Bir Aşk Vakası (Askıda)

11.bölüm

Geçen hafta bölüm yayınlamadım.Çünkü artık heves diye bir şey kalmadı.Vote sayısı yerlerde hiç istediğim gibi değil.Bana biraz yardımcı olmanızı istiyorum.Yazmam için sizin desteğinize ihtiyacım var.Lütfen destek verin.Şimdilik iyi okumalar...

'Bugün görüşmedik özlemişsindir umarım.' gelen mesaja öylece bakakaldım.Kimden geldiği hakkında en ufak bir fikrim yoktu.Acaba Mertten mi geldi diye düşünmeden edemedim.Gerçekten artık bu çocuk fazla olmaya başladı.Buna en kısa zamanda bir çare bulmam gerekiyordu.Yapmam gerekenleri aklıma not edip yumuşacık olan yatağıma attım kendimi.Uyku beni iyice esir alınca daha fazla dayanamayıp kapadım gözlerimi.
**********

Gözlerimi güneşin verdiği rahatsızlıkla kırpıştırarak araladım.Yorganı üzerimden ittirip yataktan çıktım.Odamın kapısını aralayıp banyodan içeri girdim.Elimi yüzümü yıkayıp havluyla kuruladım.Banyodan çıkıp odamın içine girdim.Dolabımdan çok sevdiğim kot pantolonlarımdan birini çıkarıp üstünede salaş bir bluz giydim.Dolaşmış olan saçlarımı tarakla tarayıp aşağı indim.Annem her zamanki gibi şahane bir kahvaltı hazırlamıştı.Abim ve babam çoğu zamanda olduğu gibi kahvaltıda bizimle beraber değildi.Babam şirket işlerinden dolayı fazlasıyla meşguldü.Abimde ona yardım ediyordu arada.Annemin yanına yaklaşıp yanağına sulu öpücüklerimden birini kondurdum.Geri çekilirken konuştum.
-"Günaydın anne."
-"Ne günaydını kızım öğlen oldu."Annem hep böyledir.Ne kadar erken kalkarsam kalkayım hep geç uyandığımı söyler.Ya şimdi onikide uyanmak geç mi olur.Gerçekten bu kadını hiç anlamıyorum.Umursamayıp masadaki yerimi aldım.Kahvaltıdaki her şeyi silip süpürdükten sonra masayı toplayıp evden dışarı çıktım.Biraz etrafta dolaşmayı düşünüyordum.Havada baya güneşliydi tam dolaşılası.Adımlarımı olabildiğince yavaşlatıp yürümenin tadını çıkardım.Gerçekten de Allah'ın verdiği en güzel nimetlerden biri yürümek.Bunu kaybedince anlıyorsun.Ben kaybettiğim için biliyorum bu duyguyu.Arabayla bir yere gitmektense yürümeyi tercih ederim.

Yakınımda bulunan banka doğru ilerlettim adımlarımı.Banka oturup havanın o temiz kokusunu içime çektim.Gözlerimi kapatıp bir kaç saniye öylece kalakaldım.Yavaşça araladım gözlerimi.Ama gördüğüm tanıdık yüz beni çok şaşırtmıştı.
-"Güzel seçim."şaşkınlığı bir kenara bırakıp konuştum.
-"Senin ne işin var burda?"
-"Buralardan geçiyordum seni görünce yanına geleyim dedim."
Ayakta dikilmeyi bırakıp yanıma oturdu.
-"Özlemedin mi beni?"Poyraz'ın sorusuna gülümseyip cevap verdim.
-"Dünkü mesajı sen attın demi?"
-"Evet ben attım."
-"Numaramı nereden buldun acaba?"
-"Sen kiminle konuştuğunun farkında değilsin galiba.Ben Poyraz Karadağ istediğimi yaparım."
-"Egoya bak ya senden büyük."Gülümseyip az önce benim yaptığım gibi gözlerini kapattı.Bende gülümseyip gözlerimi kapadım.Onu görmek sebebini bilmediğim bir şekilde sevindirmişti beni.Nedense onun yanında kendimi güvende hissediyorum.Içimi tuhaf bir huzur sarıyor.Bu his gerçekten çok tuhaf.

