Bir Aşk Vakası (Askıda)

10.bölüm

Yeni bölümm geldiiii...Multimedia'da Mert var.Sizi çok beklettiğimin farkındayım.Umarım beklediğinize değmiştir.Neyse lafı çok fazla uzatmayayım.Iyi okumalar...

Gözümü uykunun sarhoşluğundan sıyırıp ayağa kalktım.Okula gitmem gerekiyordu.Gitmek sıkıcıydı ama zorundalıklar.Dolabımın yanına ulaşıp kapaklarını sonuna kadar araladım.Içinden üniformalarımı çıkartıp üzerime geçirdim.Merdivenlerden aşağı inip kahvaltı hazırlayan annemin yanına ulaştım.Annem beni görünce şaşırmış bir şekilde konuştu.
-"Azra başımıza taş yağacak.Sen erken kalkar mıydın kızım?"
-"Ne zaman geç kalktığımı gördün?"
-"Sende haklısın kızım.Yataktan atmasam uyanacağın yok."
'Haklı hep geç kalkıyosun' diyen iç sesimi umursamayıp anneme yardıma koyuldum.

Işlerimizi kısa sürede bitirip masaya oturduk.Ama sanırım abim hâlâ uyukluyordu.Çünkü hiç ortalıkta yoktu.Abimi uyandırmak için merdivenlerden yukarı çıktım.Odasının kapısına geldiğimde içeriden abimin kahkaha sesi geliyordu.Biriyle telefonda konuşuyordu sanırım.Kulağımı kapıya dayayıp dinlemeye başladım.
-"Tabiki özledim seni.Sen benim birtanemsin."Diyen abim miydi?Abim bana karşı öküz kalas başkalarına da pamuk şeker.Ama yani şimdi abi bende senin başına çorap örmessem bana da Azra demesinler.Odanın kapısını sinirli bir şekilde açıp abimin üstüne bağırdım.
-"Burak kimle konuşuyorsun sen?"
-"Azra salak mısın kızım sen ne yaptığını sanıyorsun sen?"Abimin tehtitle karışık sorusunu es geçip elindeki telefonu alıp bağırarak konuştum.
-"Sen kim oluyosunda benim sevgilimle konuşuyorsun.Yırtarım kızım seni."Dememin ardından abim sinirli bir şekilde telefonu kulağımdan çekti.
-"Buse Azra benim kardeşim aklı sıra şaka yapıyor."Bende daha da abartıp
-"Burak neden yalan söylüyorsun seni asla affetmeyeceğim."Diyip sustum.Telefondan kızın cırtlak sesi yükseldi.
-"Burak bu iş burda bitti bir daha sakın beni arama."Diyip telefonu suratına kapattı.Abim elindeki telefonu yatağın üstüne bırakıp ateş saçan gözlerini üstüme dikti.
-"Azra sen bittin sen öldün."Açık olan oda kapısından tabanları yağlayıp kaçtım.Bu sırada abimde peşimden geliyordu.Merdivenlerden aşağı inip ev kapısından dışarı kaçtım.Annemler ne olduğunu anlamamış bir şekilde bize bakıyorlardı.Evden dışarı çıkmıştık artık.Ama abim peşimi bırakmaya niyetli değildi.Okula gitmekte olan Elifi görüp arkasına saklandım.Abimde yanımıza anında ulaşmıştı.Elif anlamamış olacakki bön bön bir bana bir de Elife bakıyordu.Elif'in arkasına iyice sırnaşıp kendimi gizlemeye çalıştım.Elif bana bakıp konuştu.
-"Bana ne olduğunu anlatacak mısınız?"Abim araya girip konuştu
-"Elif sen çekilde ben Azraya cezasını veriyim."diyen abime yavru köpek bakışlarımı gönderdim.
-"Abi özür dilerim valla şaka yapmıştım.Durumu düzeltebilirim."
-"Kızım böyle şaka mı olur?Resmen ayırdın bizi."
-"Abi sana kız mı yok.Taş gibi çocuksun maşallah."
-"Aslında bir yandan haklı olabilirsin zaten çirkindi."Elif açıklama bekler gibi yüzüme baktı.Elife sonra anlatırım bakışlarımdan atıp abime döndüm.
-"Sen şimdi okula git.Ama bunun bedelini ödeyeceksin."Abimi başımla onayladım.O eve yönelirken ben de Elif'in koluna girip okula doğru yürümeye başladık.Elif bana dönüp konuştu
-"Ne olduğunu anlatıcak mısın?"
-"Ya abime şaka yapiyim dedim ama sanırım biraz fazla abarttım."
-"Ne yaptın ki?" Elif'e olan biten her şeyi anlatıp ne tepki vereceğini bekledim.Muhtemelen hoş karşılamazdı.
-"Yani bence iyi yapmıssın."Diyen Elif'e inanmayan gözlerle baktım.
-"Bana hak mı veriyorsun yani?"
-"Evet benim de abim olsa ben de kıskanıp öyle yapardım."Dedikleri pek inandırıcı gelmiyordu ama hadi hayırlısı bakalım.Uzaktan görünen okul kapısına doğru yürüdük.Ikimizden de çıt çıkmıyordu.Yönümü Elif'e çevirip onu incelemeye başladım.Göz renklerimiz aynıydı.Ikimizinde yeşildi gözleri.Ama Elif'in yüzü böyle ton ton gibiydi.Çok masum bir yüzü vardı.Gerçi çok çirkeftir ama yinede masum görünür.Onu incelediğimi fark etmiş olacakki o da aynı şekilde bana döndü.
-"Kızım sabahtandır beni kesiyorsun şüphelenmeye başlıyıcam artık."Kafasına bi tane geçirip konuştum.
-"Ordan bakınca erkeğe mi benziyorum."
-"Yani biraz andırıyosun bıyıkların falan da var tek eksik saçlarının uzun olması onlarıda kestirsen tam anlamıyla mahalle abisine benziyiceksin."Diyen Elif'e şamarı geçirdim.
-"Kaç zamandır üzülme diye söylemiyorum ama sakalların çıkmış seninde."Elif'in elleri istemsizce yüzüne gidince gür bir kahkaha patlattım.
-"Aptal ben de gerçek sandım."
-"Yani seninde kendinden şüphelerin var."Yine kahkahaara boğuldum.Kafama sertçe geçirince susup kaldım.Bu arada okuldan içeri girmiştik bile.Içeri girip merdivenlerden yukarı çıktık.Sınıfımızın bulunduğu kapıya yönelip kapıyı tıklattım.
Fizik öğretmenimizin cırtlak gel  sesiyle içeri girdik.Nerde olsa tanırım bu sesi.Hiçbir şey demeye gerek duymadan sıramıza geçtik.Zaten o da bir şey demedi.

