Hello!!! Im Andrea Kim ,20 yr old from B.A Building here in LJ University.
I'm Jean's Girlfriend(babaeng kaibigan) Di ako Tomboy baka akalain nyo. Si Jeano ang super dooper Love ko kahit na alam kong di nya ko gusto..Alam ko naman.. Kung sino ang gusto nya.. At kung bakit bigla syang naging Casanova eh.. Actually ayaw ko tanggapin na iniibig nya Sya.. Hindi pwede...
Dahil sakin lang Sya..
Jeano Haruna is Mine.. Selfish na kung selfish pero alam ko para sya sakin at di para sa kanya,dahil hindi pwede.LJ University
Napansin ko na yung pag dating nila ni Baby Jean At My Love Jean--o.. Tsk napaka ungentleman talaga ng lalaking yun iwanan daw ba si Jean sa loob ng kotse at di man lang pinag buksan. Akala ko aalis na si Jean-o pero ganun nalang ang lakas ng kalabog ng puso ko nung marinig ang bawat katagang sinabi nito..
Hindi ko tuloy nasalubong si Jean dahil dun.. Nakita ko kung paano nagkabunggo si Jean at Ang anak ng Owner ng School na si Aldrich Lincolin Jung.
At kung paano nya hindi tulungan si Jean sa pag tayo. Herodes talaga ang lalaking yun tskk pare pareho sila nila Aldwin!! Magkakaibigan nga sila pssshh..Akala ko okay na, nang biglang sumigaw si Jean.. Nayari na sabihan daw bang PANGET ang isang ALDRICH JUNG??? OH-OHW ...
Nakailang panalangin ako na huwag na sanang intindihin ni Aldrich yung sinabi ni Jean at sa di inaasahan ay narinig ko ang sinabi ni Drich na"Magbabayad ka saking babae ka" Drich hissed...
Oh-mo.. Naalala ko na kaklase namin ni Jean ang Grupo ni Drich..
Kaya ang siste imbes na sa Room ako magpunta.. Nag punta ako sa Engineering Building kung nasaan ang Mahal kong si Jean--o..
At nakita ko syang pinalilibutan ng mga pangit na linta tsssk gross walang taste si Jean--o puro patapon na ang mga babaeng dine date nya. Pwede namang ako? Pero ASA ako hahaha.. Kumirot ang puso ko kaya napahawak ako dito...
Little heart huwag naman dito.. Diko dala gamot ko..
Huwag sa harap nya..Nang taong mahal ko,ayoko na kaawaan nya ako.....
At pagkatapos kong pakalmahin ang sarili ko sya namang lapit ko sa kanya.
I do My daily greetings to him.."Jean--o" i screamed and giggled
At yun lumingon sya usual poker face ano pa nga ba?? Asa naman akong ngitian ng isang Campus Casanova??
Tumingin sya na parang sinasabing anong kailangan mo -look
"Ang.. Ang.." i stummered pag malapit na kasi sya pakiramdam ko kinakapos na ako ng hininga..
"Ang...?" He said at
Nakita ko ang pag kairita sa mukha nya halata ng naiinis kaya imbis na yung kay Baby Jean ang sasabihin ko,ang nasabi ko ay"Ang gwapo mo talaga Jean--o" tili ko... Nakakahiya talaga kung alam lang nya...diko namalayan napayakap na ako sakanya. Inalis lang nya ang mga ito at hinawakan ako sa magkabilang balikat kaya napatulala ako..
"Now speak Ms..?" he said.. Ouch its hurt he forget My precious name..
"Wahh kinalimutan mo na ang pangalan ko Jean--o!!!!!" himig pagtatampo ko.. Lagi naman e.. Bakit di kana nasanay Andrei!!!
"Stop calling me Jeano,will yah.. Now spill it will you, My ears hurt because of your Megaphone Voice.. And dont you see I'm bussy talking to My girls.." he said . double kill na ahh pero okay lang as long na napapansin nya ako.... Ayos lang pero nung makita kong pumalupot yung braso nung lintang yun kay Jean--o nag init ulo ko..
"Hmmf FYI ANDREW JEANO I CAME HERE NOT ONLY TO SEE YOU!! AND I DONT WASTE MY TIME SEEING YOU WITH THEM!! SO GROSS!! I CAME HERE CAUSE YOUR BABY JEAN IS IN TROUBLE!!!! Bigla kong sabi .. Alam kong namumula na ako pero wala akong paki alam.. Nagtaka pa ako dahil amuzement ang nakita kong reaksyon nya.. Kikiligin na sana ako pero hindi ito yung oras para dun.. Tsaka lang siguro nag sink in sa utak ni Jean-o mga sinabi ko kaya bigla nalang tumakbo kaya napaupo yung babae...