Hâlâ gözlerim kapalı bir şekilde içimden düşünüyordum.Taki Poyraz dürtüleyene kadar.
-"Uyuyup kaldın mı?Iyiki bi gözlerimizi kapattık."
-"Ne uyuması tabikide uyumadım."Bileğimden tutup beni oturduğum yerden kaldırdı.
-"Hadi kalk biraz dolaşalım."Açıkçası dediği şey beni biraz şaşırtmıştı.Buraya zaten dolaşmak için gelmiştim.Başımla onaylayıp bende ayaklandım.Yan yana yürümeye başladık.Adımlarımız birbiriyle uyumluydu fakat ağır ağır yürüyorduk sanki bitmesini hiç istemiyormuşuz gibi.Etrafta bulunan kızların Poyraz'a bakmasıyla bende ona döndüm.Ama o da kızlara bakıyordu.Kızlar da çok çirkindi yani.Bakılacak gibi değil hani.Boğazımı temizleyip konuştum.
-"Sıkıldım buradan başka yerlere gidelim."Muzipçe sırıttı.
-"Burası çok güzel neden gidelimki.Hem kızlarda baya güzel gözümüz gönlümüz açılıyor ne güzel."
-"Maşallah hepsi avatar mübarek.Çok zevksizsin."Dediğime gülüp tekrardan konuştu.
-"Tamam senin dediğin gibi olsun.Hadi gidelim."Bunu demesiyle bende gülüp adımlarımı hızlandırdım.Ben önden o arkadan ilerledik.Hava gerçekten çok güzeldi.Ilerimizde bulunan simitçiye doğru ilerledik.Poyraz simitleri almaya gidince bende kenarda bekledim.Ama telefonuma gelen mesaj sesiyle telefonumu cebimden çıkardım.Kilidini açıp gelen mesaja baktım.Gelen mesaj Özgürdendi.'Özlettin kendini.Bugün buluşalım mı?"Çoktandır görüşmüyorduk Özgürle.'Bugün işim var ama yarın mutlaka görüşelim.'Yazıp gönderdim.Hiç beklemeden geldi cevap.'Tamam prenses sen nasıl istersen'Cevap vermeyip telefonu cebime soktum.Poyrazda yanıma ulaşmıştı.Kaşlarını hafif çatıp konuştu.
-"Kimle mesajlaşıyordun?"
-"Bir arkadaşımla."Gülümsemeden uzak bir şekilde gülümsedi.
-"Özgürle mesajlaşıyordun değil mi?"Gülümseyip simidimi elinden aldım.
-"Evet onunla."Başını biliyordum dercesine salladı.
-"Ne yapıyorsun diye soruyordu."Bu açıklamayı niye yaptığıma dair hiçbir fikrim yoktu.
-"Hımm"diye mırıldandı.Hemen yanımızda bulunan banka oturduk.Karşıya bakıp konuştu.
-"Özgür'den hoşlanıyor musun?"
Pat diye sorduğu soru afallamama neden oldu.Hiç tereddüt etmeden cevap verdim.
-"Saçmalama.Özgür benim dostum,kardeşim,sırdaşım.Nasıl bu soruyu sorabilirsin."Verdiğim cevaba memnun olmuşçasına sırıttı.-"Ben sizi öyle yakın görünce aranızda bir şey var sanmıştım."
-"Özgür benim için çok değerli.Onun için yapmayacağım hiçbir şey yok.Kıymetlim o benim."
-"Birine öyle diyebilmek gerçekten çok güzel.Bir zamanlar benimde çok değer verdiğim bir insandı Özgür."Bu dediğine şaşırtmıştım açıkçası.Simidimi yemeğe başlamıştım.Ağzım dolu doluyken konuşmaya çalıştım.
-"No yono soz ozgorle yokon orkodoş moydonoz?"Ağzımda simit olduğu için sesim boğuk çıkmıştı.Özgür bu halime kahkaha atıp konuştu.
-"Ağzındakini bitir öyle konuş."
Ağzımdaki simidi bitirip konuştum.
