ เลย " "คุณซี อย่าทำแบบนี้เลย อย่ามาทำให้ผมคิดว่าคุณรักผมเลยครับ"
