Şansın Kötü Tarafı (Düzenleniyor)

2.Bölüm-Beni Düzgün Becer

Yorumlar ve vote için teşekkür ederim. Hala benimle olanlara teşekkür ederim size minnettarıım :D

İYi okumalaar :D 

Aynadan görüntümü baktım. Her zamanki gibi siyah dar paçamı giymiş, üstüne de kırmızı gömleğimi giymiştim. Gömleği boğazıma kadar iliklemiş ve bu komibinin altına spor ayakkabıları giymiştim. Kız kardeşim ona partiye gideceğimi söyledikten sonra anında odama gelmiş ve saçlarıma arkaya doğru şekil vermişti. İyi gözüküyordum. Kendimle barışıktım. Herkes kendiyle barışık olmalıydı. Çoğu insan kendini beğenmez ve bununla ilgili insanların başını şişirirdi. En sevmediğim şeylerden biri de buydu. Annem her zaman her insanın güzel olduğu söylerdi. Özellikle de kız kardeşime çünkü iki de bir kendini beğenmiyordu ve bununla alakalı sürekli edebiyat yapıyordu.

Parti saat sekizdeydi. Birazdan Bay Leen beni almaya geleceğini mesaj atarak bildirmişti. O iyi bir adamdı. Eminimki hiç bir öğretmen bu iğrenç okul partilerine gitmek istemezdi ama o benim için gidiyordu. En kısa zamanda ona küçük bir hediye almalıyım annemde benle aynı fikirde. Onun çok kibar biri olduğu düşünüyor. Kardeşimde tam tersine onun bir geveze olduğunu vurguluyor. O çok kaba konuşuyor annem onu sürekli uyarmasına rağmen pek umursamıyor. Annemi umursamaması bile büyük bir kabalıkken küfür etmesini hiç düşünemiyorum.

Sanırım benim aşık olacağım kız kesinlikle küfür etmeyecek çünkü küfür eden kızlara tahammül edemiyorum. Zeki bir kız olmalı. Zeki kızlar küfür etmez onlar her zaman aklıyla intikam alan kızlardır. Tanrım! Böyle bir kız müthiş olur. Eminim ki.

Parfümümü sıkıp odamdan çıktığım da Gemma kapı sesimi duyduğu gibi kendini dışarı atmıştı ve bana sırıtarak.

'İyi gözüküyorsun küçük kardeş.' dedi.

Ona sırıtarak yanıt verirken annem mutfaktan çıkmış ellerini önlüğüne sürerek yanıma geldi. Beni süzdü 'Çok iyisin tatlım.' diyip yanağıma sulu bir öpücük kondurdu.

'Teşekkürler anne.' dedim ona sarılarak.

Annem sarılmama karşılık vermek yerine beni itti 'Yemek kokuyorum Harold! Üstüne sinecek.' dedi.

'Önemli değil.' dedim ve tekrar ona sarıldım. Oda sarılmama karşılık verdi.

Annemi çok seviyordum. O benim arkadaşımdı, onla her şeyimi paylaşabilirdim. Onla sinemeya gidebilirdim, lunaparkta çarpışan arabalara binip birbirimize çarpabilirdik. Bu yüzden evden hiç çıkmazdım çünkü dışarıdaki insanlar zararlı ama annem zararsız biri. O bana asla zarar vermez.

Annemden ayrıldığımda bana gülümsüyordu bende ona gülümsedim.

'Bu gecelik sadece bir kadeh bişeyler içmene izin veriyorum.'

Gözlerimi kocaman açtım. Annem ne diyordu? Ben asla içki içmezdim. Reşit bile değilken içki içemezdim. Hayır içmeyecektim. Anneme kırılmıştım arkaya doğru bir adım attım. Yüzünde bir telaş belirdi.

'Anne.' dedim sitemle. Ona pek sitem etmezdim. 'Asla içki içmem.'

Annem af diler bir şekilde başını salladı. Tanrım! İçki içebileceğimi nasıl düşünebilir ben asla içki içmem ki! Bunu bana teklif bile etmemeliydi. Kapı zili çaldı. Gemma hemen atıldı ve 'Bay Gevezedir.' dedi. Onu tam uyaracaktım ki koşarak kapıyı açtı ve siyah uzun saçlı bir adam karşımızda belirdi.Annemle ikimiz birbirimize kısa bir bakış atarak kapıya yöneldik. Gemma adamı incelemekten başka hiçbir şey yapmıyordu.

Evin erkeği olarak öne atıldım 'Evet?' dedim. Kekelemediğim için şanslıydım. Kekeleyip şuanı bozamazdım. O zaman benden korkmak yerine bana gülebilirdi. Heyecandan konuşamamak çok kötüydü. Ben ne zaman heyecanlandığımı bile anlamazken kekeliyordum. Bunun bir hastalık olduğu ve tedavi görmem gerektiğini söylediklerinde hayatımda hiç yapmadığım bişey yapıp reddetmiştim. Annemle ve kız kardeşimle konuşurken normaldim. Sorun başkalarıydı onların üstümde bıraktıkları etki.