Bad Girl(I'm Not Normal)

«9»

(Vote falan iyi de hiç yorum yapan yok .s

Bu bölümü beğenmedim. 

Yorumlarınızı da bekliyorum :DD

Bunu düşününce koşarak Erdem'i aramaya başladım. İlk başta kantine gitmiştim. Yani genelde orada oturdukları için. Benim bu telaşlı halimi görenler bana yol açarken bir yandan da kendi kendilerine söyleniyorlardı. Kantinden sonra aklıma bahçe geldi. Onların orada bir çardakları vardı. Koşarak merdivenlerden aşağı inerken, tek düşündüğüm şey eğer öğrenmişlerse Ezgi'ye ne cevap vereceğimdi. Yani bencil değilmişim, ne hoş. Bahçeye indiğimde , onları beraber gülerken görünce , içimde şüphe oluştu. Ya bana gülüyorlarsa ? Bir an Aybars ile göz göze geldik ve ben onlara doğru koşmaya başladım. Tanrım, kendimi rezil etmede üstüme kimseyi tanımam. Çimlerde koşarken , hortuma ayağım takılmış ve çime kapaklanmıştım. Ve kahkahalar. Yardımıma kimin koştuğunu tahmin edin , İpek. Hemen beni yerden kaldırdı ve üstümü temizledi.

+"Tanrı aşkına Benan , atlet mi olmaya karar verdin ? " dedi kızgın bir tonda. Nasıl yaptılar bilmiyorum ama şu aptal grup bunu duymuş ve gülmeye başlamışlardı. Ve Aybars 'ın gıcık edici sesi duyuldu. :

+"Bence sirke falan katılsın, çünkü kendini rezil etmede daha başarılı. " Ha ha ha , aptal grubuna espri yaptı. Umursamıyor gibi görünerek , masalarına yaklaştım :

-"Erdem, biraz konuşabilir miyiz ? " hemen Aybars atladı tabi :

+"Eskilerle ilgili mi ? " dedi çapkınca gülerek.

-"Evet, geçmişteki deneyimlerimizi tekrar yaşamak istedim." Dedim gıcık bir şekilde gülerek. Erdem ayağa kalktı ve onunla birlikte uzaklaştık masadan.

-"Biliyorlar mı ? "

+"Neyi ? " diye cevapladı beni.

-"Şu şeyi işte. " dedim Sıkkın bir.tavırla.

+"Sence bilseler böyle davranırlar mı ?" Haklı ama emin olmalıyım.

-"Sen sadece söyleyip , söylemediğini söyle. " dedim sinirle.

+"Ben söylemedim. "

-" İyi ama Berke aşıklar şehrinden haberdar ? "

+"Güzelim, inan ki hiçbir fikrim yok. " göz kırptı ve yerine oturdu. Bende geldiğim yere doğru geri gittim.

****

Okul çıkışı hemen , arabama binip Arda'larla olan toplanma şeysine hazırlanmak için eve geldim. Onları çok özledim gerçekten. Bir yandan kıyafet seçiyor bir yandan da Ezgi'yi aramaya çalışıyordum. Yani telefonunu açsa , konuşacağız ama... Üzerimi değiştirip çocuklarla olan buluşmamıza gitmek için Porche'uma bindim. Arda'yla aramızı düzeltmem gerek. Yani o benim en iyi arkadaşım.

İrem'lere geldiğimde herkes buradaydı. Benim geldiğimi gördüklerinde hepsinin yüzünde bir gülümseme belirdi. Aynı şekilde bende de ansızın bir gülümseme belirdi.

-"Sizi çok özlemişim çocuklar. " dedim yarım ağız gülerek.

+"Sen yokken neler oldu bir bilsen Benan " Sıla'nın dedikoduya olan merakının azalmadığını anladım.

-"Neler oldu ?" dedim meraklı bir şekilde , gerçektende merak etmiştim.

Cansu Sıla'dan önce davranıp cevapladı :

+"Ezgi ve grubu kavga ettiler çok kötü bir şekilde. Sonra Ezgi onlardan ayrıldı ve bugün de okula gelmedi. "

-"Nasıl ya ? Niye kavga ettiler ki ? "

+"Kimse nedenini bilmiyor. Tek bildiğimiz Ezgi çok kötüydü. " Demek ki o yüzden telefonlarımı açmadı. Umarım başı belada değildir.

