Bir Aşk Vakası (Askıda)

Özell bölümm

Yeni bir bölümle tekrar karşınızdayım.Biliyorum çok beklettim ama değecek İnşAllah.Özel bir bölüm yayınlamak istedim.Bölümü çok uzun yazmaya çalıştım.Umarım beğenirsiniz.Medya'da Özgür ve yeni karakterimiz Arya var.Daha fazla uzatmayayım.

İyi okumalar...

"Aşktı işte...Varmışçasına bulduğum,yokmuşçasına yaşadığım.
Gittin...
Ve solumda kaldın...
Ve soluğumda...
Ve sonda...

Kahraman Tazeoğlu

Yazar'dan

Maçın başlamasına dakikalar kalmıştı.Staddaki yerlerini önceden ayarlayan insanlardan biriydi özgür.Kafasını biraz olsun dağıtabilmek yaşadıklarını unutabilmek ve fanatiği olduğu Fenerbahçeyi destekleyebilmek adına gelmişti. Fenerbahçe-Trabzonspor maçı insanı heyecanlandırıyordu.Fenerbahçenin galip geleceğini temenni ederek maçı izlemeye başladı.Bir şey düşünmüyordu.Şu an tek derdi Fenerbahçe'nin galip gelmesiydi.Maç başladığı andan itibaren tezahüratlar başlamıştı.Maç Kadıköydeydi bu yüzden avantajlıydı sarı lacivertliler. Yanındaki kalabalığın verdiği coşkuyla tezahüratlara katıldı.Hem bağırıyor hem de zıplıyordu.
"Fenerbahçe sen çok yaşa.Canım feda olsun sanaaaa"
Kulağı sağır eden bir gürültü hakimdi ortalığa. Birden Azrayla beraber maça geldiklerini  hayal etti.Hayali bile güzeldi.Sarı lacivert formayı hayalinde ona giydirdi.Kim bilir ne kadar yakışırdı diye düşündü.Elleri ellerinde bir yandan maçı izleyip diğer yandan Azra'nın ne tepki verdiğini izlerdi.Sonra prensesi sorardı ona "Beni mi seviyorsun yoksa fenerbahçeyi mi?" düşünürmüş gibi yapardı.Cevabı ne kadar belli olsa da.Seni prensesim derdi.Hiç kimseyle kıyaslayamayacak kadar çok derdi.İç geçirdi.Hayali bu kadar güzelse kim bilir gerçeği ne kadar güzeldir diye düşünmeden edemedi.

Yanındakilerin dürtüklemesiyle gerçek hayata döndü Özgür.
"Abii hadii devam etsene" yanındaki çocuğun boğuk sesiyle ona döndü.Mavi gözlü bebek yüzlü bir erkek çocuğuydu. Ama erkeğe benzer bir hali yoktu.Daha da tuhafı sesi hiç de erkek sesine benzemiyordu.Fazla üstünde durmadan tekrardan maça odaklandı.Ve tam o an da trabzonspor topu ağlara göndermişti.
"Hadi beee."diye yakınmalar eşliğinde skor 0-1 e çıkmıştı.Bu ani golü kimse beklemiyordu tabiki de.Ama taraftar coşuyordu.Takımı yalnız bırakmak olmazdı.Özgür de katıldı heyecanla.Kolunu yanındaki gencin omzuna attı.Gencin bakışları hayretle omzundaki kola çevrildi.Ama zıpladıkları için kolunu omzuna atan kişiyi göremiyordu.

İlk yarı bittiğinde herkes kan ter içinde kalmıştı.Taraftar olmak bunu gerektirirdi.Genç kız bu maça erkek kılığında gelmekle hata etmişti.Çünkü bütün taraftarlar onu erkek sandıklarından rahatlıkla ellerini omuzlarına atabiliyor hatta bazılarının sevinçten sarıldıkları bile oluyordu.Sıkıntıyla dudaklarını dişledi.Ama kabul etmeliydiki fazla eğlenceliydi.Bu anı ne kadar zaman geçse de unutamazdı.Maç tekrardan başladığında herkes kenetlenmişti birbirine.Bu sefer kolunu omzuna atan kişiyi görebildi.Kara kaşlı kara gözlü uzun boylu bir çocuktu.Bahsettiği kişi Özgürdü tabiki de.Dikkatli bakışlarla süzdüğü Özgür bakışlarını fark etmiş olacakki 'ne var' dercesine kafasını salladı.Mavi gözlerini anında çekti.Çünkü çocuk her an onun kız olduğunu fark edebilirdi.Çaktırmamak için erkek sesine benzettiği sesiyle tezahürata katıldı.
"Fenerbahçe oleyyyy!!!"Ama ince sesi bütün planı bozuyordu.Özgür sesi duyunca garipser gibi çocuğa baktı.Bir tuhaflık vardı sanki.Kız sesine benzer bir sesti bu.Yanlış duyduğunu sandı.Hem ortam o kadar kalabalıktıki zaten bir şey anlaşılmıyordu üstünde durmadı.

Fenerbahçe'nin attığı golle sevincinden ne yapacağını bilemedi.Yanındaki mavi gözlü çocuğa sarıldı sevinçle.Genç kız bu tepkiyi beklemiyordu.Bir an da kendini kara kaşlı çocuğun kollarında buldu.O kadar sıkı sarmıştıki ufacık bedenini kaburgalarının kırılacağını sandı.Ayrıldıklarında şaşkın mavi gözleri onun kahveleriyle buluştu.İçinden ılık ılık bir şeylerin aktığını hissetti.Özgür'ün gülümseyen yüzü o an yerini çatık bir ifadeye bıraktı.Çünkü karşısındaki gencin şapkasının altında gizlediği bir tutam saç dışarı çıkmıştı.Genç kız fark etmiş olacakki hemen kafasını çevirip yeniden maça çevirdi.Yüzü yanıyordu sanki.Böyle alev alev.Kendini tuhaf hissetti.Belki de hiç gelmemeliydi.Anlamıştı işte çocuk saklayamamıştı.Oysa Özgür hiç bozuntuya vermeden maça odaklanmıştı.Genç kızdan yana hiç bakmıyordu.Bu duruma şaşırdı genç kız.Anlamasına karşın en ufak bir tepki bile vermemişti.Sesini çıkarmadan maçı izlemeye devam etti.