Sıkıcı fizik dersinden çıkıp başka sıkıcı bir derse geçtik.Ders baya sıkıcıydı.Esneye esneyede bir hal olmuştum.Elifle kararlaştırıp uyumaya karar verdik.Gerçi ben uyumasam bile Elif uyurdu ama neyse.Sıra her ne kadar rahatsız olsada yine de uyuyacaktım.

Gözlerimi aralayıp mal mal etrafa bakmaya başladım.Elif hâlâ uyuyordu.Dirseğimle dürtükleyip uyandırdım onu.O da benim gibi mal mal etrafa bakıyordu.Bakışlarımız birbirimizi bulunduğunda kahkaha attık.Defterlerimizide toplayıp sınıftan dışarı çıktık.Elif okuldan havalı bir şekilde çıkmaya çalışınca olanlar oldu.Tabikide yere yapıştı.Elif bu ne bekliyosunuz.Elimi uzattım ayağa kaldırmak için ama benim mal arkadaşım benide kendiyle beraber yere düşürdü.Mal ya bu kız katkısız mal.Bu halimize kahkaha atıp tekrardan ayağa kalktık.Allahtan kimse görmemiştide rezil olmadık.Sonunda okuldan çıktığımızda yollarımız ayrıldı Elifle.Kaldırıma geçip yürümeye başladım.Ama gördüğüm tanıdık yüzle âdeta donup kaldım.Mert sapasağlam karşımda duruyordu.Beni görünce çarpık bir şekilde gülümsedi.Bunu Poyraz yapınca baya karizmatik oluyordu.Nerden aklıma geldiyse.Adımlarını hızlandırıp tam karşımda durdu.
-"Beni gördüğüne şaşırdın sanırım."
-"Şaşmamak elde değil."
-"Sevgilin baya hınzır çıktı.Bir anda nasıl geldiyse."Aslında bu benimde kafamı karıştıran bir soruydu.Harbiden nasıl hemen gelebildiki.
-"Seni ilgilendirmez.Bundan sonra benimle alakalı olan hiçbir şey seni ilgilendirmez."
-"Sen Poyraz'a çok güvenme.Yağmurdan kaçan doluya tutulur.Bu sözü unutma."Diyip yanımdan ayrıldı.Bense donmuş bir şekilde arkasından bakakaldım.Gerçekten aklım baya karışmıştı.Poyraz'a göre Özgür çok yanlış kişiydi.Özgür'e göre de Poyraz çok yanlıştı.Gerçi Merte göre de Poyraz çok yanlış kişiydi.Bu durumda Poyraz mı çok yanlış oluyordu.Kafam karman çormandı.Keşke Poyraz'ı görebilme imkanım olabilseydi.O zaman merak ettiğim tüm soruları sorabilirdim.Ama tabi cevaplamazdı o soğuk nevale.Zihnimdeki düşünceleri bırakıp tekrardan yola koyuldum.Evimiz okula yakın olduğu için hemen gelmiştim.Zili çalıp beklemeye başladım.Annem her zamanki gülümsemesini takınıp en içten şekilde konuştu.
-"Hoşgeldin kızım."
-"Hoşbuldum annecim."diyip kollarımı anneme doladım.O da aynı şekilde karşılık verdi.Birbirimizden geri çekilip içeri geçtik.Annem bana dönüp konuştu.
-"Azra üstünü değiştir.Aşağı inip bana yardıma gel." Ama ben biliyordum bunun altından bir şey çıkacağın.Demek iş içinmiş her şey.Anneme 'yalan mıydı her şey'bakışı atıp yukarı çıktım.Üstümü değiştirip aşağı indim.Annem elime bir önlük tutuşturup yapılacak işleri gösterdi.Ama bu kadarı fazla be ya.Tek başıma ben bu kadar işi nasıl yapayım ya.Kollarımı sıvayıp bulaşıkları makineye dizmeye başladım.Mutfaktaki işim yerini tuvaletteki işime bırakırken üzüntüyle gülümsedim.Yukarı çıkıp tuvaleti temizlemeye başladım.Buradaki işimde bittiğinde dinlenmek için odama geçtim.Kendimi yatağa bırakıp uyuyacakken telefonuma gelen mesaj sesiyle doğruldum.Telefonumun kilidini açıp mesaj bölümüne girdim.Gelen numarayı tanımıyordum.
-"Bugün görüşemedik.Özlemişsindir umarım."

         ******bölüm sonu******
Bir bölümün daha sonuna geldik.Umarım beğenmişsinizdir.Haftaya görüşürüz. Vote ve yorum vermeden geçmeyin.Hoşçakalın...