-"Siz önceden yakın arkadaş mıydınız?"
-"Evet öyleydik bir zamanlar."Gerçekten çok ilginçti.Şimdi ise birbirlerinden nefret ediyorlardı.
-"Peki ne olduda aranıza düşmanlık girdi."Derin bir nefes alıp konuştu.
-"O benden nefesimi aldı."
-"Nefes derken?"
-"Seni evine bırakayım mı?"Soruma cevap vermemişti.Belkide gerçekten aralarında kötü bir şey geçmişti.Bunu zamanı gelince anlatırdı belkide.Yüzüme cevap bekler gibi bakınca cevap vermediğimi fark etmem uzun sürmedi.
-"Tamam olur."diyip ayaklandım.Beraber yürümeye başladık.Ikimizdende çıt çıkmıyordu.Sanırım eskileri hatırlamak ona iyi gelmemişti.Ne geçmiş olabilirdiki aralarında.Birbirlerinden bu kadar nefret etmelerini sağlayacak ne olabilirdiki.Nefesimi aldı demişti.Neyi kastetmişti acaba.Zihnimdeki sorular gitgide artıyordu ve sanırım artık bir cevap bulmam gerekiyordu.Ama hiçbiride cevap vermiyorki bana.Özgür'e sorsam boşver diyor Poyraz'a sorsam konuyu değiştiriyor.Kendimden bi haber yürümeye devam ettim.Taki Poyraz bileğimden tutup beni kendine çekinceye kadar.Başım sert vücuduna değince afalladım.
-"Az daha araba çarpıyordu.Kör müsün sen?"
-"Dalgındım fark edemedim.Teşekkür ederim."
-"Iyisin değil mi?"
-"Iyiyim."diyip gülümsedim.Tekrar yürümeye devam ettik.Evimizin bulunduğu sokağa gelince durdum.
-"Sen git ben artık giderim tek başıma."Gülümseyip konuştu.
-"Tamam baş belası hadi git evine."Gülümseyip yürümeye devam ettim.Biraz ilerleyince arkama döndüm.Gitmemişti benim gitmemi bekliyordu.Tekrar önüme dönüp yürümeye başladım.Kapının önüne gelince zili çaldım.Gözüm istemsiz bir şekilde Poyraz'ı aradı.Ama gitmişti.Annem kapıyı gülümseyerek açtı.
-"Hoşgeldin kızım nerelerdeydin?"gülümsemesine karşılık omuz silktim.
-"Hiiiç dolaştım biraz."Diyip içeriye geçtim.Merdivenlerden yukarı çıkıp odama girdim.Yatağıma uzanıp düşünmeye başladım.Gerçekten güzel bir gün geçirmiştim.Çok eğlenmiştim.Ama ikidebir böyle karşıma aniden çıkması ister istemez şaşırtmıştı beni.Telefonumun titremesiyle telefonumu açtım mesaj gelmişti.Bu sefer tanıdım numarayı.Gelen mesaj Poyrazdandı.Beklemeden açtım hemen.
Poyraz:Ne yapıyorsun baş belası.
Azra:Hiçbir şey.
Yazıp gönderdim.Hiç beklemeden geldi cevap.
Poyraz:O zaman beni düşün.
Verdiği cevap gülümsetmişti beni.
Azra:Düşüneceğim en son şey.
'Çok iyi yalan söylüyorsun' diyen iç sesime kafa attım.Cevap hiç gecikmeden geldi.
Poyraz:Ben şu an seni düşünüyorum.Sen de beni düşün.
Mesaja öylece bakakaldım.Ama cevap vermeyecektim.Yanaklarımın ısındığını hissettim.Kafamı yastığıma gömüp öylece durdum.Ta ki annem çığırana kadar.
-"Azra kalk bana yardım et.Çok işimiz var kızım hadi."
-"Tamam anne geliyorum."Diyip aşağıya indim.Annem her zamanki gibi mutfaktaydı.Yanına ulaşıp kollarımı sıvadım.Anlaşılan baya bir iş beni bekliyordu.