Şuana kadar benimle konuşmayan tek kişi Arda'ydı. Yani konulara dahil oluyor ama ben yokmuşum gibi davranıyor.

-"Arda neden benimle konuşmuyorsun ? Buradayım işte." Cevap vermedi. Grup susmuştu.

-"Arda ?!?! " İrem benim görmemem için çabalayarak yavaşca Arda'yı dürttü. Ve Arda sonunda konuştu :

+"Ne deme mi bekliyorsun ?! O kadar gün beni,bizi unuttuktan sonra hiçbirşey olmamış gibi gülmemi mi ? Sadece ben değil, hepimiz sana kırgınız Benan. Diğerleri sadece belli etmiyor ve içlerine gömüyorlar. Aslında şimdi gelmen beni şaşırttı, heralde diğer arkadaşların seni ekti. Yani başka türlü gelmen mümkün değildi. " nefes almak için durduğunda ben devam ettim :

-"Aslında gideli 1-2 gün oldu ama ne öğrendim biliyor musun ? Oradakiler hepsi olmasa bile böyle zamanlarda bana destek oluyorlar .Hatta hiç tanımadığım biri bile ağlarken beni gördüğünde beni teselli etmek için benimle beraber ağladı. Yani şu 2 günde gerçek arkadaşlığı öğrendim. Grubumuz mükemmel diye bilirdim ama sadece ne yaptığınla yada görüntünle mükemmel olamıyormuşsun. Önemli olan duygularınmış. " deyip ayağa kalktım ve hızla evden çıktım. Çıkarkende kapıyı hızla çarpmayı ihmal etmedim tabi. " Arabama binip , eve doğru yol almıştım ki telefonuma mesaj geldi.

"Konuşmamız Lazım.- Ezgi"

"Şimdi biraz meşgulüm."

"Arabada boş boş oturmanın nesi meşgullük. - Ezgi "

"Moralim bozuk biraz. "

"Önemli - Ezgi "

"Tamam neredesin ? "

"Arabamda, sağda. Ama buradan gidelim. Malum,arkadaşların. - Ezgi"

"Tamam, ilerle. "

Biraz ilerledikten sonra Ezgi arabaya bindi.

+"Anlatacaklarım gerçekten çok önemli."

-"Dinliyorum Ezgi ama önce sen kendini anlat. Kavga etmişsiniz. "

+"Bak ondan önemli bir mesele var. "

-"Ama önce niye kavga ettiğinizi anlat. "

+"Sonra.." Telefonum çalmaya başladı.

-"Pardon Ezgi, önemli olabilir. " diyerek açtım. Kayıtlı numara değildi.

-"Efendim ? "

+"Benan ben Berke. Şey İpek'lerde oturduk birşeyler içiyordukta , belki sende gelmek istersin. "

-"Teşekkür ederim ama biraz yorgunum. "

+"Herşey yolunda mı ? "

-"Neden olmasın ki ? "

+"Öylesine. "

-"Peki."

+"Tamam o zaman kapatabilirsin. "

-"İyi , İyi geceler. "

+"Sanada " Tamam bu da neydi böyle ? İyice kafam karıştı. Herneyse.  

Ezgi'ye anlat bakışı attım.  

+"Aslında gitmem lazım. " deyip hızla arabadan çıktı. Bugün herkes bir garip davranmıyor mu sizce ? Evet, bencede. Kafam iyice karışık bir şekilde , arabayı çalıştırdım.

Berke neden bana yakın davranmaya başladı ?

Acaba Aybars mı söyledi  ?

Ezgi bana ne anlatacaktı ?

Arda niye bu kadar abarttı ?

Ve en önemlisi ben neden en yakın arkadaşlarımla kavga ettim ? Acaba gerçekten de onlarla aramız bozulmaya mı başladı.  Aybars'ı mı kıskanıyorlar ?

Tanrım, peki neden benim iki lafımdan biri Aybars ?

Ona aşık mı oluyorum ?