"Thanks Andrei" sinabi nya sakin .. Omo he said My Nick name....
Natatandaan naman pala name ko T.T"Need to go" kaya tumango nalang ako.. Napansin kong lumingon pa sya na para bang sinasabing -bakit dika pa sumusunod dyan- look...
Nung mawala sya sa paningin ko bigla ako napaupo... Habol ang hininga.... Tsskk
Not now please i need to follow him .. Kaya tumayo na ako at mag sisimula na sana akong tumakbo pero. Someone grabbed My wrist... At nagulat ako.."Al--dwin...?" i whisper
"You need to rest, Andrea! Look at yourself, do you think you can get there in your situation. You are too stubborn!! Your not that strong to do those thing.. Stop this nonsense Andrei" he just yell at me..
"Its none of your business Aldwin, i need to go.. Please let me go.. I want to follow him" he sniffed i felt it and then mean while he let me go.. I run fast para makahabol kay Jean-o.. Napa busangot nalang ako dahil kahit na di na nya pinapansin sila kinikilig padin ang mga yun.. Flirt
B.A Building
"Jean---o!!! Wait for me you Idiot Casanova!!!" i screamed at di ako nagkamali huminto sya.
"Wow nahabol mo ako kaagad?? Ibang klase ka talaga Ms. Andrei
Amazona ka talaga" napa close fist ako di dahil napikon na ako sa kanya. Sabi ko nga okay lang sakin kahit anong itawag nya. Parang endearment na nya sakin yun."Common Andrew... This way" i pulled him and Run with me while I holding his hand tight.. I heard their gasp... Negative and others had a positive comment...
"Ohmo why magka holding hands sila while Running"
"Gosh bagay sila ni Andrei"
"No way kami ang bagay ni Drew"
Huminto ako kaya napahinto din si Jean-o at pagkuwan ay nagsalita ako
"Dream on Girls!! But sorry for ruining it cause this Guy beside me.. This Casanova Guy who hold My Hand tightly is Mine!!!" i said proudly at hinatak ko na ulit sya patakbo..
"F*ck that Andrei Girl"
"Look she is the one who grabbed Drew hands ohh"
"Desperada lang yan tignan natin kung makukuha nya si Babe Drew"
"It wont last long.. She's a weak girl"
Those words stab my heart... Yeah its partly true It wont Last Long..... I'm too weak... Pinapakita ko lang sa kanya na Matatag ako ,na Malakas ako.. Pero ang totoo hindi naman talaga.. I am to Weak.... Kaya nung papalapit na kami sa Classroom i slowly let go My hand to his hand..
Huminto kami at di ako tumitingin sa kanya kasi makikita nya ang pamumula ng mukha ko... Dahil sa pagod.."Go--go on Andrew" sabi ko habang di padin nakatingin sa kanya ,kinakalma ko muna ang sarili ko.. Pakiramdam ko anumang oras sasabog ang puso ko dahil sa walang patid na pagkabog nito..
Sayang lang at hindi dahil sa kinikilig ako..kung kaya kumakabog ito,, nasaad kona ang limitasyon ko para sa tatlong araw... Geez I'm that weak.... Alam kong di sya sanay na tinatawag kong Andrew nakita ko yun base sa ekspresyon ng Gwapo nyang mukha.. Kaya naman inulit ko at sa pagkakataong yun, Jean-o na ang itinawag ko..."I said Go On Jean--o!! Nasa loob si Jean ano ba!!! Magpapahinga lang ako dito sa labas napagod ako!!" hindi padin ako tumtingin sa kanya.. Hindi pwede.. Ayokong makita nya ang pag hihirap ko..
Nung marinig ko ang papalayong yabag na nagmumula sakanya tsaka ko sya tinignan .. Nagulat ako nung bigla sya tumigil at magsalita...
Kaya ma lalong nag rigidon ang puso ko.."Wait for me here Andrei okay?? I'll be back" and he smile.. Those smile that who captured My weak little Heart... I just node to him... And He enter the Room..
"Go-- she need yo--u... Yo--ur Ba--by Sis-ter ne-ed yo-u.... "
Wika ko habang hinahabol ko ang hininga ko... Tsss My Limits... And everything went black ,but before that i felt someone catch me before I Collapse.."Tss pasaway ka talaga Andrea Kim.. Ms. Weakling"...
I heard him hissed and Chuckled..
BINABASA MO ANG
Its You To Find Out
Random"I dont believe in Fairy tales before but when I met you again.. You give me the reason to believe that there has a happy ending in every story. "Its Me to do the moves.. And Its You to Find Out" -