**************

Mutfaktaki işim bitince televizyonu açıp kanalları değiştirmeye başladı.Kısmetse oluru görünce durdum.Şu Emreyi seviyordum ha.Yakışıklı çocuktu.Düşününce Poyraz buna bin basardı.Ne diye aklıma geldiyse.Televizyon sarmayınca kapatıp odama çıktım.Pencerenin önüne gelip pencereyi açtım.Evimiz büyüktü.Hatta baya büyüktü.Ama doğru dürüst koşup oynayamadım bu bahçede.Hayatım bir trafik kazasıyla alt üst oldu.Çocukluğumu hiç yaşayamadan büyüdüm.Eğer ilerde çocuğum olursa onun hayatını doya doya yaşaması için elimden gelen her şeyi yapacağım.Derin bir nefes daha alıp pencereyi kapattım.Bugünde fazlasıyla duygusalım.Telefonumu yatağın üstünden alıp Elif'in numarasını tuşladım.Ikinci çalışta açtı telefonu.
-"Azra nerelerdesin kızım hiç aramıyorsun?"Insan telefonu ilk açtığında hiç böyle şeyler söyler mi?Gülümseyip cevap verdim.
-"Yeni kankalar buldum kendime.Senin papucun dama atıldı."
-"Sana benden başkası dayanamaz.Evlat olsan sevilmezsin."
-"Seven seviyo canım."Gür bir kahkaha patlatıp devam etti.
-"Kendime yeni kankalar yaptım dedin de aklıma geldi.Bizim bahçedeki köpekler seni çok özlemiş bi uğra istersen."Tekrar gülmeye başlayınca kendimi tutamayıp bende kahkaha attım.Bu kıza kızmak biraz imkansız gibi bir şey.Kahkahalarıma bi son verip devam ettim konuşmaya
-"Elif ya bugün Poyraz'ı gördüm."
-"Neee??!!"diye cırlayınca telefonu kulağımdan uzaklaştırdım.O nasıl bir sestir öyle yaa.
-"Bir sakin ol da anlatayım."
-"Tamam tamam sustum."
-"Dün bir mesaj geldi telefonuma.Yabancı bir numaraydı.Bugün görüşmedik özlemişsindir umarım diye bir mesaj göndermiş."
-"Eee?"
-"Bende Mert yolladı sandım başta."
-"Peki kim göndermiş?"
-"Bugünde dolaşmak için dışarı çıkmıştım.Bir banka oturup gözlerimi kapadım.Bi açtımki gözlerimi Poyraz."
-"Yok artık."
-"Birden görünce bende korktum.Sonra beraber yürüdük.Beni eve bıraktı."
-"Oha çok romantik."Bu dediğine gülüp devam ettim.
-"Sonra eve gelince mesaj attı ne yapıyorsun diye bende hiçbir şey dedim.O da dediki beni düşün."
-"Kızım bu çocuk sana resmen yürüyo ben kaçırma derim."
-"Saçmalama Elif daha neler ben hiç öyle sevgili triplerine girecek bir kız değilim."
-"Bu gidişle evde kalıcan benden söylemesi."
-"Aman boşver ya.Neyse ben kapatıyorum sonra konuşuruz."
-"Tamam hadi hoşçakal."Diyip kapattım telefonu.Aşağı inip annemin yanına gittim.

*****bölüm sonu*****

Bir bölümün daha sonuna geldik.Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin.Haftaya inşallah bölüm yayınlıyıcam.Hoşçakalın...